Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пӗтрӗ (тĕпĕ: пӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пахча илемӗ пӗтрӗ: йӑрансене чавса пӗтернӗ, ҫимӗҫ тунисем типсе кайнӑ, купӑста ҫеҫ ӗлӗкхи пек капӑр, улпут майри пек, ларать.

А на огороде стало скучнее: грядки выворочены, ботва посохла, только капуста по-прежнему нарядная, расселась, как барыня.

Тунсӑхлама вӑхӑт ҫук // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вӑл ашшӗне курма, киле таврӑнма ӗмӗтленетчӗ, Нюрӑпа хура ҫырла татма каясшӑнччӗ, ҫӗрулми кукли ҫиес тенӗччӗ, халӗ ак… пӗтӗмпех пӗтрӗ!

А она-то думала, папу увидит, домой еще поедет, с Нюрой сходит за черникой, картофельный пирог будет есть, и вот… всему конец!

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

«Ак ӳкӗп те — пӗтрӗ пурнӑҫ… ҫисе ярать…

«Вот упаду — и тогда конец… съест…

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫамрӑк выльӑх ачаш, пӗр-пӗр ерекен чир ертсе кӗрсен пӗтӗм ӗҫ пӗтрӗ вара.

Молодняк, он нежный, заразу занесешь — и конец всему делу.

Чижикпа Машка // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Анчах ҫав вӑхӑтра вӑрман пӗтрӗ те Якур мучи: — Пӑх-ха, Лена Павловна, — авӑ пирӗн ял курӑнать. Халӗ инҫех мар ӗнтӗ, — терӗ.

Но в это время лес кончается, и дядя Егор говорит: — Смотри, Лена Павловна, вон и наша деревня видна. Теперь уже недалеко.

Картта ҫинче ҫук ял // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Акӑ юлашки экзамен та пӗтрӗ.

И вот кончился последний экзамен.

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Чижик чыхӑнса кайсах шутлать: «Вунпиллӗк, вунулттӑ, вунҫиччӗ, вунсаккӑр, вунтӑххӑр, ҫирӗм — пӗтрӗ

Чижик считала, захлебываясь: «Пятнадцать, шестнадцать, семнадцать, восемнадцать, девятнадцать, двадцать — всё!»

Ҫулла Ленӑпа Чижик // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Акӑ, смотр пӗтрӗ.

Смотр окончен.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑрман хӗрри катӑркас айне пулнӑ лакӑмпа пӗтрӗ.

Опушка оборвалась поросшей боярышником выбоиной.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Свисток шӑхӑрса ячӗ те тавлашу пӗтрӗ.

Прозвучал свисток, и спор прекратился.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Сасӑ камера алӑкӗ патне ҫитрӗ те пӗтрӗ.

Кто-то приблизился к дверям камеры и замер.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Да, пӗтрӗ, — терӗ тухтӑр, шӑлне йӗрсе пӑрахса.

— Да, все, — доктор оскалил зубы.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Суд тӗпчес ӗҫ хӑвӑрт пӗтрӗ.

Судебное разбирательство закончилось быстро.

ХСIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапла вара хатӗрленесси пӗтрӗ.

На этом кончились мои приготовления.

ХСIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ирхи апат пӗтрӗ ӗнтӗ пирӗн.

Теперь пропал наш завтрак.

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫав вӑхӑтра ун патне Костылин ятлӑ тепӗр офицер пӑшалпа пырса ҫитнӗ те каланӑ: «Жилин, атя хамӑр кӑна каяр. Хал пӗтрӗ, ҫиес килет, ҫитменнине тата ытла шӑрӑх. Ҫанҫурӑмран тар юхать, пӑрсан, кӗперен шыв юхмалла», — тенӗ.

И подъезжает к нему на лошади другой офицер, Костылин, с ружьем, и говорит: — Поедем, Жилин, одни. Мочи нет, есть хочется, да и жара. На мне рубаху хоть выжми.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Акӑ тата тепӗр майӗ те пӗтрӗ, — усаллӑн чашкӑрса илнӗ Кольхаун, тухса каймашкӑн каялла ҫавӑрӑнса.

— Вот и еще одна возможность потеряна! — злобно прошипел Кольхаун, поворачиваясь, чтобы выйти.

XXXV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Амӑшӗ: «Пӗтрӗ иккен ман Маруҫ», — тесе татӑлса йӗнӗ.

Мать плакала о дочери и думала, что она умерла.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Акӑ пӗтрӗ те, мистер Фелим! — терӗ Зеб, ҫӗлен пуҫӗ ҫине хӑйӗн йывӑр атӑ кӗлипе пусса.

— Вот и все, мистер Фелим, — сказал Зеб, наступая змее на голову своим тяжелым каблуком.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хытӑ хӗненипе манӑн хулӑ хуҫкаланса пӗтрӗ.

сломал хлыст

Пичче хӑй юланутпа ҫӳрени ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех