Шырав

Шырав ĕçĕ:

Пӗчӗк сăмах пирĕн базăра пур.

Пӗчӗк (тĕпĕ: пӗчӗк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Якобинец — ҫак пӗчӗк ача, анчӑк ҫури, хӑйӗн ашшӗ вилнӗ хыҫҫӑн аслӑ пиччӗшӗ патне усрава юлнӑскер, маркизӑн наследникӗ пулмалласкер, мӗншӗн тесен маркизӑн ача-пӑча пулман…
Да к тому же еще он был наследник Лантенака, так как у последнего не было детей, и он когда-то считал Говэна как бы своим сыном.

II. Доль // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл хӑй пухса йӗркеленӗ отряд пӗчӗк ҫар евӗрлӗ пулнӑ.
Сформированный им отряд представлял собою маленькую армию.

Ҫак икӗ пӗчӗк ҫарӑн кашнинех хӑйӗн чӗри — Ҫулпуҫӗ пур: роялистсен — старик, республиканецсен — ҫамрӑк ҫын.
И душой каждой из этих армий был ее начальник: у роялистов — старик, у республиканцев — молодой человек.

Темиҫе ҫул каялла ҫеҫ унӑн алӑкӗ ҫинче: «Лайӑх сидр шерпетне пӗчӗк пичкесенчен тултарса сутатпӑр», тесе ҫырнине вулама пулатчӗ-ха.
На вывеске ее несколько лет назад можно было прочесть следующие слова: «Здесь можно получить хороший мед».

I. Граждан вӑрҫипе ҫемье вӑрҫи // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

1793 ҫулта июль уйӑхӗн уяр кунӗнче хӗвел ансан, Бретаньри пӗчӗк гостиница умне пӗр юланутҫӑ ҫитсе чарӑнчӗ.
Летом 1793 в один ясный июльский вечер, приблизительно с час после захода солнца, один всадник остановился перед небольшой харчевней.

Сухари ӑшӗнче пӗчӗк ҫеҫ подпилка пулнӑ.
В сухаре был спрятан маленький напильник.

Таманго // Василий Алагер. Мериме Проспер. Таманго: [калав] — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1938. — 24 с. — 6–24 с.

Микинь хӑйӗн пӗчӗк кӗреплипе пуҫтарать.
Микинь работает своими маленькими граблями.

Кӗреплесем // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 16–17 с.

Вӑл Микине пӗчӗк, ҫутӑ кӗрепле парать.
Он даёт Микиню маленькие, сверкающие грабельки.

Ҫулах, ҫавам, эс шӑрӑхчен, ҫулах эс сывлӑм типиччен! // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 14–15 с.

Микинь хулпуҫҫи ҫинче пысӑк пӑра, ашшӗ йывӑҫ витрепе пӗчӗк калак ҫӗклесе пырать.
Микинь несёт на плече большущий бурав, а отец — деревянное ведро и желобок.

Вӑйсен сӗткенӗ // Лина Агеносова. Ванаг, Юлий Петрович. Пӗчӗк Микинӗн пысӑк ӗҫӗсем: [калавсем] / Ю. П. Ванаг. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 32 с. — 5–6 с.

Ҫивӗчӗ пӗчӗк пулчӗ, вӑл ҫӳлелле пӗтӗрӗнсе тӑрать.
Косичка вышла маленькая и закручивалась кверху.

Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Дёма пӗчӗк, мӗн тӑвас тен ӑна?
Дёмушка ещё маленький, что с него взять?

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Пахчаран хӗрачасем ҫулпа мар, тӳрех пӗчӗк вӑрман витӗр килелле утрӗҫ.
Помой с огородов девочки пошли не по дороге, а прямо через лесок.

— Йӑрансем, пӗчӗк юханшыв, — урӑх нимӗн те ҫук!
— Грядки да речка, а больше нет ничего.

Дёма Снежока хӑналани // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Вара пурте: — Ак пирӗн Татьянка — пӗчӗк, анчах пултаруллӑ. Лайӑх ученица пулать пулӗ! — теме пуҫларӗҫ.
И все стали говорить: — Вот у нас Татьянка — маленькая, да удаленькая. Наверно, хорошая ученица будет!

Уйра тупнӑ япаласем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫӗр ӑшне пӗчӗк шӑтӑк алтаҫҫӗ, унта мӗнле те пулин ҫемҫе курӑк, улӑм пӗрчисем хураҫҫӗ — ҫавӑнта чӗпписене те кӑлараҫҫӗ.
Выроют в земле ямочку, положат туда какой-нибудь мягкой травки, соломки — тут и выводят птенцов.

Йӑва пӗчӗк, ӑна типӗ курӑксемпе ҫемҫе тунасенчен тунӑ.
Гнёздышко было маленькое, из сухих травинок и мягких стебельков.

Пӗчӗк тантӑшсене тепӗр хут калама кирлӗ пулмарӗ.
Подружкам не надо было повторять.

Урапа айӗнчи ҫурт // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Икӗ пӗчӗк тантӑш, Таньӑпа Алюна, хӑйсен пуканисемпе урапа айне кӗчӗҫ.
Две маленькие подружки, Таня и Алёнка залезли под телегу со своими куклами.

Ман таврара хӗвел те музыка кӑна: пӗчӗк кайӑксемпе кӑсӑясем юрра шӑрантараҫҫӗ; ирхине шыв чӑххисем кӑрӑлтатаҫҫӗ, кӑнтӑрла тӗлӗнче — тӗрлӗ шӑрчӑк чӑрӑлтатать; унтан кӗтӳҫсем шӑхличӗ калаҫҫӗ, кӗре ӳтлӗ чипер хӗрсем иҫӗм ҫырли пахчисенче янӑравлӑн ахӑлтатса кулаҫҫӗ…
Вокруг меня только солнце и музыка: оркестры каменок, хоры синичек; по утрам плачут кулики, в полдень стрекочут цикады; потом пастухи играют на свирели, а смуглые красотки звонко смеются в виноградниках…

Ылтӑн пуҫ мимиллӗ ҫын // Александр Артемьев. Тӑван Атӑл. 1960, 3№ — 71–72 с.

Хӑйсен ялӗнчи чиркӳ тӑрри курӑнми пулсанах вара вӗсем пӗчӗк ачасем пекех уласа макӑрнӑ.
И плакали, теряя из виду колокольню своего села.

V. Вӗсен вӑрҫӑри пурнӑҫӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика