Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫула кӑна хускалмалла… — тенӗ те купец ури ҫине тӑнӑ, унтан тутӑрпа ҫамки ҫинчи тарне шӑлса илнӗ.

В дорогу пора… — купец встал, отер еще раз платком потный лоб.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Фрол Свечинӑнне виҫӗ шнява туртса илнӗ.

У Фрола Свечина три шнявы забрали.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Акӑ куратӑн-и? — тенӗ те вӑл пӳрнипе документа шаккаса илнӗ, — кунта ҫапла каланӑ:

— Вот видишь, — он щелкнул пальцем по документу, — здесь сказано:

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Шкипер хулпуҫҫийӗсене хускатса илнӗ те: — Маншӑн пулсан, хуть халех, Пал Палыч. Мӗнпур ӗҫ накладнойсемшӗн кӑна чарӑнса тӑрать, — тенӗ.

Шкипер повел плечами: — Да хоть сейчас, Пал Палыч. Все дело за накладными.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Сухаллӑ ҫын вӑрӑммӑн сывласа илнӗ те: — Ну хӗвелӗ те пӗҫертет-ҫке! Ух! Шалтах ывӑнтӑм. Хӑҫан тапранса каятӑр? — тесе ыйтнӑ.

Бородач вздохнул: — Ну и палит солнышко-то! Уф! Умаялся. Когда отчаливаете?

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Мӗн туса тӑратӑр эсир кунта? — вӑрҫса илнӗ шкипер.

— Что вы тут торчите? — проворчал шкипер.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Ну, мӗнех вара, — кулса илнӗ шкипер, — каютӑна кайӑпӑр.

— Ну что ж, — усмехнулся шкипер, — пойдем в каюту.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

Вӑрмана каллех каҫ тӗттӗмӗ хупласа илнӗ.

Сумерки снова окутали лес.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Поляксен тӑлмачӗ Сусанина ҫухинчен ярса илнӗ.

Переводчик-рейтар схватил Сусанина за шиворот.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Рейтар ятлаҫма тытӑнса йенерӗ ҫинчен сиксе аннӑ, вара тин вӑл хӑйсем шурлӑха пырса кӗнине ӑнланса илнӗ.

Рейтар, ругаясь, спрыгнул с седла и тогда лишь понял, что попал в трясину.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин ӑна ыталаса чуптуса илнӗ.

Сусанин обнял ее и поцеловал.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Домна нимӗн те чӗнмесӗр пуҫне ҫеҫ сулса илнӗ.

Домна молча кивнула головой.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Акӑ тӑлана ҫеҫ чӗркетӗп, — тенӗ те вӑл каллех арӑмне: — Домна! Хӑлхасӑр пултӑн-и-мӗн эсӗ? Чаппан пар теҫҫӗ сана! — тесе кӑшкӑрса илнӗ.

Вот только онучки намотаю, — и опять крикнул жене: — Домна! Оглохла, что ли? Армяк где?

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Вӑл кӗтесре ларакан арӑмӗ ҫинелле пӑхса илнӗ те, вӑрӑммӑн сывласа ярса, тӑлмач ҫинелле пӑхнӑ.

Он покосился на сидевшую в углу жену, вздохнул и перевел глаза на переводчика.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин нимӗн те чӗнмесӗр вӑкӑр хӑмпипе карнӑ чӳречи ҫине пӑхса илнӗ.

Сусанин потупился, поглядел на затянутое бычьим пузырем окно.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Ҫак таса мар тарҫӑна ылтӑн карбованецсем памасан юрамӗ-ши? — тесе мӑкӑртатса илнӗ пан Кулжинский.

— Стоит ли дарить карбованцы грязному холопу? — проворчал пан Кулжинский.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сотник кӗсьинчен бархатран ҫӗлене енчӗк туртса кӑларнӑ, унӑн ӑшӗнчи укҫасем чӑнкӑртатса илнӗ.

Сотник вытащил из кармана бархатный мешочек; зазвякали монеты.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Лесник, нимӗн те ӑнланман пек пулса, поляксем ҫине айӑккӑн пӑхса илнӗ.

Лесник, будто не понимая, исподлобья глядел на поляков.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

— Аван, — тенӗ хавасланса сотник, — ирччен ӗлкӗрес пулать, — тенӗ те вӑл, тӑлмача кӑчӑк туртса чӗнсе илнӗ.

— Добре, — весело сказал сотник, — надо до света поспеть, — и поманил пальцем переводчика.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сусанин арӑмне чӗнсе илнӗ те: — Мӗн ларатӑн тата? Тухар, Домна, мана пулӑшсам ӗнтӗ, — тенӗ.

Сусанин кивнул жене: — Чего забилась? Идем, Домна, помоги по хозяйству.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.