Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мишель, пашалӑвне ҫисе ярсан, хресчен хӗрарӑмӗнчен: — Манӑн Турга ҫитмелле. Тархасшӑн калӑр-ха унта мӗнле каймалла? — тесе ыйтрӗ.

Когда Михалина Флешар закончила есть, она сказала крестьянке: — Мне необходимо идти в Ла-Тург. Как туда пройти?

III. Хресченсен ушкӑнӗнче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан пуҫне ҫӗклесе: — Мӗн, тет? Тург-и? — тесе ыйтрӗ.

Она подняла голову: — Что! — спросила. — Тургская башня?

III. Хресченсен ушкӑнӗнче // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Кӗнекене темиҫе пая ҫуркаласа пӑрахнӑ хыҫҫӑн, Жор-хетта аллине Рене-Жан енне тӑсса: — Тата пар, — тесе ыйтрӗ.

Покончив с четвертованием, Жоржетта протянула к Рене-Жану ручонку и потребовала: «Еще!»

VI // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ку та тискер кайӑк-и? — ыйтрӗ Гро-Ален.

— Это зверь! — сказал Гро-Алэн.

III // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Вӑл ҫыртать-и? — ыйтрӗ Гро-Ален унран.

— Укусит! — предупредил Гро-Алэн.

II // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пӗрремӗш сигнал тӑшмана итлеттересшӗн пулнине ҫеҫ пӗлтерчӗ; иккӗмӗш вара: «Пире итлес тетӗр-и?» тесе ыйтрӗ.

Первый сигнал явился как бы вступлением к дальнейшим переговорам, второй в упор ставил вопрос: «Хотите нас слушать?»

X. Тыткӑнтисем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Итлесе тӑнӑ хыҫҫӑн пӑртак аса иле пуҫланӑ хресчен унран: — Тӑхтӑр-ха, вӗсем виҫҫӗн терӗр-и, эсир? — тесе ыйтрӗ.

Добряк старался что-то припомнить: — Подождите-ка, — сказал он, — трое ребятишек?

VIII. Хурлӑхлӑ хӗрарӑм // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Унтан Говэна куҫран пӑхса ҫапла ыйтрӗ:

Он взглянул в глаза Говэну и добавил:

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ну, пирӗн ӗҫсем мӗнле пыраҫҫӗ? — ыйтрӗ Симурден Говэнран.

Симурдэн спросил у Говэна: — Каково положение дел?

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ӑҫта каятӑр эсир? — ыйтрӗ Тельмарш.

— Куда вы? — спросил Тельмарш.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ача амӑшӗ унран хыттӑн: — Эпӗ хӑҫан тухса кайма пултаратӑп? — тесе ыйтрӗ.

Она спросила его почти сурово: — Когда я могу уйти?

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вара хӑйӗнчен: «Мӗншӗн-ха эсӗ ҫав улпута хӑтартӑн?» — тесе ыйтрӗ те ҫийӗнчех: «Мӗншӗн тесен, вӑл — ҫын», — тесе ответлерӗ.

Он спрашивал себя: «Зачем же в таком случае я спас маркиза?» и отвечал себе: «Потому что он человек».

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Камсем? — ыйтрӗ Тельмарш.

— Кто они? — удивился Тельмарш.

VI. Суран тӳрленнӗ, анчах чӗререн юн сӑрхӑнать // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ун ҫумӗнче мӗнле те пулин хутсем пур-и? — тесе ыйтрӗ вӑл.

— Есть при нем бумаги? — спросил он.

IV. Иккӗмӗш хут // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Ку ҫын кам пулать вара? — ыйтрӗ вӑл, палламан ҫын ҫине тинкерсе пӑхса.

— Кто этот человек? — спросил он, нагнулся и посмотрел на незнакомца.

IV. Иккӗмӗш хут // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Барабанщиксем пурте чӗрӗ-и? — ыйтрӗ Говэн.

Говэн продолжал: — Все наши барабанщики живы?

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Палламан ҫын унран: — Вӗсенчен хӑшӗ ҫӗнтерет вара? — тесе ыйтрӗ.

— А на чьей же стороне пока успех? — спросил всадник.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл пушӑ ҫул ҫине пӑхса илчӗ те: — Эсир пӗр-пӗччен кайма шутлатӑр-и вара? — тесе ыйтрӗ.

Затем он перевел взор на дорогу, на которой ни в ту ни в другую сторону не видно было ни души, и спросил: — И вы решаетесь путешествовать совершенно один?

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Хуҫа кокарда ҫине пӑхса илчӗ те: — Гражданин, эсир кунта чарӑнатӑр-и? — тесе ыйтрӗ.

— Что, гражданин, вы думаете здесь остановиться? — спросил хозяин, взглянув на кокарду.

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Эсӗ мӗн, сурӑх пултӑн-им? — ыйтрӗ унран Микинь.

— Ты что, овцой стал? — спросил его Микинь.

Пӗрремӗш аслати // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 10–11 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех