Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмака сăмах пирĕн базăра пур.

кӑмака (тĕпĕ: кӑмака) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Каҫхи шӑплӑхра инҫетрен — пӗр вӗҫӗмсӗр, салхуллӑ тискер сасӑ ӳлесе килет; вӑл сасӑ кунтан — кӑмака ҫумӗнчен — аран ҫеҫ илтӗнет.
В ночной тишине издалека — отчаянные, тоскливые, едва слышные здесь — у печки — доносились несмолкаемые завывания.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Алешкӑпа Мишка, кӑшт ҫеҫ хутса ӑшӑтнӑ кӑмака ҫумӗнче, татӑк-кӗсӗксенчен сыпса ҫӗленӗ одеял айӗнче выртаҫҫӗ.
Алешка и Мишка лежали около чуть теплой печки под лоскутным одеялом.

Тӑлӑх арӑм Карасева ирхине, чылай вӑхӑт иртсен ҫеҫ кӑмака хутса ячӗ те, пӗчӗк чугунпа ҫӗрулми пӗҫерчӗ, — ҫӗрулмийӗ те унӑн питӗ сахал юлнӑ.
Поздно утром вдова Карасева затопила печь и сварила в чугунке картошку, — ее было совсем мало.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кантӑксене ҫутӑ тухмалла мар шалтан карса, параднӑй алӑк умне тутинче амӗш сӗчӗ типмен ҫамрӑк гимназиста браунинг тыттарса тӑратса, чиновниксем, кӑварпа ҫатӑртатса тӑракан тимӗр кӑмака умне пухӑнаҫҫӗ те, Питӗрти авалхи улах вӑхӑта — чиновникле картла выляс йӑлана — аса илсе, пӗр-пӗринпе ирониллӗ калаҫкаласа лараҫҫӗ.
Плотно занавесив окна, выставив на парадном желторотого гимназиста с браунингом, чиновники собирались около потрескивающей угольками железной печурки и, возрождая старозаветный питерский уют — чиновный винт, — перекидывались ироническими мыслями:

Паркетлӑ урайӗнче тимӗр кӑмака ҫунса ларать, ун мӑръине чавсаллӑн хуҫлатса форточкӑран кӑларса янӑ.
На паркете потрескивала железная печка с коленом в форточку.

Ҫынни, тимӗр кӑмака хутса хӗрӳ ӑшӑтнӑ, тӗрлӗрен япаласем лартса тултарнӑ пӳлӗме кӗрет.
Человек входил в жарко натопленную железной печуркой, загроможденную вещами, комнату.

Икӗ эрне хушши ҫил-тӑман ахӑрчӗ, кӑмака мӑръисенче уларӗ, ҫурт тӑррисене кӗмсӗртеттерчӗ, хула урамӗсене кӗрӗт хӗве-хӗве тултарчӗ, ҫӗршер ҫухрӑм йӗри-тавралӑха юрпа витсе лартрӗ.
Две недели бушевала метель, завывая в печных трубах, грохоча крышами, занося город, устилая на сотни верст вокруг снежную пустыню.

Куҫсем унталла та кунталла сиккелерӗҫ: рабочисемпе хресчен депутачӗсен Совечӗ пулнӑ, халь ҫунтарса янӑ ҫурт ҫийӗнче, эпир вӗреннӗ шкул ҫийӗнче, Шатохин генералӗн ҫурчӗ ҫийӗиче те пушӑ чӳречесенчен, кӑмака трубисенчен хӗрлӗ ялавсем курӑнчӗҫ.
У меня разбегались глаза: на крыше бывшего Совета рабочих и крестьянских депутатов, на школе, где мы учились, даже на доме генерала Шатохина появлялись красные флаги.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ ҫаврака хура кӑмака ҫумӗнче кукленсе лараттӑм.
Я сидел на корточках возле круглой печки.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Укҫипе вара ҫӗрӗпех кӑмака хутнӑ, тет.
А золото свое в ставке утопил.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Унӑн ҫамки кӑмака пек вӗри, хӑйне вара пурпӗрех шӑнтать.
Он был горячий, как печка, но его знобило.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Арҫын ача малтан кӑмака хутса ячӗ, унтан амӑшӗ патне чупса кайрӗ.
Мальчик растопил печь, а потом побежал за мамой.

Альфред кӑмака та хутайман иккен.
Альфред не затопил печку.

Кӑмака тӑрринче ҫил улать — у-у-у!
Ветер гудел и завывал в трубе — у-у-у!

Енчен те эсӗ хӑҫан та пулин кӑмака тӑрпи тӑрӑх хӑпарса курнӑ пулсан ку ӗҫ мӗн тери йывӑррине хӑвах ӑнланма кирлӗ.
Если тебе когда-нибудь приходилось лазить по узкой печной трубе, ты и сам прекрасно знаешь, как это трудно.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Сарайра кирпӗчрен купаланӑ чӑн-чӑн кӑмака пур.
В сарае была сложена самая настоящая кирпичная печка.

Вӑл кӑмака ҫине пӑхса шухӑша кайрӗ.
Он задумчиво глядел на печку.

Кӑмака ҫинчи кастрюльте шыв вӗрет.
И вода кипела в кастрюле на печке.

Тирпейсӗр, ыйхӑллӑ служанка кӑмака чӗртсе яма пултарайманнипе пӳлӗмре йӳҫӗ тӗтӗм сарӑлнӑ.
Неопрятная, заспанная служанка не умела раздуть в камине огонь, комната наполнялась едким дымом.

VII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Хутса ӑшӑтма бензин пичкинчен тимӗр кӑмака турӑмӑр.
Для отопления была сделана печь из металлической бочки от бензина.

Ҫӗнӗ лагерьте // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика