Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Асту сăмах пирĕн базăра пур.
Асту (тĕпĕ: асту) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Асту, Чижик, кунта хыр пуҫланчӗ, ҫакӑнта тем тесен те шурӑ кӑмпа пулма пултарать.

— Гляди, Чижик, тут сосна пошла, непременно здесь белый гриб живет.

Власьевна вӑрманта мӗнле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Асту, ҫӗҫӗ илме те ан ман, эсир, хула ҫыннисем, кӑмпана тӗпрен ҫӗмӗрме юрататӑр, кӑмпа тӗпне пӑсатӑр, эпӗ вӑл тӗлӗшпе аван ӑнланатӑп: кӑмпана тунинчен касас пулать.

Да ножик, смотри, с собой возьми, не позволяю я грибы ломать, грибницу портить, я на этот счет строга; гриб срезать полагается.

Власьевна вӑрманта мӗнле ҫӳрет // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Ҫара уран урайне ан тӑнӑ пултӑр, асту, эп шӳт тума юратмастӑп!

Босыми ногами на пол ни-ни, а то, знаешь, со мной шутки плохи!

Власьевна // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Асту, лайӑх пӑх.

Да смотри в оба.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах асту, Коля, сыхланарах пар — пӳрнӳсене татса пӑрахӗ.

Только смотри, Коля, осторожнее — пальцы оторвет.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Асту, вӗсене эсӗ пӗр виҫӗ сехет маларах кӑларса яр…

Да смотри — вышли их часа за 3 раньше.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Асту, Арон, влаҫа ху аллунтан ан вӗҫерт.

Смотри, Арон, власть из своих рук не выпускай.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Анчах эсӗ асту, председатель: санӑн мана пулӑшмалла пулать, унсӑрӑн эпӗ тем парсан та асли пулмастӑп.

Только ты смотри, председатель: ты мне помогать будешь, а то я ни-ни — ни за что.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Плутон, мистер Стумпӑн лашине витене кайса тӑрат та, асту, ӑна лайӑхрах тӑрантар.

Плуто, отведи лошадь мистера Стумпа в конюшню и смотри накорми ее хорошенько…

LХIХ сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Карчӑк ачине калана: «Асту, йӗме чарӑнмасан, эпӗ сана кашкӑра парса ярӑп», — тенӗ.

И старуха говорит: — Не перестанешь плакать, я тебя волку отдам.

Кашкӑрпа карчӑк // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Асту: хура ҫӗлен тытса, сана пырши-пакартипех ҫитерсе ярӑп.

А то смотри, как бы я не заставил тебя проглотить гадюку с головой и со всеми ее потрохами!

LVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Асту ӗнтӗ, пурне те эпӗ каланӑ пек ту.

Смотри же сделай все, как тебе сказано!

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Эпӗ ҫук чухне кам та пулин килет пулсан, тӳрех кактус патне чуп, пӗр туратне касса ил, асту, йӗплӗреххине суйласа ил, вара ӑна ман кӗсрен хӳри айне чиксе хур.

Если кто-нибудь придет в мое отсутствие, беги прямо к кактусу, срежь одну из веток, да поколючей выбирай, и ткни ее под хвост моей кобыле.

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Асту ӗнтӗ, ан ултала.

— Смотри же не подведи!

LVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Апла пулсан каяр, анчах асту вара — пӗр-пӗринчен уйӑрӑлса каяс ан пултӑр, — тенӗ Жилин.

— Ну, так поедем. Только уговор — не разъезжаться.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анчах асту, аппуна ан лектер.

Только смотри не попади в нее.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Асту, ӗлӗк ҫӳренӗ пек, пӗччен ҫӳреме чаратӑп сана.

Запомни, что я запрещаю тебе ездить одной, как ты это делала раньше.

XXVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Берейтор: «Асту, ан ӳк!» — терӗ те мана ячӗ.

Берейтор сказал: «Ну, смотрите ж, не падайте!» — и пустил меня.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атте вара каларӗ: «Юрӗ эппин, сана та вӗрентӗпӗр. Анчах асту: ӳксен-тусан, ан йӗр! Лаша ҫинчен пӗрре те ӳксе курман ҫын юланутпа ҫӳреме вӗренеймест», — терӗ.

Батюшка сказал: «Ну, хорошо, и тебя тоже. Только смотри: не плачь, когда упадешь. Кто ни разу не упадет с лошади, не выучится верхом ездить».

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан упа йӗрӗ вӗт чӑрӑшлӑха кӗрсе кайрӗ те, Демьян чарӑнса каларӗ: «Акӑ хайхи упа юр ҫинче кайри урисем ҫине ларкала пуҫланӑ; ахӑр вӑл ҫакӑнта кӗрсе выртать пулӗ. Ӗнтӗ ку йӗре пӑрахар та аяккарахран ҫавӑрӑнса каяр. Анчах асту, ан шавла, ан ӳсӗр, темӗн, хӑратса ярӑпӑр тата», — терӗ.

А потом, как пошел след в мелкий ельник, Демьян остановился: «Надо,— говорит, — бросать след. Должно быть, здесь ляжет. Присаживаться стал — на снегу видно. Пойдем прочь от следа и круг дадим. Только тише надо, не кричать, не кашлять, а то спугнешь».

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех