Шырав
Шырав ĕçĕ:
Хуть мӗнле хытӑ ыйтнӑ е ответленӗ сӑмах та тӳрккес илтӗнет, ҫавӑнпа «ҫапла», «ҫук», «мӗнле?» тенӗ сӑмахсенчен пӑрӑнма тӑрӑшмалла.
3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Ҫынна кӑмӑллӑ сӑмах калас тенӗ чухне асӑрхануллӑ пулмалла, шутласа калаҫмалла.
3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Нимӗҫсем ӑна «брудершафт» тенӗ.
3. Калаҫу культури // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Ҫӑмӑллӑн ҫех пуҫ таяс тенӗ чухне пӗр тикӗссӗн пуҫа усмалла.
2. Ҫыннӑн хӑйне хӑй тытас йӑли // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Литература ҫынна хӑйне хӑй пӗлме, хӑйне шанма, ҫынсенче пулакан ирсӗрлӗхне, киревсӗрлӗхпе кӗрешме, ҫынра яланах лайӑххине шырама, ҫирӗплӗх, ҫилӗ, вӑтану туйӑмӗсене вӑратма пулӑшать, тенӗ пролетари писателӗ Максим Горький.
Хӑвна ху вӗрентни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
«Ҫамрӑксене искусствӑна ӑнланма, унпа киленме вӗрентмелле, чи лайӑх обществӑра кашни ҫын искусствӑна пӗлтӗр, вӗрентӗр, — тенӗ Аристотель. Аристотель чуралӑх обществинче, «чура» сӑмах «ҫын» тенине пӗлтерме пултарайман обществӑра пурӑннӑ.
Хӑвна ху вӗрентни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
«Кам ӗҫлемест, ҫав ҫимест»,— тенӗ шухӑш пур халӑхсен чӗлхинче те сӑнарлӑ сӑмахлӑхра тӗл пулать.
Начар енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
«Панӑ сӑмаха тыт, памасассӑн чӑт»,— тенӗ пирӗн асаттесем.«Давши слово держись, а не давши крепись» — говорили и наши праотцы.
Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
«Чӗререн тухакан, юрату евӗрлӗ сӑпайлӑх пур. Вӑл ҫынна ҫынсемпе ҫаврӑнӑҫуллӑ пулма пулӑшать»,— тенӗ Гете.
Ҫын хӑйне халӗ тата ӗлӗк мӗнле тытни // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Эпир Ульяновскри училищӗне каятпӑр…» — тенӗ ывӑлӑн сӑмахӗсене илтетӗп.Мы едем в Ульяновское училище…» — снова услышала я голос сына.
Геройла вилӗм // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӗсем выҫӑпа халтан кайнӑ, ырханланса ҫитнӗ, анчах вӗсене «парӑнмастпӑр» тенӗ туртӑм тытса усранӑ.
Пӗтӗм чӗререн // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл старик вӗҫӗмсӗр: «Ӑна ҫакса вӗлерме кашта айне тӑратнӑ, мӑйкӑч тӑхӑнтартнӑ — вӑл хӗр ҫаплах халӑха кӗрешме чӗнсе сӑмах каланӑ», — тенӗ.
Ҫар корреспонденчӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Шура кашни кун тенӗ пекех ҫыру ярать.
Ульяновскран килекен хыпарсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Ыйтатӑп» тени хушатӑп тенӗ пек илтӗнчӗ пулас та, командир вара Зоя ыйтнине пурнӑҫлама килӗшрӗ.Это «прошу» у нее прозвучало как требование, и командир согласился.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Каярахпа вара татах: «ҫук», «каламастӑп» тенӗ; унӑн сасси кӑна малтанхинчен хуллентерех илтӗннӗ…А после опять отвечала: «нет», «не скажу»; только голос ее звучал глуше, чем прежде…
Ӗҫ ҫапла пулнӑ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Сана ҫеҫ калас мар тенӗ… тен, йӑнӑшатӑп пулӗ тесе шутланӑ.
«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
«Пӗтрӗ… пӗтрӗ» тенӗ шухӑш кӑна вӗҫсӗр пуҫ миминче шакканӑ пек туйӑнать.
«Таня» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл вара ӑна тытса чарас тенӗ пек, ман алла тытса ачашларӗ.
Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ыран, курсра вӗренме тытӑнас тенӗ кун, Зоя ирхине ирех килтен тухса кайрӗ те тӗттӗм пулса ҫитмесӗр те таврӑнмарӗ.
Уйрӑлу // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
— Эпӗ телейлӗ, мӗншӗн тесен хӑть те мӗн шухӑшласа хурсан та, хам тӑвас тенӗ пек пулса тухать.— Я счастливая: что бы ни задумала, все выходит так, как хочу!
«Эсӗ фронта мӗнпе пулӑшрӑн» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.