Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн вӑл вӑрттӑн япала ӗлкисене хуплакан хаҫат листисене ҫурса пӑрахрӗ те япалине пуҫӗ ҫийӗн ҫӗклерӗ, вара пурте парикмахерскисенче тӑракан ӑвӑс бюста курчӗҫ; унӑн якӑлти пуҫӗ Африка шывӗн ҫулӑмлӑ сенкерлӗхӗнче вилӗ кулӑ теттелӗхӗпе йӑлтӑртатать.

С этими словами, сорвав газетные листы, скрывавшие очертания таинственного предмета, он высоко поднял его над головой, и все увидели парикмахерский восковой бюст, кокетливая головка которого блеснула в огненной синеве африканских вод безделушкой мертвой улыбки.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Вӑл ҫӗкленчӗ; ӗшенмеллипех ӗшеннӗрен, хурлӑха пула пуҫӗ ҫаврӑнать; ӑна илтменскерпе, илтме мехел ҫитерейменскерпе ӳчӗпе те пулин ҫывӑхрах пулас йӳтӗмпе хӗр хӑйӗн сивлек кӗпин ҫӳлти тӳмисене вӗҫертрӗ, унтан тӗмескерен ҫара кӑкӑрӗпе таччӑн та ачашшӑн лӑпчӑнчӗ, — ҫав тери тачӑ — унӑн тутипе пичӗ те тӑпрана перӗнеҫҫӗ.

Она встала, с головой, кружившейся от изнурения и печали, расстегнула верхние пуговицы мрачного своего платья, чтобы хотя телом быть ближе к тому, кто не слышал и не мог слышать ее, и, склонясь к насыпи, крепко, нежно приникла к ней нагой грудью, — так крепко, что губы и лицо ее прижались к земле.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Унпа хӑрушӑ темӗнле япала пулса иртет: урисем йывӑрланчӗҫ, пуҫӗ ҫаврӑнать, чӗри кӑкӑрӗнче лапчӑтса хунӑ кайӑкла тапкалашать, ҫӗнтерме май ҫук ыйхӑлӑх сӑнчӑрлать.

С ним происходило нечто страшное: ноги отяжелели, голова кружилась, сердце глухо возилось в груди, как раздавленная птица, и непреодолимая сонливость владела Пьером.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Вӑл иртен-ҫӳрене чӗмсӗррӗн сӑнать, лешсем те унӑн пуҫӗ ҫинчи хура ҫыхха асӑрхасан самантлӑх кӑсӑкланупа пӑха-пӑха иртсе каяҫҫӗ.

Тупо рассматривая прохожих, в свою очередь даривших его взглядом минутного любопытства, благодаря черной повязке на голове.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Пӗве каллех чӑмпӑлтатрӗ те — Бильбоан йӗпе ҫӳҫлӗ пуҫӗ шыв тӗпӗнчен уҫӑ ҫӗре сиксе тухрӗ.

Снова всплеснул пруд, и мокроволосая голова Бильбоа подскочила из глубины в воздух.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

Вӗриленнипе, вӑйсӑррипе тата кисренсе тӗлӗннипе унӑн пуҫӗ ҫаврӑнать; вӑл суллана-суллана, тӳмисене тата-тата хывӑнма пикенчӗ, вӑйсӑр кӗлетки тарӑна чӑмнине чӗри тӳсесси-тӳсеймесси пирки пач шухӑшламасть…

От жары, слабости и потрясения у него закружилась голова; шатаясь, он стал раздеваться, отрывая пуговицы, не думая даже, выдержит ли его слабое тело глубокий нырок.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 181–185 с.

— Ачам, — терӗ Стелла; пуҫӗ унӑн тепӗр темиҫе кунран обществӑри, хӑна залӗнчи евӗрлӗ хусканупа пӑрӑнчӗ, — эпӗ сана килӗшетӗп-и?

— Мальчик, — произнесла она, и голова ее повернулась тем же движением, как через несколько дней в гостиной, среди общества, — я нравлюсь тебе?

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Шлюпка ҫыран ҫумӗнченех ишет, Аян пуҫӗ тӑрринче туратсен маччи ҫакӑнса тӑрать.

Шлюпка придвинулась к берегу, своды ветвей повисли над головой Аяна.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл, куҫас килнин чӑтӑмсӑр ӑнтӑлӑвӗпе тулнӑскер, сиксе тӑчӗ, кӗсменне йӑтса ӑна пуҫӗ ҫийӗн урса кайса ҫавӑрттарчӗ.

Он вскочил, полный нетерпеливого стремления двигаться, поднял весло и бешено завертел им над головой.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Акӑ, — вӑл аллине виле пуҫӗ еннелле тӑсрӗ, — хӑвӑрах куратӑр.

Вот, — он протянул руку к голове трупа, — вы видите.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пуҫӗ ҫаврӑннине парӑнмасӑр — старик ҫӑмламас хӗрлӗ-кӗрен питне бухта еннелле ҫавӑрчӗ.

Справившись с головокружением, старик повернул багровое мохнатое лицо к бухте.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Сӑран шӑлаварӗ витӗр ӳтне хӑйӑр чӑтмалла мар ҫунтарать, тӳпе вара пуҫӗ ҫине вӗри плита пӑрахать те пӑрахать, ӳкмессеренех хӑлхинче хӑватлӑ гонг янӑрать; ҫав шӗвеке ӗҫнӗрен ҫунакан пуҫ миминче курӑнми пружинӑсем ҫаврӑнма, бухтӑн симӗс-кӑвак тӗсӗнче тата хӑйӑр ҫинче хӗлхем кӗлтисем сиккелеме пуҫларӗҫ; тинӗсӗн инҫет горизончӗ Пэд пекех ӳсӗр — сулланать, вӑл туртӑна-туртӑна куҫни-хускални капмар тӳпе янахӗн хӑлаҫланӑвӗ евӗр.

Песок немилосердно жег тело сквозь кожаные штаны, небо роняло на голову горячие плиты, каждый удар их звенел в ушах подобно большому гонгу; невидимые пружины начали развертываться в мозгу, пылавшем от такой выпивки, снопами искр, прыгавших на песке и бирюзе бухты; далекий горизонт моря покачивался, нетрезвый, как Пэд, его судорожные движения казались размахами огромной небесной челюсти.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Калюковӑн каллех пуҫӗ ҫаврӑнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков вара, ахаль те нумай ӗҫменскер, самантрах урӑлса кайрӗ, пуҫӗ унӑн ҫак самантра ҫав тери уҫҫӑн ӗҫле пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин, ун хыҫҫӑн чупас тесе, сиксе тӑчӗ, мӑн алӑка уҫса ячӗ, анчах ҫавӑнтах унӑн пуҫӗ ҫаврйнса кайрӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑсӑруклӑ пустав ҫӗлӗк, фуфайка, кирза атӑ тӑхӑннӑ вӑл, ҫапах кӗлетки йӑрӑс та яштака, тыткаласса та хӑйне мӑнаҫлӑ тыткалать, пуҫӗ ялан каҫӑр.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унтан пӑтаран сӑран пиншакне вӑтӑрса илчӗ, аран-аран тӑхӑнчӗ, кубанка текен хӑлхасӑр ҫӗлӗкне пуҫӗ ҫине пусса лартрӗ, вара алӑка тапса уҫрӗ те тӗттӗм ҫенӗке ярса пусрӗ, унта тем хӑлтӑртаттарса, картишне таплаттарса тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав Сидор ӗнтӗ Калюков вӑрӑ-хурахӗсемшӗн шӑпах ҫар пуҫӗ вырӑнӗнчи ҫын пулас, ахальтен мӗншӗн пурте пекех итлеччӗр ӑна…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Большевиксен пуҫӗ ҫитмест ӑна йӗркелесе ямашкӑн.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах револьверне кӑларма ӗлкӗреймерӗ — Сидор аллинче икӗ пистолет курӑнса кайрӗ, вӗсенчен пӗри кӗрслеттерсе те ячӗ, ҫунакан ҫуртасенчен пӗрин пуҫӗ урайне патлатса ӳкрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.