Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫырмана ӳкес вырӑнне Павлуш ӑмӑрткайӑк пек сывлӑша ҫӗкленсе вӗҫсе каять.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Хӗрсем каччисем хыҫҫӑн лепӗш пек пӑр-пӑр вӗҫсе пынӑн туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Пирӗн енчи улӑм виттисем ҫавраҫиле те тӳсеймеҫҫӗ — сӗвӗнсе вӗҫсе те каяҫҫӗ, — терӗ хайхи Павлуш.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Иккӗ юлнӑ, ыттисем вӗҫсе кайнӑ! — ахӑлтатса кулнӑ Павлуш.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Мамӑк пек ҫемҫе юр хуллен-хуллен вӗҫсе пит-куҫа ҫемҫен пырса тивни вӗсемшӗн ачашланӑ пек ҫеҫ туйӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Автанӗ те савӑннипе, те авӑтма вӑхӑт ҫитнипе, хӳме ҫине вӗҫсе хӑпарчӗ те «кик-кирик-ки-и-ик!» — тесе авӑтса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫӗр ҫинче ним йӗрки те тӑвайман, тет, ҫавӑнпа турӑ пӗлӗт ҫинче кӑна вӗҫсе ҫӳренӗ, — куҫарса каланӑ Тимуш.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хӑшӗ-пӗри пӗҫерекен кукӑль ҫине лараҫҫӗ те вӗрине тӳсеймесӗр часах аяккалла вӗҫсе каяҫҫӗ, хӑшӗ — нӳрлӗ пир ҫинче тӗлӗрсе лараҫҫӗ, тепӗр чухне тата ҫавӑнтах мӑшӑрланса та илеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хапхи урлӑ ниепле чӑх-чӗп те вӗҫсе каҫас ҫук.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

«Пӑчӑнтӑр-ӑр-р-р» тенӗ чух хӑйне хӑй вӑл чӗкеҫ пулса вӗҫсе каяссӑнах туйнӑ: аллисемпе ҫав тери ҫӑмӑллӑн хӑлаҫланса, пӳрнисемпе пулас хреснай ывӑлӗ умӗнче илемлӗн-илемлӗн вылятса илнӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ҫак сасӑ ҫав тери ҫӳле ҫӗкленсе саланчӗ, ахрӑмла вӗҫсе вӑрмана шуйхатрӗ, ҫав самантрах пурте пӗр кӗвӗллӗн юрлама пуҫларӗҫ.

Голос этот достиг высшего напряжения, эхом пролетел в лесу, и тотчас пение стало общим.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

— Нихӑҫан та! — кӑшкӑрса ячӗ Род кӗсменсемпе хыттӑн-хыттӑн, ӑнтӑлуллӑн ҫапса-авӑсса, ҫак самантра юлашки «та!» унӑн карланкинчен тупӑ салючӗ евӗр вӗҫсе тухрӗ.

— Никогда! — вскрикнул Род, стремительно ударяя веслами, причем конечное «да» вылетело из его горла наподобие пушечного салюта.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Кӑвайтран кӑмрӑк вӗҫсе тухрӗ те Джесси ҫӳҫӗ ҫине выртрӗ.

От костра вылетел уголек и упал на ее волосы.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

«Нӑрӑсем йӑлтах ҫисе яраҫҫӗ: улмуҫҫисене, чие, слива йывӑҫҫисене. Вӗсенчен тухӑҫ илесси ҫук ӗнтӗ. Унччен 10 минутра пӗр нӑрӑ ҫеҫ вӗҫсе иртнӗ тӗк халӗ каҫсерен урама тухма ҫук. Ҫынсем тахҫанах кӑмӑлсӑрланаҫҫӗ, анчах усси ҫук», — пӗлтернӗ хӗрарӑм.

«Майские жуки сжирают все: яблони, сливы, вишни. Какой урожай может быть после них? Раньше один жук раз в 10 минут пролетит и все. А сейчас по улице вечером не пройти. Столько лет жалуются люди и никакой реакции», — рассказала женщина.

Сӗнтӗрвӑррисене сар нӑрӑсем тарӑхтараҫҫӗ // Софья Савнеш. https://chuvash.org/news/32019.html

Тӳперен вӗҫсе аннӑ шлепкене аллӑма тытсан ку япала тупӑнни сӑлтавсӑр марри пирки тӗтреллӗ туйӑм ахальтен мӗлтлетмерӗ-тӗр, эпӗ ӑна хӑйӑр ҫине хурасшӑнччӗ, кам та-тӑр урӑххи тӗлӗнтӗр тенӗччӗ, сасартӑк ҫил вӗрсе аллӑма хӑюпа ҫавӑрса явкаларӗ.

Недаром, когда я взял в руки эту слетевшую с небес белую шляпу, у меня было смутное предчувствие, что неспроста находка моя; и я уже хотел ее положить на песок, чтобы кто-нибудь другой удивлялся, как вдруг ветром обвило ленту вокруг руки.

XVIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Харита Мальком ылтӑн йӑваран вӗҫсе тухса кайнӑ хыҫҫӑн унӑн ҫывӑрмӑшӗпе будуарӗнче пӗр япалана та тӗкӗнмен, — Тренган ҫапла хушса хӑварнӑ.

С тех пор как из золотого гнезда выпорхнула Харита Мальком, ничто не было тронуто в обстановке ее спальни и будуара, по приказанию Тренгана.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— О, ҫапларах, — астармӑшла хуравларӗ Джесси, — ҫил вӗрчӗ, шлепке тинӗселле вӗҫсе кайрӗ! —

— О, так, — ответила Джесси не без кокетства, — ветер дунул, и шляпа полетела в море!

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Пач кӗтмен ҫӗртен авӑк ҫил хӗре хыҫалтан, ӗнсинчен пырса ҫапрӗ те атлас хӑюллӑ шурӑ шлепкине сӳсе ывӑтрӗ, вӑл куҫ умӗнчех таҫталла, ҫыр хыҫнелле вӗҫсе ҫухалчӗ.

Вдруг порыв ветра, поддав сзади в затылок, сбил ее белую шляпу с атласной лентой, полетевшую прямо перед глазами прочь, за обрыв.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ӑна хрусталь пӑкка чӗриклеттерсе хӗрарӑмӑн пиҫӗ алли уҫать, ылтӑн ярлӑклӑ виркӗс тыткӑнран акӑ ҫепӗҫлӗхпе килӗшӳ кӳрекен илӗртӳллӗ тутлӑ шӑршӑ вӗҫсе сарӑлать.

Его открывала, скрипя хрустальной затычкой, эластическая рука женщины, и из граненого плена с золотым ярлыком вылетал заманчивый аромат, внушающий нежность и удовольствие.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ҫак самант шухӑшӗ хӑлха тӗлӗнчен шӑхӑрса вӗҫсе иртнӗ чул таткине аса илтерет: маншӑн пӗтӗмпех яр уҫӑ — пӑнчӑсемпе хӳреллӗ пӑнчӑсемсӗр.

Мысль этого момента напоминала свистнувший мимо уха камень: так все стало мне ясно, без точек и запятых.

ХХХIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.