Шырав

Шырав ĕçĕ:

сирӗн (тĕпĕ: эсир) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Сирӗн ҫинчен эпӗ кама та пулин пӗлтеретӗп ӗнтӗ.
А я о вас кого надо в известность поставлю.

34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Вӑл сире хӑвар пионерсем пулнине тата сирӗн Тӑван ҫӗршывшӑн яланах тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫынсем пулмаллине ан манччӑр, терӗ.
Велел никогда не забывать, что вы пионеры и должны быть верными своей Родине.

32 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Кам ӗҫлет-ха сирӗн кун пек?
— Это кто же у тебя работает?

Сирӗн учительшӗн вара — аппа.
А учителю твоему — сестра.

— Ӑҫта сирӗн кӗл? — куҫне чарса пӑрахрӗ Пупырь.
— Где же ваша зола-то? — таращил глаза Пупырь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

— Пахчана тухса, кишӗр туртса парасчӗ акӑ сирӗн, — хушрӗ вӑл ачасене.
— Сходили бы на огород, натаскали бы морковки, — предлагает она ребятам.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Сӗрӗм тивсе анранӑ пек ан ҫӳрӗр эсир ял тӑрӑх, кашни кӗтесре ан калаҫӑр, мӗншӗн тесен сирӗн мӗнпур вӑрттӑнлӑхсем куҫран пӑхсанах витӗр курӑнса тӑраҫҫӗ…
И не носитесь вы по селу как угорелые, не советуйтесь в каждом углу, потому что все ваши тайны у вас на лбу написаны…

30 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫавӑнпа сирӗн патӑра илсе килтӗм те ӗнтӗ ӑна.
Вот я и принес вам.

— Фашистсем пур-и сирӗн ялта? — ыйтрӗ вӑл шӑппӑн, ял еннелле пуҫне сулса.
— Стоят фашисты у вас? — тихо спросил тот, кивнув головой в сторону села.

29 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Лайӑх сирӗн учительница, — терӗ Сева, шухӑша кайса.
— Хорошая она у вас… — задумчиво сказал Сева.

27 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ҫавӑнтах тӗмӗсем хушшинчен сирӗн Митя сиксе тухрӗ!
А тут Митя ваш из кущей як выскочит!

Тен, сирӗн Митя тупӑнӗ е вӑрманта ялти ҫынсенчен кам та пулин ҫӳрекен тӗл пулӗ е аманнисем пулӗҫ…
Може, найдется ваш Митя, може, ще хто из наших голодный по лесу блукае або раненый лежит…

26 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Урӑр-аллӑр хӑрса татӑлтӑр сирӗн, куҫӑрсем сике-сике тухчӑр! — кӑшкӑрать вӑл урайӗнчи ванчӑксене пуҫтарса е кӑмакари ҫунса кайнӑ сӗте кӑларса.
Щоб вам руки-ноги повыкручивало, очи повылазили! — кричала она, подбирая разбитые черепки или вытаскивая из печи пригоревшее молоко.

— Мӗнле пасар ку сирӗн?
— Что за базар?

Виҫҫӗмӗш бастион // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 95–110 с.

Кам сирӗн командир?
Куҫарса пулӑш

19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тен, сирӗн хӗрачасем вилнӗ те-и, пысӑк хуйхӑ сирӗн…
Может, и погибли ваши девочки, и горе ваше большое…

Анчах сирӗн учитель унччен ларса кайма ӗлкӗрнӗ вӑл… — каласа пачӗ Ивга асанне саппунӗпе аллисене шӑлса.
Только учитель ваш уже уехал до того времени… — рассказывала баба Ивга, вытирая о передник руки.

Сирӗн ачасем часах Киевра пулаҫҫӗ ӗнтӗ!
Ваши уже в Киеве скоро будут.

— Пурте чӗрӗ-сывах сирӗн ачасем!
— Живы все ваши!

Сирӗн шофера та вӗлернӗ… бомба пӑрахса! — кӑшкӑрчӗ вӑл, куҫне чарса пӑрахса.
И шофера вашего убили… бомбой! — вытаращив глаза, кричал он.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика