Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

генерал сăмах пирĕн базăра пур.
генерал (тĕпĕ: генерал) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗлетпӗр, — кулӑ витӗр пӗтӗм урама ҫурса кӑшкӑрчӗ генерал.

Узнаем, — сквозь смех закричал на всю площадь генерал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫак пӗр сас-чӳсӗр самантра Хветӗр хӑлхине сасартӑк генерал хавассӑн хытӑ кулса яни кӗрсе кайрӗ.

И вдруг среди полного молчания слышит Федор, как весело и громко засмеялся генерал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал урса кайрӗ.

Генерал взбесился до последнего предела.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал тыткӑна лекнисенчен ҫуррине ытла ыйтса тухрӗ, пӗр ҫын та коммунистсемпе Хӗрле ҫара ирӗклӗн кайнисене тытса паракан пулмарӗ.

Генерал опросил больше половины пленных, но результат опроса был один и тот же.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Расстрелять, — кӗскен приказ пачӗ генерал.

— Рассс-стрелять, — коротко приказал генерал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ну, эппин эсӗ кала, — терӗ генерал тепӗр хӗрлӗармейца.

Ну, теперь ты скажи, — повернулся генерал к следующему по порядку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Кала эсӗ, — терӗ генерал сылтӑм флангра тӑракан, хӗвелпе пиҫӗхнӗ типшӗмскертерех красноармейца.

— Говори ты, — повелительно обратился генерал к правофланговому, худому загорелому южанину.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ну?.. — генерал кӗтет.

Ну… — Генерал замер в ожидании.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал лӑпланасшӑн тӑрӑшать.

Генерал делал усилия, чтобы успокоиться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал тыткӑна лекнисен умӗнче чупкаласа, тискерӗн кӑшкӑрма тытӑнчӗ, вӑл кускаласа ҫӳренине кура, унӑн ӑшчикне пӗтӗмпех вут хыпса илнӗ тейӗн.

А генерал, быстро бегая вдоль ряда пленных, принялся кричать так дико, точно у него горели внутренности.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эсӗ кам пулатӑн? — чее те ҫемҫе сасӑпа ыйтрӗ генерал чи хӗрринче пуҫне усса таракан сарӑ ҫӳҫлӗ хӗрлӗармейцӑран.

— Ты кто такой? — вкрадчиво, мягким тоном обратился генерал к белокурому и простолицему парню, стоящему первым в ряду пленных, понурив голову.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал, куҫхаршисене хӗскелесе, тыткӑнрисем патне икӗ утӑм ҫывхарчӗ.

Генерал, нахмурив седые брови, подошел к пленным ближе на два шага.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Маттур казаксен енне кӑмӑллӑн йӑл кулса, генерал, аллисене сӑтӑркаласа, тыткӑна лекнисем патне пычӗ.

Мило улыбнувшись молодцам казакам, генерал, потирая руки, подошел к пленным.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Площадь варрине ҫитсен, генерал чарӑнчӗ, икӗ пӳрнине мундир умӗ айне чикрӗ, чӗтревлӗ, автан сасси пек сасӑпа: — Здорово, молодцы-этапники! — тесе ҫухӑрса ячӗ.

Посредине площади генерал остановился, заложил два пальца за отвислый борт своего мундира и отрывистым, дрожащим, петушиным криком произнес: — Здорово, молодцы этапники!

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал, тутисемпе макӑртатса, темӗнле марш кӗвви каласа пырать.

Сам генерал мурлыкал довольно громко какой-то игривый марш.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ҫийӗнчи генерал мундирӗ пӑтари пек ҫакӑнса тӑрать.

Генеральский мундир висел на нем как на вешалке.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал пурне те пӗр харӑс шӑлса тӑкма шут тытнӑ.

Генерал решил заодно рассчитаться.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Акӑ ӗнтӗ генерал та, ялав та, музӑк команди те куҫран ҫухалчӗҫ.

Вот уже из поля зрения скрылись и генерал, и знамя, и музыкантская команда.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Генерал вӗсене темскер каларӗ те тепӗр еннелле ҫавӑрӑнчӗ.

Генерал что-то сказал им и отвернулся.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Офицерсен умӗнче, отрядӑн виҫ тӗслӗ ялавӗ ҫумӗнче, пӗтӗм процесси пуҫӗнче, шурӑ лаша ҫинче сулланкаласа, генерал мундирӗпе хӗвелпе ҫунса типсе кайнӑ пек хӑрнӑ шӑмӑ пырать.

Впереди офицеров, возле трехцветного знамени отряда, во главе всей процессии ехал, покачиваясь на белом коне, точно выжженный солнцем, высохший до костей скелет в генеральском мундире.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех