Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Хӗрарӑмсем, — тенӗ вӑл, — тӑшмансемпе ҫапӑҫатпӑр.

— Бабоньки, — сказала она, — оборонимся от супостатов.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Гриша, — тенӗ Василиса, — утлан ман лаша ҫине!

— Гришка, — крикнула Василиса, — полезай на мою лошадь!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Инкек, — тенӗ вӑл пӑшӑлтатса, — тӑшмансем авӑнсене йышӑнчӗҫ.

— Беда, — бормотал он, — вороги овины заняли.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Сержант Нарбонн юлташӗн хырӑмӗнчен аллипе лӑпкаса: — Эпир, юлташӑм, пурӑнатпӑр-ха! — тенӗ.

Сержант Нарбонн весело шлепал друга ладонью по животу, приговаривая: — Мы еще поживем, дружище!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

«Казак» тенӗ сӑмах французсене вилӗмрен те хӑрушӑрах пек туйӑннӑ.

Слово «казак» было страшнее смерти.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Вӑл сире хӑваласа ҫитет, — тенӗ те курьер чарӑнса тӑмасӑрах малалла вӗҫтернӗ.

— Она нагоняет вас, — ответил курьер и промчался не останавливаясь.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Франсуа, — тенӗ вӑл аран-аран, — тархасласах ыйтатӑп!

— Франсуа, — прошептал он, — умоляю!

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Ҫук, эсӗ пирӗнпех пыратӑн! — тенӗ сержант, хӗҫҫипе ун аллинчи пистолета ҫапса ӳкерсе.

— Нет, ты пойдешь! — ответил сержант и выбил палашом пистолет из его рук.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Себастьян, — тенӗ вӑл ҫемҫен, — асту: сана килте арӑмупа ачусем кӗтеҫҫӗ.

— Себастьян, — сказал он мягко, — вспомни: тебя дома ждут жена и дети.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Эпӗ утма пултараймастӑп, — тенӗ вӑл, чӗркуҫҫи ҫине персе анса.

Он сказал: — Я идти не могу, — и опустился на колени.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Вӑран, — тенӗ Нарбонн, гренадера аллипе тӗксе.

— Проснись, — сказал Нарбонн, тронув гренадера рукой.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Ҫӗмӗрӗр вӗсене! — тенӗ те вӑл хӑйне лаша ҫинчен сӗтӗрсе антарма хӑтланакан француза ҫавапа сулса янӑ.

— Бей их! — и ударила стаскивавшего ее с лошади пленного косой.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Хӑвӑн кӗпӳ хӑвӑн ҫумнах ҫыпҫӑнать тенӗ пек, хӗрарӑмсен чӗрисем те хайсен упӑшкисемпе ывӑлӗсене французсенчен ытларах шелленӗ.

Как говорится, своя рубаха к телу ближе, сердце баб болело и страдало за своих больше, чем за французов.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Пултаратӑр, — тенӗ бурмистр.

— Ничего, сгодитесь, — буркнул бурмистр.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Пуҫтаратӑп, — тенӗ староста арӑмӗ, партизансемпе пӗрле кайнӑ упӑшкине аса илсе.

— Соберу, — ответила старостиха, думая об ушедшем с партизанами муже.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Акӑ мӗн, Василиса, — тенӗ вӑл ӑна, — эсӗ пултаракан хӗрарӑм.

— Вот что, Василиса, — сказал он, — ты баба сметливая.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

— Лар, — тенӗ ӑна бурмистр, — калаҫӑпӑр.

— Садись, — буркнул бурмистр, — потолкуем.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Эсӗ ҫавӑнта лар та, нимӗн те ан шарла… — тенӗ.

Ты только сиди да помалкивай…

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Ярӗҫ-ши вара, — тенӗ тарӑхса шкипер.

— Едва ли отпустят, — досадовал шкипер.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.

— Кун пек ӗҫ тума килӗшместӗп эпӗ, Матвей Иваныч, — тенӗ вӑл.

— Не пойду я на такое дело, Матвей Иваныч.

Тӑван ҫӗршыв чысӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 37–51 с.