Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳртри ҫынсем малтан ахлатса илчӗҫ, шӑпланчӗҫ, унтан пӗр харӑс тенӗ пек ахӑлтатса кулса ячӗҫ.

В избе на некоторое время воцарилась тишина, а потом стены ее потряс дружный хохот.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кала эппин калас тенӗ сӑмахна!

— Ну так скажи, не тяни!

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Элентей тӑснӑ ҫӗҫӗ вӗҫӗнчи ҫӑкӑр турамне хӑш енчен хыпма меллӗрех тенӗ пек пӑхкаларӗ, унтан темшӗн хулне хӗссе илчӗ, кӗтмен ҫӗртен ӗнтӗркенӗ пек ҫӳҫенчӗ, аллипе сулчӗ.

И, приноравливаясь то с одной, то с другой стороны, вроде бы приготовился съесть хлеб, но вот он вдруг весь сжался и отрешенно махнул рукой.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ме, ҫи тенӗ сана! — хистерӗ Элентей.

На, ешь! — Элендей поднес кусочек к самому рту Кукуся.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страшниксем теме пула старӑстӑ патне куллен тенӗ пек килкелесе ҫӳреҫҫӗ.

К старосте зачем-то изо дня в день зачастили стражники.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӳллӗ купаланӑ тӑпрас ҫине йӑваш ҫын шуса ӳкес мар тенӗ пек сыхланса хӑпарчӗ.

Ну-ка… человек вскарабкался на завалинку и заглянул в окно.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫак саманта ӗмӗре тӑсасчӗ тенӗ пек пӑхать ӑна куҫран Хакиме, унтан тата тепӗр парне сӗнет: — Ме, ҫак перчеткене те илсе кай, — тет вӑл, сассине ыттисене илттересшӗн пулмасӑр, — сивӗ ан пултӑр сана тӗнчере ҫӳренӗ чух.

А Хакиме смотрит на парня так, будто хочет наглядеться на всю жизнь, и протягивает ему еще один подарок: — На вот, возьми и эти перчатки, — говорит она вполголоса, — пусть они согреют тебя, когда ты будешь колесить по свету…

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страшник ӑна пуҫ тӳпинчен пуҫласа ура тупанне ҫити тенӗ пек пӑхса илчӗ.

Стражник смерил его с ног до головы выразительным взглядом.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страшник сунаспа аптранӑ пулмалла, «м» саспаллие те вӑл «п» тенӗ пек калать.

Стражник, вероятно, маялся насморком и вместо «м» произносил «б».

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Имет пура вырнаҫтарса лартнӑ юпа хӗррине карттуса хуратас мар тенӗ пек тирпейлӗн вырттарса хучӗ, хӑй пӗшкӗнчӗ, шӑнӑрлӑ та паттӑр аллисемпе чи аялти пӗренерен тытса, пӗтӗм пурине хускатрӗ, ҫав сӑран карттуса, урипе тапса, пӗренепе юпа хушшине хӗстерчӗ, унтан нимӗн те пулман пек ҫӗкленсе тӑчӗ.

Имет бережно положил картуз на краешек толстого столба, на котором покоился угол сруба, потом наклонился, напряг все мышцы и, ухватив ручищами самое нижнее бревно, приподнял сруб, пинком зашвырнул картуз под бревно, опустил на него угол сруба и поднялся как ни в чем не бывало.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эсир тенӗ ятлӑ ҫынсене хамӑр пата чӗнме аванах та мар та, Имет юрама тӑрӑшатъ тейӗҫ, пысӑк начальниксемпе куҫа-куҫӑн пурӑнать тейӗҫ, йӑпӑлтатать тейӗҫ, тем те калӗҫ.

Может, мне и не к лицу приглашать к себе таких высоких людей, как вы: вот, скажут, Имет угодить начальству старается, с большими людьми, мол, на короткой ноге хочет быть, много чего скажут…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Да, — терӗ вара страшник те, тем пек калас тенӗ сӑмахне сасартӑк асне илнӗ пек пулса.

— Да-да, — встрепенулся стражник, будто вспомнив что-то важное.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Виҫӗ кун татти-сыпписӗр тенӗ пек кӑлартӑмӑр-ха, кӑларса пӗтереймерӗмӗр, ҫемьем ак халь те пахчара ӗҫлет…

Вот уж три дня кряду копаем, никак не кончим, домашние мои и сейчас в огороде копошатся…

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шыҫмак Ваҫилейӗ влаҫри ҫынсене кашнине тенӗ пек витӗр пӗлет.

Людей, держащих власть, Васьлей знает всех и все знает про каждого.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӗнтӗ сивви-ӑшшине суйламӑпӑр, ҫимелӗх ҫӑкӑр пулсан та, кӗтнӗ телейӗмӗр ҫитрӗ иккен тенӗ пулӑттӑмӑр.

— Тепло, холод — это куда ни шло, было бы что на зуб положить, вот это и было бы счастье.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хамӑр тенӗ халӑха кӑна чӗнӗпӗр.

— Лучше позвать тех, кто с нами заодно, нашей веры, так сказать…

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ӗҫлесе тара ӳкнӗ кил хуҫи ҫурчӗ еннелле кӗтмен ҫӗртен тенӗ пек куҫ хыврӗ, ҫав самантрах сехри хӑпса тухрӗ:

Когда взмокший от пота хозяин глянул в сторону своего жилища, так и ахнул:

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тухса кай тенӗ сана!..

— Сказано тебе — уходи!..

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тухтар, — терӗ кил хуҫи, — эс кунта вӑтанса-именсе ан тӑр-ха, килти пек пул; ялта пу-пурӑнсах пурӑнма шутлатӑн пулсан, сана калам: пӳртӗм ирӗк, тӑват енсем кӑна тӑватшар тенӗ пек, пӗр пӳлӗмне йӑлтах ху ятна йышӑн…

— Тухтар, — хозяин перевел разговор в другое русло, — ты давай не стесняйся, будь как дома, захочешь жить в деревне — скажу тебе как на духу: мой дом — твой дом, выбирай любую комнату…

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унпа ҫыхланасси тенӗ имӗш.

Не захотел с ним связываться.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех