Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

туйрӗ (тĕпĕ: туй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Федосья хӑйӗн чӗри епле ҫирӗпленсе, юнпа тулса пынине туйрӗ те, халь хӑйне никам та нимӗн тума та пултарайманнине, ӑна никам та нимӗнле те суранлатма пултарайманнине пӗлчӗ.

Федосия чувствовала, как твердеет, наливается кровью ее сердце, и знала, что теперь уже никто ничего не может ей сделать, никто ничем не может ее ранить.

II // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл хӑйӗн пӗтӗм кӗлетки сивӗ тарпа, ҫыпӑҫакан лайӑх мар тарпа витӗнме пуҫланине туйрӗ.

Она чувствовала, как ее лицо начинает покрывать пот, холодный, липкий, неприятный.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Офицер сасартӑк хӑй те ывӑннине туйрӗ.

Офицер вдруг тоже почувствовал усталость.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Аллине хуллен кӑна тӑсса, хӗрарӑм вилӗ хулпуҫҫие тӗкӗнчӗ те гимнастёркӑн ҫӑмлӑ пуставне тата унӑн айӗнче чул пек хытӑ, хусканман ӳт пуррине туйрӗ.

Женщина осторожно протянула руку, коснулась мертвого плеча, почувствовала шершавое сукно гимнастерки и под ней неподвижность камня.

I // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.

Вӑл хӑйне урӑх ҫын пек туйрӗ.

Он чувствовал себя другим человеком.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий ӑшра савӑнӑҫлӑн сӗвлетсе илнине, алтупанӗсене кӑштах йӗпленине туйрӗ.

Василий ощутил веселый холодок внутри и легкое покалывание в ладонях.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ун умӗнче мӗн пурри пӗтӗмпех вырӑнтан вырӑна куҫрӗҫ — татӑк-кӗсӗк вӑрмансем ҫухалса, ҫулсем тӳрленсе пычӗҫ, ҫурт-йӗрсем ҫӗкленчӗҫ, ҫак хускалӑва вӑл мӗн чухлӗ ытларах туйрӗ, хӑй те ҫавӑн чухлӗ лӑпланса пычӗ.

Все шевелилось, все двигалось перед ним — отступали перелески, выпрямлялись дороги, поднимались здания, и чем ощутимее становилось это движение, тем спокойнее делался он сам.

6. Виҫҫӗмӗш хӑвӑртлӑхпа // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл арӑмӗн хӗрлӗ те ҫаврашка сӑн-пичӗ ҫине, унӑн ылтӑн тӗслӗ те ача-пӑчанни пекех ҫинҫе куҫхаршисем ҫине, унӑн чӑнла мар куҫӗсем ҫине пӑхрӗ те ҫак хаяр минутра та хӑйне ун патнелле туртнине туйрӗ.

Он смотрел на румяное круглое лицо жены, на ее золотистые, тонкие, как у ребенка, брови, на ее неправдоподобные глаза и чувствовал, что даже в эту злую минуту его тянет к ней.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Диспетчерскинче шӑп; Валентина, ӑшӑ шыва туйса тӑнӑ пек, ҫав шӑплӑх хӑйне лӑплантарнине туйрӗ.

В диспетчерской царила тишина, и Валентина ощущала ее успокаивающее влияние, как ощущают теплую воду.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Хӑйне цифрӑсем тыткӑна илнине туйрӗ вӑл, сӗтел патӗнчен кайса, чӳрече сакки ҫине ларчӗ.

Она чувствовала, что цифры загипнотизировали ее, встала, отошла от стола и уселась на подоконник.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Темле ҫӗнме ҫук вӑй туртнине туйрӗ Валентина, хирӗҫ тӑма хӑтланчӗ.

Валентина чувствовала, что какая-то неодолимая сила затягивает ее, и пыталась сопротивляться.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл пукан ҫине агронома хирӗҫле ларчӗ те хӑй тӑруках вӗренекен пек пулнине туйрӗ.

Она села на стул против агронома и сразу почувствовала себя ученицей.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

«Вӑл иртсе кайнӑ ӗнтӗ, анчах пулнӑ! Пулнӑ!» — шухӑшларӗ вӑл; ҫакна пӗлсе тӑнипе хӑйне телейлӗ туйрӗ.

«Это прошло, но оно было! Было!» — думала она и была счастлива этим сознанием.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Авдотья ӑна алӑ пачӗ те унӑн ӑшӑ ӳтне, ҫурхи нӳрлӗхӗн кӑштах сивӗ тумламне туйрӗ.

Авдотья подала ему руку и почувствовала тепло его кожи и холодок от капли весенней влаги.

3. «Вӗҫме хатӗрлен!» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Петра яланхи пекех ӑнланса, вӑл унӑн чун-чӗри лӑпкӑ маррине туйрӗ, йӗкене чӗркуҫҫи ҫине хурса, ӑна питрен пӑхрӗ:

C обычным для нее пониманием Петра она почувствовала, что у него неладно на душе, опустила веретено на колени и заглянула ему в лицо:

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий хӑйӗн тарӑхӑвӗ пӗтсе пынипе, райком секретарӗ, пӗчӗкскер, хӑйне каллех пӑхӑнтарнине туйрӗ.

Василий чувствовал, как исчезает раздражение и как секретарь райкома снова покоряет его.

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пурте кӑмӑлсӑр пулнине Андрей туйрӗ, анчах ӑна туйнипе именмерӗ:

Андрей уловил общее разочарование, но не смутился им:

2. Ҫӗнӗ ҫӗрте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василий йывӑррӑн пусса утнине, унӑн тунсӑхланӑ куҫӗсене курчӗ вӑл, ӑна пӗчченлӗх пусса тӑнине туйрӗ

Она представила тяжелую поступь Василия и тоскливые глаза, почувствовала тяжесть его одиночества и всю горечь со-рвавшихся с языка необдуманных фраз.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫак сӑмахӑн хӑрушӑ та вилӗмле вӑйне Василий пирвайхи хут туйрӗ.

Впервые Василий почувствовал страшную и смертельную силу этого слова.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Ҫывӑрмалли пӗчӗк пӳлӗмре Василий хӑйне ытла кӑнттамас та виҫесӗр пысӑк пек туйрӗ.

В маленькой спальне Василий почувствовал себя слишком неуклюжим и чрезмерно большим.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех