Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тени (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тата мӗне пӗлтерет вӑл Илемпи тени, хӑш чӗлхепе?

Куҫарса пулӑш

II // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫакӑнпа пӗрлех пачах та тӗрлӗ ҫак икӗ ҫын пӗр-пӗринпе ҫывӑххи чӑн тени те тӗлӗнмеллерех ахӑр…

Со всем тем странно было бы допустить взаимную близость этих двух столь непохожих людей.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

— Паллах, — ҫирӗплетрӗ Стерс, — манӑн ахаль ыйту Гарвейӑн ӑнланулӑх анлӑш-хутлӑхӗнчен элчелсӗр курӑмсем кӑларнӑ тени шанманлӑх ҫуратать тӗк — эппин, пӗтӗмпех ҫӗнӗрен шутламалла.

— Конечно, — подтвердил Стерс, — если недостоверно, что мой обычный вопрос извлек из подсознательной сферы Гарвея представление необычное, то надо все решать снова.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Пурнӑҫ тени — ялан мала талпӑнмалли.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Халӑха ан пултӑр тени мар-и?

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Ҫынсем хӑйсем укҫа параҫҫӗ тени пурте тӗрӗс.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Взятка (укҫа паракансем, паллах, мӗнле те пулин ӗҫ тунипе ҫыхӑннӑ) тени пирӗн кулленхи пурнӑҫ пулнине хамӑр лайӑх пӗлетпӗр.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Халӑх суйланӑ депутатсем вӗсене кирлӗ саккунсем ятарласа йышӑнса пыраҫҫӗ тени тӗрӗс сӑмах пулмалла.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Бюрократи тени вӑл — влаҫра ларакан пуҫлӑх саккуна, халӑх шухӑш-кӑмӑлне шута илмесӗр хӑйӗншӗн ҫеҫ тӑрӑшнине пӗлтерет.

Куҫарса пулӑш

Ӑҫта бюрократизм — ҫавӑнта коррупци // Николай Матросов. «Сувар», 2010.01.15, 3,4,6№

Пурнӑҫ тени пӑрӑнӑҫсӑр та, шӑкӑр-макӑрсӑр та мар.

Куҫарса пулӑш

Тимӗр туйпа! // З.Ларионова. «Сувар», 2010.01.15, 3№(837), 8 стр.

Анчах ҫав мула тупнӑ тӗлелле эпӗ хама сӗлкӗшрех те сӗлкӗшрех туяттӑм ӗнтӗ — пурнӑҫӑмра путлӗ тӗшӗ ҫук, пуҫарулӑх-хастарлӑх хухнӑ, вӑл вара — хастарлӑх, пархатарли мӗн те-тӗр тӑвас тени — мана ҫавӑрса-хавхалантарса кӑмӑлӑма тивӗҫтереетчӗ.

Но к тому времени, когда я нашел сокровище, я все сильнее и сильнее стал чувствовать, что моя жизнь лишена большого содержания, лишена такой деятельности, которая, вполне захватив меня, наполнила бы ее удовлетворением.

XVI. Аслӑ ӗмӗт // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ку ҫӗр-шывра тӑшманӑн вак ушкӑнӗсемпе йӗрлевҫисем шутласа кӑлараймиех-и тен, анчах вӑрман вӗсемпе тулсах ларнӑ тени ытлашши-тӗр.

Хотя мелкие неприятельские отряды и лазутчики, наверное, были рассеяны по стране, мало было вероятия думать, что лес наводнен ими.

ХII. Пӗчӗк утрава хупӑрлани // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Хыттӑн: «Ху-ух! Ху-ух!» — тени ӑна пуҫне ҫӗклеме хистерӗ.

Громкое «Ф-фу-х! Ф-фу-х!» заставило его поднять голову.

VI. Караванри шуйттан // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Гент тӗп ӗҫ патне куҫма васкамасть-ха; пӗр пите, теприне, виҫҫӗмӗшне тимлӗн тӗсенӗ май лару-тӑрӑва виҫсе хаклама тӑрӑшрӗ те ирӗксӗрех хӑйӗнчен хӑй ҫине-ҫинех ыйтать: мӗн калас тени уншӑн чарак-чӑрмав, куляну-пӑшӑрхану кӑларса тӑратмӗ-и. Вӑл хӑйӗн ӑнсӑрт юлташӗсен иртнӗлӗхне пӗлмест, пӗлесшӗн те мар, анчах вӗсемпе пӗрле тачӑ пурӑнни, паллах, ытти сунарҫӑпа ун хушшин-чи чун-чӗм хутлӑхӗн пӗтӗм уйрӑмлӑхне уҫса панӑ ӗнтӗ.

Гент не торопился приступать к делу; внимательно переводя взгляд с одного лица на другое, он старался взвесить положение и невольно задавал себе вопрос, не создаст ли оно ему препятствий и огорчений. Он не знал прошлого своих случайных товарищей и не хотел знать, но тесная жизнь с ними открыла, конечно, всю разницу душевного склада меж ним и остальными охотниками.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Поп мана кӑнтӑрлах, эпир ӗҫнӗ-ҫинӗ чухнех: «Санди, пирӗн акӑ мӗнлерех ӗҫсем…», — тени ман тӗлӗшпе епле ансат та ӑшӑ кӑмӑллӑ пулса тухмаллаччӗ, тата — туслӑ шанӑҫӑн уҫӑмлӑ чӗлхипе мана арпашӑнчӑк вӑрттӑнлӑхсен рыцарьне тӳрех илмелле.

Как просто, как великодушно по отношению ко мне было бы Попу, — еще днем, когда мы ели и пили, — сказать: «Санди, вот какое у нас дело…» — и ясным языком дружеского доверия посвятить меня в рыцари запутанных тайн.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫапах та ҫав вӑхӑтра шухӑшӑмсем шӑпах ҫакнашкал сӑмахсемпе сӑнарланнӑ тени ӳстерсе калани пулӗччӗ, — ун чухне эпӗ мӑн ҫынсен ҫирӗпленнӗ ӑсталӑхӗнчен чылай аякра тӑнӑ, кӑпӑк пек мӗлтлетекен сӑнарсене сӑмахсен картине кӗртсе лартасси хӑвӑрт пурнӑҫланакан ӗҫ мар.

Не надо, однако, думать, что мысли мои в то время выразились такими словами, — я был тогда еще далек от привычного искусства взрослых людей, — обводить чертой слова мелькающие, как пена, образы.

XVI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ҫав пикене хупланӑ алӑк леш енче пукан е пукан евӗрлӗскер ӳкни, савӑт-сапа ҫӗмӗрӗлнӗ чухнехилле сасӑ, «шуйттан илтӗрех ку ҫекӗлсене» тени тилӗрчӗклӗн илтӗнет, тата тепӗртак авӑккӑн кӗмсӗртеткелесен кӗтмен ҫӗртен ҫав тери йӑрӑс пӳллӗ хӗр тухса тӑчӗ: сӑнӗнче хавхаллӑ йӑл кулӑ, ҫӳҫне хитрен ҫыхса хунӑ, янкӑр уҫӑ, тӳсӗмсӗр хура куҫӗсем тимлӗхпе йӑлкӑшаҫҫӗ, сирень сӗмлӗ чаплӑ ҫӳхе пурҫӑн кӗпепе, туфлипе, чӑлхи шупка-симӗс тӗслӗ.

За скрывшей эту особу дверью послышалось падение стула или похожего на стул, звон, какой слышен при битье посуды, яростное «черт побери эти крючки», и, после некоторого резкого громыхания, внезапно вошла очень стройная девушка, с встревоженным улыбающимся лицом, обильной прической и блистающими заботой, нетерпеливыми, ясными черными глазами, одетая в тонкое шелковое платье прекрасного сиреневого оттенка, туфли и бледно-зеленые чулки.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ кӗҫех ӑнланнӑ тӑрӑх — ӑна Хир ҫыннисем мӗн ӗҫлесе пурӑнни кӑсӑклантарать, тата — ҫак вырӑна кӑмӑлламаҫҫӗ тени тӗрӗсех-и?

Как я скоро понял, его интересовало знать, чем занимаются жители Пустыря и верно ли, что об этом месте отзываются неодобрительно.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Малыгин, вунулттӑмӗш ҫул тени мӗне пӗлтерет-ха вӑл?

Малыгин, ведь это что такое — шестнадцатый?

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах, Шебалов пичӗ ҫинче мана партине илес мар тени туйӑнмарӗ.

Но на лице Шебалова я не прочел еще отказа.

XIV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех