Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫулсем (тĕпĕ: ҫул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫарсем каҫӑ ҫине обоймӑна кӗнӗ пек кӗреҫҫӗ, хӗвеланӑҫ енчи ҫырана тухаҫҫӗ те ҫулсем тӑрӑх туратланса сапаланаҫҫӗ.

Войска вгонялись в переправу, как в обойму, вылетали на западный берег, разветвлялись по дорогам.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Анчах тӗтӗм ӑшӗнче те пуртӑсемпе мӑлатуксен сасси шӑпланмарӗ, чӑрсӑр маршсем тӗтӗм витӗр те ҫулсем ыйтаҫҫӗ.

Однако стук топоров и молотков не затих и в дыму, бурные марши требовали дорог и сквозь дым.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ирчченех пӑр пек сивӗ шывра ӗҫлерӗҫ, спиртпа мар, хӑйсен юнӗпе тата вӗри маршсемпе ӑшӑнчӗҫ, ҫав маршсем анлӑ ирӗклӗх тата вӑрӑм ҫулсем ыйтса, плацдарма каҫма янӑравлӑ кӗперсем тума хистесе, сулахай ҫырантан чарӑнми малалла ыткӑнчӗҫ.

До самого утра работали в ледяной воде, согревались не спиртом, а собственной кровью да горячими маршами, которые неудержимо рвались с левого берега, требуя простора, звонких мостов на плацдарм, далеких дорог.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсӗ Морава урлӑ каҫса каятӑн, тактикӑлла сарлака ирӗк вырӑна тухатӑн та хӑвна темиҫе вуншар ҫулсем хушши кӗтсе пурӑнакан ҫынсем патне чи малтан ҫитетӗн…

— А перескочишь ты Мораву, вырвешься на широкий тактический простор и придешь первый туда, где тебя люди годами ждут…

VIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫулсем тӑрӑх шуса пыракан лавсем аран ҫеҫ курӑнаҫҫӗ, машинӑсем, ҫул кукӑрӗсенче куҫ шармалла йӑлтӑртаттарса, тӑтӑшах вӗсенчен ирте-ирте каяҫҫӗ.

Едва виднелись на дорогах ползущие обозы, их то и дело обгоняли машины, ослепительно сверкая на поворотах стеклами кабин.

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫулсем пулсан юрӗ-ха, ҫулсем пулмасан?

Хорошо если дороги, а если бездорожье.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Хӑй хыҫҫӑн кӗперсене — пысӑккисене те, пӗчӗккисене те ишӗлтерсе хӑварать, утма ҫулсемпе сукмаксене питӗре-питӗре лартать, ҫулсем ҫинелле усӑнса тӑракан чул сӑртсене минӑласа хӑварать.

Рвал за собой мосты и мостики, забивал тропы и стежки завалами, минировал нависающие над дорогами скалы.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тусен ҫап-ҫара тӑррисем, сӗм-сӗм вӑрмансем, тӗттӗм ту хушӑкӗсем, тӗпсӗр ҫырмасем, юхтарса ҫӑвакан ҫумӑрсемпе шӳсе кайнӑ ҫулсем, кашни сехетсеренех сарӑлса пыракан кӑпӑклӑ, чарусӑр шыв юххисем.

Голые вершины сопок, темные массивы лесов. Ущелья. Пропасти. Размытые проливными дождями дороги. Бешеные пенистые потоки, разбухавшие с каждым часом.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗр еннелле каякан ҫулсем ҫинчен янӑравлӑ ҫуркуннехи каҫ Маковей патне — улӑхсем, кӳлӗсем урлӑ! — моторсен музыкине илсе ҫитерет, ҫав музыка пӗр сехет каялла илтӗнместчӗ.

И оттуда, с параллельных дорог, звонкий весенний вечер доносил до Маковея — через луга, через озера! — музыку моторов, которая час тому назад еще не была слышна.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл ҫулсем, тӳрленсе тӑрсан, тӳпене те ҫитме пултараҫҫӗ!

Такие пути, что, как встанут, так и до неба достанут!

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӑх-ха, Маковей, сан умӑнта мӗнле ҫулсем сарӑлса выртаҫҫӗ!

Глянь, Маковей, какие пути-дороги перед тобой стелятся.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Типӗ ҫулсем Словакинелле тусанланса кӗреҫҫӗ.

Обогретые солнцем дороги вели в глубь Словакии.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара мана иртнӗ ҫулсем аса килчӗҫ.

И мне вспомнились все прошлые годы.

Пӗрремӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Ҫарсем утса тухнӑ аслӑ ҫулсем Черныш куҫӗсем умне тухса тӑчӗҫ.

Большие дороги армий пролегли перед глазами Черныша.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тӗрӗсрех каласан, ешӗл уялла пӑхать, ҫав уйра, нумай ҫулсем иртсен, Пешт хулин кварталӗсем ӳсе-ӳсе лараҫҫӗ.

Вернее, на то зеленое поле, где через много лет вырастут кварталы Пешта.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Чугун ҫулсем те пӗр пек мар вӗт-ха!

— Тоже ведь неодинаковые!

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Гварди майорӗ юлташ, чугун ҫулсем тата мӗнле? — ыйтать боецсенчен пӗри.

— Товарищ гвардии майор, а как железнодорожные пути? — спрашивает кто-то из бойцов.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— О, вӗсем лайӑх ҫулсем пулаҫҫӗ! — пӑлханса калаҫать Хома.

— О, то были б добрые шляхи! — взволнованно говорит Хома.

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ку тусен хушшинчи ланкса лармалли хӗсӗк ҫулсем тинкене кӑларатчӗҫ!

— Замучили нас пробками.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пирӗн саперсем вӗсене ҫӗмӗрнӗ ҫулсем ҫинчен, ишӗлтернӗ кӗперсем айӗнчен тата ҫул хӗррисенчен пинӗ-пинӗпе кӑлара-кӑлара пӑрахнӑ.

Наши саперы тысячами повытягивали их с разбитых дорог, мостов и обочин.

I // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех