Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Васька тарӑннӑн сывласа илчӗ те: — Пирӗн иксӗмӗрӗн Хӗрлӗ Ҫара мӗнпе те пулин пулӑшас пулать! — тесе хучӗ.

— Я знаю чем помочь.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Васька чалӑш тутипе кулса илчӗ, ассӑн сывласа ячӗ те: — Ой, хӗнерӗҫ мана нимӗҫсем, ой, хӗнерӗҫ… — терӗ.

Васька умехнулся кривой губой, вздохнул и сказал: — Били меня немцы, ох били…

7 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл манӑн пит ҫинелле хуллен сывласа ларчӗ, тӗттӗмрех ҫӗрте эпӗ унӑн тикӗс те шурӑ шӑлӗсене куртӑм.

Хочешь, я буду тебя учить? — спросила меня Надя.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпир пӗр-пӗринчен пит инҫетрех те мар, ҫӑмӑллӑнах калаҫма пултаратпӑр, ытлашши кӑшкӑрма та кирлӗ мар ӗнтӗ, анчах эпӗ Илюха мӗншӗн ҫавӑн пек кӑшкӑрнине чухларӑм: ҫеҫенхиртен килекен уҫӑ сывлӑша кӑкӑр туллин сывласа илсе пӗтӗм вӑйпа кӑшкӑрма ҫав тери кӑмӑллӑ.

Расстояние, отделявшее нас, позволяло разговаривать свободно, не напрягая голоса, но я понимал Илюху: так приятно было набрать полную грудь свежего степного ветра и крикнуть, прислушиваясь к отклику эха.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Пыратӑп, — терӗм эпӗ тарӑннӑн сывласа илсе, унтан эпир, хыттӑн ыталаса, ӑшӑ кӗлеткесемпе пӗр-пӗрин ҫумне йӑпшӑнтӑмӑр.

— Поеду, — отозвался я со вздохом, и мы прижались теплыми телами, крепко обняв друг друга.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Емельянов кӑвакарса кайрӗ, пӗкӗрӗлсе-хутланса илчӗ, вара ҫавӑнтах ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ те, чунӗ лӑштах ҫӑмӑлланнӑ пек пулчӗ.

Емельянов побледнел, весь подобрался, но тут же обмяк, вздохнув с облегчением.

18 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ленин куҫне хупрӗ, ҫапла пӗр минут пек тӑркаларӗ те, тарӑннӑн сывласа илсе, йӗпеннӗ питне шӑлчӗ, ҫумӑр шывӗпе пӗрле ӑшри йывӑр шухӑшсене те шӑлса тӑкнӑ пек, хавасланнӑ сасӑпа пӑшӑлтатса чӗнчӗ:

Ленин закрыл глаза, постоял так с минуту, глубоко вздохнул, вытер руками мокрое лицо и, словно стерши вместе с водой свое тяжелое настроение, почти весело прошептал:

17 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Калинкке патӗнче ывӑлӗсене кӗтсе тӑракан Надежда Кондратьевна ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ.

Надежда Кондратьевна, стоявшая у калитки в ожидании сыновей, вздохнула с облегчением.

9 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Советсем вара лӑштах сывласа яраҫҫӗ те казаксене чӗнтереҫҫӗ…

И Советы облегченно вздохнули и позвали казаков…

4 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Апла пулин те, хӑйӗн хӑлхи патӗнчех тикӗссӗн сывласа пыракан ҫын сывлӑшӗ Ленин сывлӑшӗ пулни Емельяновшӑн ҫаплах ӗненмелле мар пек туйӑнчӗ.

Емельянов и теперь с трудом представлял себе, что ровное дыхание человека над самым его ухом — дыхание Ленина.

2 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Амӑшӗ вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те тухса кайрӗ.

Мама вздохнула и ушла.

Шӑматкун, декабрӗн 18-мӗшӗнче Эмиль пӗтӗм Ленниберга ялне тӗлӗнтерчӗ, ҫакӑншӑн унӑн мӗнпур ҫылӑхӗсене каҫарчӗҫ. Тӗрӗсрех каласан, вӗсем ҫинчен манса кайрӗҫ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Унтан вӑрӑммӑн сывласа ячӗ.

Он набрал полные лёгкие воздуха.

Эмиль пурнӑҫӗнчен сайра-хутра ырӑ ӗҫсемпе палӑрнӑ, ашкӑнмасӑр иртнӗ кунсем // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Эмиль… — терӗ те Лина, вӑрӑммӑн сывласа илчӗ, — Эмиль те ӳсӗр.

— Эмиль… — сказала Лина и глубоко вздохнула, — Эмиль тоже пьяный.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Хам ҫакна чӑтса ирттерессе шансах каймастӑп, — терӗ вӑл ассӑн сывласа.

Хотя, чувствую я, мне этого не пережить.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Анчах Линӑн шӑлӗ тата хытӑрах ыратма пуҫларӗ те вӑл ассӑн сывласа илсе килӗшрӗ.

Но тут зуб заныл пуще прежнего, и Лина, тяжело вздохнув, покорилась.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Манӑн пит ҫӑмартисем иккӗшӗ икӗ тӗрлӗ, хӑнасен куҫӗ умне мӗнле курӑнас-ха ман? — куҫҫуль витӗр мӑкӑртатрӗ Лина, унтан ассӑн сывласа илчӗ те ӗне сума тухса утрӗ.

— А я не могу им даже на глаза показаться, раз у меня щёки разные, — пробормотала Лина сквозь слёзы и, вздыхая, пошла доить коров.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмильпе Альфред часрах хӳме ҫумне чупса кайрӗҫ те лаштах сывласа ячӗҫ, пурте йӗркеллех иккен.

Эмиль и Альфред побежали назад к изгороди и с облегчением увидели, что там всё в порядке.

Ку вӑл шӑматкун, июнӗн вуниккӗмӗшӗнче, Бакхорвари суту-илӳ вӑхӑтӗнче пулса иртнӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Пӗр каҫрах ҫавӑн чухлӗ асап тӳсме Командиршӑн вӑй ҫитмерӗ, вӑл вӑрӑммӑн сывласа илчӗ те такам пуҫран ҫапнӑн урайне лаплатрӗ.

Пережить столько за один вечер оказалось явно не под силу Командирше — она глубоко вздохнула и как подкошенная рухнула на пол.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Лешсем, паллах, ассӑн сывласа ҫиллессӗн пӑхнисӗр пуҫне ӑна пӗр сивӗ сӑмах калама та хӑяс ҫук.

Они хоть и не скажут ни слова, но будут вздыхать и глядеть на неё с укоризной.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Темиҫе минут иртрӗ-и, вӑл йывӑррӑн сывласа кухня алӑкӗ умне ҫитсе те тӑчӗ.

Несколько минут спустя он уже стоял на пороге кухни и тяжело вздыхал.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.