Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑхӑтра (тĕпĕ: вӑхӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ҫав вӑхӑтра Жариновӑсем патне кӳршӗ хӗрарӑмӗ ҫатма е урӑх япала илме тесе пынӑ.
Тут соседка к Жариновым сунулась за сковородкой или ещё за каким женским делом.

«Правда» номерӗ // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 39–45 с.

— Ку тӗрӗс, анчах эпир ӑна кайран пӗлтӗмӗр-ҫке, ун чухне тавҫӑрайман, пирӗн пуҫа нимӗҫсем ҫавӑрнине: сехечӗ вӑхӑтра пек, вулакансен сассисем те пӗлекенскерсем пек.
— Это верно, но это-то мы потом узнали, а тогда и невдомёк, что немцы нам голову морочат: вроде и часы те же, и голоса у читальщиков знакомые.

Ҫак вӑхӑтра нимӗҫсем ялсенче, хӑйсен партизансем патне ҫырнӑ листовкисене ҫыпӑҫтара-ҫыпӑҫтара пӗтернӗ.
А немцы к тому времени по деревням развесили листы свои к партизанам.

Тепӗр хушӑра вара такам ассӑн сывласа: — Мӗнле курӑк пӗтет! Вӑхӑтра ҫулса пуҫтарсан мӗнле лайӑх утӑ пулмалла! — тесе хучӗ.
В другой перерыв между разрывами кто-то, вздохнув, сказал: — Какие травы пропадают! Кабы во-время скосить, сена, ох, хороши б были!

Пӗр ывӑҫ ҫӗр // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 28–38 с.

Яланхи пекех, ҫакӑн пек пӗрмай персе тӑнӑ вӑхӑтра, снарядсем ҫурӑлнипе хура фонтансем пӗлӗте сирпӗнсе ҫӗр кисренсе тӑнӑ чухне, ҫын хутланса кӗрсе чӑмӑртанать, ирӗксӗрех ҫӗре кӗрсе каяс пек, ҫыпҫӑнса выртма тӑрӑшать.
Как и всегда при таких вот обстрелах, когда чёрные фонтаны разрывов, прыгая в небо, сотрясают землю, всё в человеке сжималось в комок, невольно холодело — и человек против воли льнул к земле, стараясь весь без остатка вжаться в неё.

Шӑпах ҫакӑн пек чи кансӗр вӑхӑтра, тен, унӑн вӑрҫӑри асапӗ юлашки те пулӗ, вӑл хӑйӗн салтакӗсене Тӑван ҫӗршыв ҫинчен, тивӗҫлӗх ҫинчен, совет халӑхӗ хӑйӗн аслӑ ӗмӗчӗсене тӑвасшӑн епле кӗрешни ҫинчен чӗрене витекен ӑшӑ сӑмахсемпе кала-кала кӑтартасшӑн пулчӗ.
И ему захотелось сейчас, перед самым большим и, возможно, последним военным испытанием в его жизни, сказать всем этим людям какие-то особенные слова о Родине, о долге, о великих целях, за которые сражается советский народ.

Анчах шӑпах персе янӑ вӑхӑтра чавси айӗнчи хытӑ юр пусӑрӑннӑ та, вӑл тӗл переймен.
Но в момент выстрела наст просел у него под локтем, и он промахнулся.

Гварди рядовойӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 14–27 с.

Ку вӑл Совет Ҫарӗн хӗллехи пӗрремӗш наступленин хӗрӳллӗ кунӗсенче, фронт каҫсерен вуншар километр хӗвеланӑҫ еннелле куҫса пынӑ вӑхӑтра, пулнӑ.
Произошло всё это в дни первого зимнего наступления Советской Армии, в бурные боевые дни, когда бывало, что за ночь фронт отодвигался на запад на десятки километров.

Партизансем яла шӑпах ҫак вӑхӑтра пырса ҫапнӑ та.
Вот в этот-то момент партизаны и ударили по деревне.

Ачасем унчченхи пекех, ӗҫрен пушаннӑ вӑхӑтра, ял тулашӗнче вӑрҫӑлла вылянӑ.
Ребята, попрежнему не слишком загруженные делами, бегали по окрестности, играя в красноармейцев и фашистов.

Пӗрре мана ҫапла пӗлтерчӗҫ: вӑл взвод кухни умӗнче, яшка илме тесе, черетре тӑнӑ, ку вӑхӑтра кухня умӗнчен тыткӑна илнӗ нимӗҫсене ертсе пынӑ.
Мне раз докладывали: стоит он в очереди за супом у взводной кухни, а мимо пленных ведут.

Ывӑнса ҫитнӗ офицерсем, кӳтсе кайнӑ, чӗтрекен пӳрнисемпе сигаречӗсене аран-аран тыткаласа, юр ҫинех ларса туртнӑ; ефрейторӗсем хаяррӑн кӑшкӑркаласа вараланса та ҫурӑлса ҫӗтӗлнӗ маск-халатлӑ салтакӗсене юлса ан пыччӑр тесе хӑваланӑ вӑхӑтра Матвей Кузьмин сӑрт ҫинче йӑлтӑртатса тӑракан юрпа витӗннӗ хир ҫийӗн тухакан сарӑ хӗвел ҫине кулса пӑхса тӑнӑ.
И пока измученные офицеры нервно курили, сидя прямо на снегу, с трудом держа сигареты в окостеневших, дрожащих пальцах, пока ефрейторы гортанными криками выгоняли на поляну последних отставших стрелков в грязных, изорванных в дороге маскхалатах, Матвей Кузьмин, стоя на пригорке, улыбаясь, смотрел на розовое солнышко, поднимавшееся над заискрившимися, засверкавшими снежными полями.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Ку вӑхӑтра нимӗҫсем те ҫула тухма хатӗрленнӗ.
А немцы тем временем готовились к выступлению.

Ҫуркунне вара, йывӑҫсем папка кӑларсан, вӑрманти уҫланкӑсенче кӑвакарнӑ кӗрпеклӗ юр ҫийӗн карӑксем мӑшӑрӑн-мӑшӑрӑн ҫӳренӗ вӑхӑтра, вӑл ҫуртне хупса кайнӑ та хӑй пӑхса ӳстерекен мӑнукӗ — тӑлӑх Васюкпа вӑрманти шурлӑхсемпе кӳлӗсем тӑрӑх эрни-эрнипе ҫухалса ҫӳренӗ.
А весной, когда на деревьях набухали почки и над посиневшими крупичатыми снегами на лесных проталинах начинали токовать глухари, он заколачивал дверь избёнки и с внучонком Васей, сиротой, воспитывавшимся у него, уходил на далёкое лесное озеро и пропадал целыми неделями.

Пултаруллӑ ача 6 ҫултах шкула кайнӑ (вӑл вӑхӑтра вӗренме 8 ҫулта ҫеҫ илнӗ).
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекенсем, салтаксем, ҫыравҫӑсем // В. Зайцев. Авангард, 2010.12.01

Нимӗҫ фашисчӗсене хирӗҫ ҫапӑҫнӑ вӑхӑтра та вӑл ҫи-тӗнекен ӑру патне ҫырусем ҫырсах тӑнӑ.
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекенсем, салтаксем, ҫыравҫӑсем // В. Зайцев. Авангард, 2010.12.01

Ишлӗ шкулӗнче тӗрлӗ вӑхӑтра чӑваш литературинче самаях паллӑ йӗр хӑварнӑ учительсем ӗҫленӗ.
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекенсем, салтаксем, ҫыравҫӑсем // В. Зайцев. Авангард, 2010.12.01

Апла та капла шухӑшланӑ вӑхӑтра манӑн икерчӗсем хырӑма кӗрсе те вырнаҫрӗҫ.
Так во время этих раздумий мои блины даже разместились в животе.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тӑватӑ ҫуртра ҫапла пӑшӑрханнӑ вӑхӑтра Яшкӑна пуринчен лайӑх пулнӑ иккен.
В суматохе, охватившей четыре дома, в самом лучшем положении оставался Яшка.

Мӗн вӑхӑтра сухаласа пӗтерет?
А за сколько времени он возьмет десятину?

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика