Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Тавтапуҫ сăмах пирĕн базăра пур.
Тавтапуҫ (тĕпĕ: тавтапуҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тавтапуҫ!

Куҫарса пулӑш

Хуран вӗрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Эпӗ хам ниҫта та тухмастӑп ӗнтӗ, ытлашши ватӑлса кайрӑм, вӑл мана пурин ҫинчен те каласа парать, тавтапуҫ ӑна.

Сама-то я никуда не хожу, остарела очень, а он, спасибо, всё рассказывает.

Ҫаран ҫинчи парӑс // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Кашни амӑшех ачине илме пырсан: — Тавтапуҫ, хӗрӗмсем! — тет чун-чӗререн.

И каждая мать, подходя за своим, говорит сердечно: — Спасибо вам, девочки!

Шавлӑ халӑх // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тавтапуҫ, — тет инженер.

— Благодарю вас, — говорит инженер.

Ҫӗрулми уйӗнчи ҫапӑҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тавтапуҫ, тусӑмсем.

Спасибо вам, други.

Ҫӗрулми уйӗнчи ҫапӑҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Куншӑн та тавтапуҫ, — терӗ те Иван Евдокимович, ассӑн сывласа, тухса кайрӗ.

— И на том спасибо, — сказал Иван Евдокимович и, вздохнув, ушел.

Ҫӗрулми уйӗнчи ҫапӑҫу // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тавтапуҫ, Петр Тихонович, ырӑ сӑмахшӑн.

— Спасибо на добром слове, Петр Тихонович.

Тимофей Иванович // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тавтапуҫ, Иван Евдокимыч.

— Спасибо, Иван Евдокимыч.

Пулӑшакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Тавтапуҫ ырӑ сӑмахна, — терӗҫ харӑс хресченсем.

— Спасибо тебе на добром слове, — сказали в один голос крестьяне.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ырӑ кӑмӑлушӑн сире тавтапуҫ.

Спасибо вам за доброе участие!

LXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тавтапуҫ турра!

Куҫарса пулӑш

LXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тавтапуҫ сана, Бенито тусӑм.

— Спасибо, друг Бенито.

LV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тавтапуҫ турра!

Надо поблагодарить бога!

LII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тавтапуҫ сана, ӑслӑ хӗр, мансӑр пуҫне кам ӗнтӗ сана пуканесем туса парӗ? — тенӗ те вӑл ӑна пуҫӗнчен шӑла пуҫланӑ.

— Спасибо, — говорит, — умница. Кто тебе без меня кукол делать будет? — и погладил ее по голове.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут хурсене илет те калать: «Тавтапуҫ сана ку хурсемшӗн!

Барин говорит: «Спасибо за гусей!

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Улпут кун хурне илчӗ, тет те, калать, тет: «Тавтапуҫ сана ку хуршӑн, анчах санӑн хурна епле валеҫӗпӗр-ши ӗнтӗ эпир? Акӑ манӑн арӑм пур, ике хӗр пур. Пӗрин кӑмӑлне те хӑварас мар тесен, эпир ӑна епле уйӑрӑпӑр-ши?» — тет.

Барин принял гуся и говорит мужику: «Спасибо, мужик, тебе за гуся, только не знаю, как мы твоего гуся делить будем. Вот у меня жена, два сына и две дочери. Как бы нам разделить гуся без обиды?»

Пӗр ҫын хур уйӑрни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ вӑл илтех каять, пӳртре тахӑшӗ калать: «Тавтапуҫ турра, ӗҫлерӗм, ҫирӗм, акӑ ӗнтӗ ҫывӑрма выртатӑп, тата мӗн кирлӗ мана?» — тет.

И слышно ему — кто-то говорит: «Вот слава богу, наработался, наелся и спать лягу; чего мне еще нужно?»

Кӗпе // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тавтапуҫ турра, — тӗнӗ уҫӑлчӗ те, темӗскер шӑхӑрса ячӗ.

Слава богу, клапан открылся, засвистало что-то.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан каларӗ: «Ӗҫме пӑрахман пулсан, эпӗ унтер-офицер та пулаймӑттӑм, киле те нимӗн илсе таврӑнаймӑттӑм, халӗ тавтапуҫ турра», — терӗ те, кутамккинчен укҫа хутаҫҫи илсе, аннене тыттарчӗ.

Потом он говорит: «Кабы я не бросил пить, я бы и унтер-офицером не был, и домой бы ничего не принес, а теперь слава богу», — он достал в сумке кошель с деньгами и отдал матери.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан хайхи шурӑ куҫлӑ ыйткалакан каларӗ: «Сирӗн ҫӑкӑр пит аван, тавтапуҫ сана, ачам», — терӗ.

Потом нищий с белыми глазами сказал: «Хлеб твой хороший — спаси бог».

Пӗр ача хай суккӑр ыйткалакансенчен хӑрама чарӑнни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех