Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

шухӑшласа (тĕпĕ: шухӑшла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Шухӑшласа пӑхӑпӑр.

Мы подумаем.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«А мӗн, пӗр-пӗр вулӑс кантурне ҫыру ӗҫне кӗрсен ялта та пурӑнма пулать пуль?» — тесе шухӑшласа пырать Янтул-Ильмук.

«А что, если устроиться писарем в какую-нибудь волостную контору, тогда и в деревне жить можно!» — раздумывает на ходу Ильмук-Яндул.

Кутӑн шалҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Э, апла иккен-ха, — тесе шухӑшласа тӑчӗ Янтул.

«Ага, небось неспроста это, не доверяя Ивуку подумал Яндул.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Путех ку ятлаҫма чӗнмен» тесе шухӑшласа тӑчӗ алӑк патӗнчи Янтул.

«Видно, ругаться со мной он не собирается», — подумал Яндул, стоя у двери.

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тепре пуҫ тавра шухӑшласа пӑхать те вӑл — хӗрелсе каять.

И вдруг Яндул словно протрезвел: какого черта он дуется?

Выртмара // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Хитре ят — Ухтиван» тесе шухӑшласа Янтул вӑрман ӑшнелле утрӗ-утрӗ те карта куҫран ҫухалсан кӗлетки-ҫурӑмне лӑшт ячӗ, ҫӗре тӑсӑлса выртрӗ, йӑл кулчӗ.

«Красивое имя — Ухтиван», — подумал Яндул, шагая к месту караула. Позади осталась изгородь киреметя, ее уже не видно, и он блаженно растянулся на прохладной земле.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Михапар кӑшт шухӑшласа тӑчӗ те — каламарӗ.

Михабар на секунду задумайся и ответил уклончиво:

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Виҫҫӗн пултӑмӑр иккен-ха ӗнтӗ, тӑваттӑмӑш ҫын тупӑнӗ-ши пӗрех хут?» — ҫӗтӗлсе шухӑшласа пычӗ Янтул пур-ҫук укҫине тарлӑ ывӑҫӗнче чӑмӑртаса тытса.

«Ну вот, трое собрались, глядишь, и четвертый найдется», — с досадой подумал Яндул, сжимая потной рукой мятые бумажки.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӑлтӑр умӗнче ура сырса ларнӑ май (утма ҫӑмӑл та, Янтул ура сырса ҫӳре пуҫларӗ), ӑшӗнчи вӑрттӑн кӗтесре вӑл ҫапла шухӑшласа илчӗ: «Кун паян та уяр пулать иккен-ха» терӗ.

И Яндул спешит, ловко обувая лапти (он начал носить их давно — в них легко бегать за свиньями) и радуясь, что день и сегодня обещает быть ясным.

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Юрать, шухӑшласа пӑхӑпӑр.

— Мы подумаем.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Мӗн пирки хӗрача ячӗ каларӗ-ши вӑл? — ӑнланма тӑрӑшса шухӑшласа выртрӗ Янтул.

«С чего это Ендебек девчоночье имя придумала? — ломает голову Яндул.

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Енчӗпек пӗр кана шухӑшласа выртать.

Ендебек молчит некоторое время в раздумье:

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кун мӗнле иртнине кура пулас ачи пирки Янтул темиҫе тӗрлӗ те шухӑшласа пӑхать.

И Яндул по нескольку раз на дню возвращается к мыслям о будущем ребенке.

Ят шырани // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан вӑрманта та эсӗ чарса тӑратман пулсан пирӗн мӑкӑр сывӑ юлатчӗ тесе шухӑшласа килтӗм…

И в лесу, кабы ты не остановился, был бы мой бык сейчас цел. Тебя виню — вот и грех мой…

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ниме тӑман япала кӗтсе хӑрушӑ хыпар илтиччен чи хӑрушши ҫинчен шухӑшласа ниме тӑман хыпар илтесчӗ.

Голос у нее был такой грустный, что глаза ее блестели, пытаясь улыбнуться.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мӗн ку? — тесе шухӑшласа тӑчӗ ача шӗшкӗ тӗмӗ хыҫӗнче.

Укрывшись за кустом орешины, Вазюк мучительно раздумывал:

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Темӗн шухӑшласа ҫитереймен пек вӑл.

Казалось, он какую-то мысль все еще не схватил.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан тепӗр майлӑ шухӑшласа пӑхать ача.

Потом мальчик подумал в другом ключе.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шухӑшласа тӑчӗ.

задумался.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Пӑх-ха, мӗнле шӑртланса кайрӗ йӑваш ҫын», — тесе шухӑшласа пычӗ Ваҫук.

Ишь ты, как он взъерепенился, смиренный чуваш!

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех