Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пичӗ (тĕпĕ: пит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Статс-секретарьтен сулахай енче ларакан Австри министрӗ граф Чернинӑн, ҫывӑрмасӑр лутӑрканса пӗтнӗ ырхан пичӗ куҫӗ тапхӑр-тапхӑр тик чирӗпе туртӑнкалать.

У сидящего слева от статс-секретаря австрийского министра графа Чернина дергалось тиком худое, измятое бессонницей, лицо.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Эпӗ ун пичӗ патне ҫывхартӑм…

Я склонился над ним.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пичӗ хӗп-хӗрлӗ пулса кайрӗ.

Лицо покраснело.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Загребай хӑйӗн ҫӑмламас та темӗн пысӑкӑш чышкине ҫӗклерӗ те, Васька пичӗ патне илсе пырса, ӑна хупласах лартрӗ.

Загребай поднял волосатый кулак, такой огромный, что закрыл им все лицо Васьки от лба до подбородка.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Пӗчӗк пичӗ ҫинче уйрӑмах пысӑк сӑмса палӑрса тӑрать, сӑмси шӑтӑкӗнчен хура ҫӳҫ пӗрчисем тухса тӑраҫҫӗ.

На маленьком лице, закутанном в серый платок, выделялся толстый нос, из которого торчали черные волосы.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫурри таран юр ӑшне кӗрсе кайнӑ пичӗ хӗп-хӗрлӗ пулчӗ.

Его лицо, наполовину погруженное в снег, побагровело.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Илюха питҫӑмартисене супӑньлерӗ, унтан ҫӑкӑр касмалли ҫӗҫҫе тытса ӑна хӳме ҫумне ҫапса лартнӑ чӗн пиҫиххи ҫине ҫапкаласа илчӗ, вара, тӗкӗр ҫине пӑхса, питне ҫӗҫӗпе хырнӑ пек турӗ, пичӗ ҫинчи супӑнь кӑпӑкне тасатма тытӑнчӗ.

Илюха намыливал щеки и «брился» столовым ножом, водил лезвием сначала по ремню, прибитому к забору, потом по щеке, счищая мыло.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ унӑн ҫамкинчен пичӗ тӑрӑх юн юхса аннине куртӑм.

Я видел, как струйка крови потекла по его виску.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ун пичӗ ҫинче ҫулӑм ҫути канӑҫсӑррӑн йӑлкӑшса вылять.

Отсветы пламени тревожно метались по его лицу.

14 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Серго пичӗ ҫине хӗвел ӳкнипе куҫне рехетлӗн хӗстерсе пӑхать.

Серго блаженно щурился на солнце.

13 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Чугуринӑн пичӗ куҫҫульпе йӗпенсе нӳрелнӗччӗ.

Лицо Чугурина было мокро от слез.

1 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Катухльт хуторӗнчи Эмиле курсан лешӗ тӗлӗнсе хытса кайрӗ, арҫын ача йӑлт юрланса пӗтнӗ, сӑмсинчен юн юхать, пичӗ тӑрӑх — куҫҫуль.

Он просто обомлел, увидев Эмиля с хутора Катхульт, — мальчик был весь в снегу, из носа у него текла кровь, а по лицу градом катились слёзы.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпӗ хирте хӑй тӗллӗн ҫитӗнекен кантӑр татрӑм, ҫав кантӑр сӳсӗнчен ҫип майне килекен япала хатӗрлерӗм, ҫавӑнтан вара тӳшек пичӗ тӗртрӗм.

Я набрал дикой конопли и приготовил — из ее волокон что-то вроде пряжи; из этой пряжи я кое-как выткал чехол для матраца.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫак выльӑх малти урин чӗрнисем вӑрӑммипе, ӳт-тирӗ хытса кушӑрханипе, ури тупанӗнчи ӳчӗ тӗксӗм пулнипе тата ури пичӗ ҫӑмлӑ пулнипе кӑна манран уйрӑлса тӑрать.

Передние лапы еху отличались от моих рук только длиной ногтей, грубой кожей, коричневым цветом ладоней и еще тем, что у них тыльная сторона кисти покрыта волосами.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ҫаксем пурте вӗсене кайӑкла пурӑнакан ҫынсем майне кӗртеҫҫӗ, мӗншӗн тесен кайӑкла пурӑнакан ҫынсем ачисене ҫӗр ҫине ӳпне вырттараҫҫӗ е хӑйсен ҫурӑмӗсем хыҫӗнче йӑтса ҫӳреҫҫӗ, ҫакна пула вӗсен сӑмсипе пичӗ яланах лапчӑк пулать.

Но эти особенности очень часто встречаются у дикарей, так как матери-дикарки кладут своих детей ничком на землю и таскают их за спиной, отчего младенец постоянно трется носом о плечи матери.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Чӑннипе каласан, унӑн пичӗ сарлака та лаптак, сӑмси каҫӑр, тутисем ҫав тери хулӑн, ҫӑварӗ калама ҫук пысӑк.

Правда, лицо у него было плоское и широкое, нос приплюснутый, губы толстые и рот огромный.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Акӑ ӗнтӗ Эмиль хӑйӗн ӗҫне пӗтерчӗ, Идӑн кӑн-кӑвак пичӗ ҫинче куҫ йӗри-тавра шап-шурӑ ункӑсем курӑнса тӑраҫҫӗ.

Вот Эмиль закончил свою работу, на синем лице вокруг глаз получились большие белые круги.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Ҫак самантра вӑл Крюсе-Майя мӗн каланине аса илчӗ, тифпа чирлӗ ҫыннӑн пичӗ кӑвакарать тенӗччӗ вӑл.

Но тут он вспомнил, что ему говорила Крёсе-Майя: во время тифа лицо у больного становится синим.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Тӗп-тӗрӗсех калаймастӑп, паллах, анчах та чирлӗ ҫыннӑн малтан пичӗ кӑвакарать, кайран вӑл вилет… ҫапла, тиф — хӑрушӑ чир, ох, ҫав тери хӑрушӑскер!

Я точно не знаю, но, кажется, сперва у больного синеет лицо, а потом он умирает… да, тиф — ужасная болезнь, ох, ужасная!

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лешӗн пичӗ кӑвакарса-шыҫӑнса ларнӑ та малтанхинчен икӗ хут пысӑкрах курӑнать.

Лицо его так распухло, что было в два раза больше обычного.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех