Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Амӑшне (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшне ывӑлӗ паллаштарма тивӗҫлӗ хӑйӗн арӑмӗпе.

 — Представить матери свою жену должен сын.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Владимир Ильич, йӗпе тумтирне хывса, амӑшне ыталарӗ.

 — Владимир Ильич скинул мокрое пальто и обнял мать.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ачасем виҫҫӗшӗ те ӑнланаҫҫӗ: темӗн чухлӗ ӳкӗтлесен те, амӑшне ҫула тухма чарас ҫук; ӑна вӗсем иккӗмӗш класпа кайма ҫеҫ ӳкӗте кӗртме тӑрӑшрӗҫ.

Все трое понимали, что отговаривать маму от поездки бесполезно; они пытались только убедить ее ехать во втором классе.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Дмитрий Ильич медицина учебникне уҫкалать — амӑшне чире ҫӗнтерме пулӑшмалли мел шырать.

Дмитрий Ильич перелистывает медицинский учебник — ищет способ помочь маме справиться с болезнью.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Эпӗ сире пысӑк ӗҫ туса пама ыйтасшӑн, — терӗ вӑл амӑшне, — тепре килнӗ чух, тархасшӑн, Владимир Ильич валли чӗрӗ сӗтпе ҫемҫе хура ҫӑкӑр илсе килӗр.

— Я хочу попросить вас сделать большое дело, — сказала она матери, — в следующий раз, пожалуйста, принесите Владимиру Ильичу сырое молоко и мягкий черный хлеб.

«Питех те кирлӗ» // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мӗншӗн каллех амӑшне кулянтармалла тӑвас?

Зачем подвергать мать новым волнениям?

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Петербурга кайма шухӑшласа, вӑл амӑшне хӑйпе илсе каясшӑн марччӗ.

Задумав ехать в Петербург, он не хотел, чтобы мать ехала вместе с ним.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Питӗрти ӑмӑр ҫанталӑклӑ кун Володя йӑмӑкӗн тупӑкӗ хыҫҫӑн амӑшне хулӗнчен тытса утса пынӑ.

В серый питерский день вел Володя за гробом сестры мать.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Телеграмма Оля ҫырӑвӗ хыҫҫӑн ҫитнӗ, амӑшне хӗрӗ Володя сывлӑхӗшӗн ан кулян тесе ҫырнӑ, хӑй ҫинчен: майӑн 8-мӗшӗнче киле каникула пыратӑп, тесе пӗлтернӗ.

Телеграмма пришла вслед за Олиным письмом, где она писала матери, чтобы не беспокоилась о здоровье Володи, а о себе сообщала, что 8 мая приедет домой на каникулы.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вар тифӗ йывӑрланнипе унӑн пит-куҫпа мӑй шыҫҫи чирӗ пуҫланнӑ, йӑмӑкӗ чирлени ҫинчен Володя амӑшне пӗлтермен.

Брюшной тиф осложнился рожистым воспалением, Володя не сообщил матери о болезни сестры.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Амӑшне директор ырӑ мар куҫпа ӑсатрӗ, сӑмси ҫине пенсне утлантарчӗ те, перипе чернил пуҫса, Хусан вӗренӳ округӗн попечителӗ патне донесени ҫырма тытӑнчӗ.

Директор проводил мать недобрым взглядом; водрузив на нос пенсне и обмакнув перо в чернильницу, стал писать донесение попечителю Казанского учебного округа:

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Ҫук, анне, усал ӗҫ эпӗ нимӗн те туман, — амӑшне тӳрех куҫран пӑхрӗ Митя.

— Нет, мамочка, я ничего плохого не сделал, — Митя смотрит прямо в глаза матери.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Юратура та хӗрӗ телейлӗ пек туйӑнатчӗ амӑшне.

И, как матери казалось, счастлива в своей любви.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Аня аякран амӑшне курчӗ те уттине хӑвӑртлатрӗ.

Аня увидела вдали маму и ускорила шаг.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Вӑл хӑйӗн юратӑвӗ ҫинчен, Аньӑна хӑйне калама хӑйман юратӑвӗ ҫинчен, унӑн амӑшне каласа панӑ.

Он поведал матери о своей любви, о которой не успел и не осмелился сказать Ане лично.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Мана тата унӑн амӑшне шеллесемӗр.

Пожалейте меня и ее мать.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Володя, пуҫне ҫӗклесе, амӑшне пӑхрӗ.

Володя поднял глаза на мать.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Оля хӗрӳллӗн амӑшне ыталарӗ.

Оля горячо обняла мать:

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тепре кӗлтунине астӑвать Мария Александровна: унӑн виҫҫӗмӗш ачи пӗчӗк Коленька чирлесессӗн, вӑл турӑ амӑшне пулӑшма ыйтрӗ.

И еще одну молитву помнит Мария Александровна: когда тяжело заболел ее третий младенец, Коленька, она обратилась за помощью к матери бога.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Пӗчӗк хӗрача чухнех вӑл хӗрсех кӗлтунӑччӗ, амӑшне упраса хӑварма ыйтнӑччӗ…

Маленькой девочкой горячо молилась, просила оставить ей мать…

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех