Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӳлте негрсем унталла-кунталла чупни илтӗнет; шӑпланчӗҫ; пӗри хыттӑн кӑшкӑрчӗ, ҫак сасӑ ҫумне ыттисен хушӑнчӗ; уҫӑмлах мар ҫав кӗрлевре пӗр-пӗринпе килӗшни татӑклӑнах палӑрать.

Сверху доносился топот перебегающих негров; он стих; прозвучал крик, перемешался с ответными восклицаниями; затем в неясном шуме этом наметилось что-то согласное и решительное.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Шалкам ҫумӑр хыҫҫӑнхилле куҫҫуль йӗпетнӗ питпе, юратӑва пула тӗксӗмленнӗ куҫсемпе, курайман тӑпра ҫине сивӗ чӗр куҫҫисемпе ларса вӑл ӗсӗкле-ӗсӗкле, ухма-ха ернӗн хыттӑн кӑшкӑрчӗ:

С лицом, мокрым от слез, как от проливного дождя, с глазами, потемневшими от любви, как бы вростая похолодевшими коленями в ненавистную землю, она громко и безумно сказала:

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Тӑр! — терӗ те, кӑшкӑрчӗ те вӑл.

— Стой! — и крикнул и сказал он.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Чарӑн, чарӑн! — хӑлхана ҫурасла кӑшкӑрчӗ хунарлӑ ҫын.

— Стой, стой! — оглушительно крикнул человек с фонарем.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑхӑтлӑха шӑпланчӗҫ; унтан пӗчӗк пӳртре пурӑнаканскер урайне темӗскерпе витӗмлӗн шаккаса кӑшкӑрчӗ:

Наступила короткая тишина; затем обитатель хижины, внушительно стуча чем-то об пол, крикнул:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Чӳрече, ҫынсем! — Нок сӑмахӗсемпех кӑшкӑрчӗ хӗр.

Девушка радостно повторила слова Нока: — Окно, люди!

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Гелли! — кӑшкӑрчӗ Нок.

— Гелли! — закричал Нок.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Яккӑр ҫӗклӗр! — хӑй килтине туйса кӑшкӑрчӗ капитан.

— Поднять якорь! — закричал капитан, чувствуя себя дома.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Кам шуйттанӗ ҫӑвар карса ҫӳрет унта? — кӑшкӑрчӗ капитан.

— Кой черт там глазеет? — закричал капитан.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Хӗпӗртетӗп те хӑпартланатӑп, — хӑлхана ҫурасла кӑшкӑрчӗ Варнава.

— Радуюсь и торжествую! — закричал Варнава пронзительным голосом.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

— Эй, эсӗ, хаваслӑ юрӑ ӑсти! — тесе кӑшкӑрчӗ кайӑка шӑллӗ.

— Эй ты, веселый запевало! — закричал малиновке мальчик.

Вӑрманти ачасем // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 7–11 с.

Аян каллех кӑшкӑрчӗ:

Аян кричал:

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл хашлата-хашлата сывлать — пӗр кӗсменпе авӑсма ҫӑмӑл мар; кирлинчен вӑйсӑртарах кӑшкӑрчӗ ахӑр, мӗншӗн тесен палуба ҫине никам та тухмарӗ.

Он часто дышал, потому что гребля одним веслом — штука нелегкая, и крикнул, должно быть, слабее, чем следовало, так как никто не вышел на палубу.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Стелла! — кӑшкӑрчӗ Аян.

— Стелла! — крикнул Аян.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Кӳпех! — йӗрӗнсе тепӗр хут кӑшкӑрчӗ Аян.

— Жри же! — с презрением повторил Аян.

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Май килнӗ таран лӑпланса Аян мӗн пур вӑйран кӑшкӑрчӗ:

Спокойный, насколько это было возможно, Аян крикнул:

VIII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Шӑпланӑр! — кӑшкӑрчӗ Стелла; вӑл пӳлӗмре каллӗ-маллӗ утать.

— Молчите! — крикнула Стелла, расхаживая по комнате.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Попугай хыттӑн кӑшкӑрчӗ, унӑн кӑнттам кӑшкӑравӗ хӗре пӑтрашуллӑ шухӑшсенчен туртса уйӑрчӗ.

Попугай резко вскрикнул, его грубый возглас, казалось, оторвал девушку от спутанных размышлений.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Иккӗмӗш хут! — кӑшкӑрчӗ тилӗрнӗ Гарвей.

— Второй раз! — закричал взбешенный Гарвей.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Ниме тӑман япаласене пӑрахӑр! — Гарвей шӑпланнипе савӑнса, пурте хӑйӗн ҫине пӑхасса шанса кӑшкӑрчӗ Редж.

— Оставьте пустяки! — крикнул Редок, довольный, что Гарвей замолчал и он может овладеть общим вниманием.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех