Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Андрей сăмах пирĕн базăра пур.
Андрей (тĕпĕ: Андрей) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Андрей пиччӗш пушкӑрта темӗн каларӗ, лешӗ хӑнана хӑй хыҫҫӑн ертсе кайрӗ, вара вӗсем таҫта чӑтлӑх ӑшне кӗрсе ҫухалчӗҫ.

Дядя Андрей что-то сказал башкиру, тот повел гостя с собой, и они оба скрылись в чаще.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей пиччӗш ҫӗртен патак илчӗ те унпа хӑрӑк хыра икӗ хутчен ҫапрӗ…

Дядя Андрей поднял с земли палку, два раза крепко ударил ею по сухой сосне…

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вӗсен Андрей пиччӗшпе иккӗшӗн темле вӑрттӑн ӗҫ пур…

У него с дядей Андреем есть какое-то тайное дело…

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Вара хӗрача, ӑста та тавҫӑруллӑ сунарҫӑ чее тилле йӗрленӗ пек, хуллен кӑна мучипе Андрей пиччӗш хыҫҫӑн утрӗ.

И девочка, словно охотник, выслеживающий добычу, тихонечко пошла за стариком и дядей Андреем.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей пиччӗшӗ чӳречерен пӑхрӗ, хавассӑн кулса, хирӗҫ чупса тухрӗ, малтан мучие алӑ пачӗ, унтан иккӗш ҫирӗппӗн ыталашрӗҫ.

Дядя Андрей выглянул в окошко и, радостно улыбаясь, выбежал деду навстречу, крепко обнялся с ним.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей пиччен тӑшманӗ мар-ши?

Может, враг дяди Андрея?

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Мучи пачах аслӑ ҫул ҫине мар, тӳрех Андрей пиччӗшӗн пӳрчӗ патнелле утать.

Старик шел вовсе не к большаку, а прямо к избушке дяди Андрея.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Кам вӑл, Андрей пиччу?

— Кто это дядя Андрей?

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей пичче патне килетӗп.

— К дяде Андрею.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах асту, эсӗ ӑна ӗшне тӑрӑх мар, Андрей пиччӳ ҫӳрекен сукмакпа ертсе кай.

Только поведешь не по полянке, а по тропке дяди Андрея.

III // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Атте те, унтан кирек мӗн ыйтсан, тӳрех Андрей пичче ҫинчен калама тытӑнать.

Папа тоже, что ни спросишь, начинает про дядю Андрея.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ун ҫинчен эсӗ, хӗрӗм, пӗлетӗн-и, Андрей пиччӳнтен ыйтса пӗл.

Знаешь у кого спроси — у дяди Андрея.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Шуррисем пулмасан, вӑрҫӑ та пулас ҫук, тет Андрей пичче, — пӳлчӗ аслашшӗне Ильсеяр.

Дядя Андрей говорит, не будь белых, войны бы не было, — прервала Ильсеяр деда.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей бакенщикрен мар, вӑрман хуралҫинчен.

Не у бакенщика Андрея, а у лесника.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ун ҫинчен эсӗ, хӗрӗм, Андрей пиччӳнтен ыйт.

— Про это, дочка, ты у дяди Андрея спроси.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Мэрдан Андрей канашне итленӗ.

Мэрдан послушался лесника Андрея.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Анчах Андрей ун шухӑшӗпе килӗшмен, вӑл ӑна ку вырӑнтан пачах пӑрахса кайма хушнӑ.

Однако лесник Андрей посоветовал ему уехать из этих мест.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Андрей салтакра пӗрле пулнӑ Мэрдана палласа илнӗ те хӑй патне илсе кӗнӗ.

Андрей узнал бывшего сослуживца Мэрдана и привел его к себе.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ну, пирӗн Андрей — совет каччи, хӑйне нимле геройсен шутӗнче те шутламан, ҫапӑҫрӑм пултарнӑ таран, тенӗ.

Ну, а Андрей наш — простой советский парень, ни в каких особых героях себя, понятно, не числит: воевал, дескать, как мог.

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Генерал патне мӗнпур формипе пырса пӗлтернӗ: «Лейтенант Андрей Пантюхин!», тепри «Старшина Федор Пантелеев!»

И к генералу по всем правилам: «Лейтенант Андрей Пантюхин», «Старшина Фёдор Пантелеев».

Пан Тюхинпа пан Телеев // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 230–248 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех