Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сӑмахсене (тĕпĕ: сӑмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анни вара пуҫне аллисем ҫине тайса хурать те — тинӗс ҫинчен, пирӗн питех те пысӑк ҫӗрӗн тепӗр енчи тӗлӗнмелле пайӑркасен йӑлтӑртатӑвӗ пирки, вулкансемпе ахах-ӗнчӗ, катмар вӑрмансен хӳттинчи ҫил-тӑвӑлпа ҫапӑҫусем ҫинчен тахҫанах пӗлекен сӑмахсене питӗ тимлӗн итлесе ларать.

А Анни, склонив голову на руки, прислушивалась к давно знакомым словам о море и блеске чудных лучей по ту сторону огромной нашей земли, о вулканах и жемчуге, бурях и сражениях в тени огромных лесов.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 371–376 с.

Ҫак сӑмахсене каласан ҫынсем ҫаврӑна-ҫаврӑна пӑхаҫҫӗ.

Люди оборачиваются на эти слова.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Фанатиксем вилӗм авӑрне ӑсатса юлашки хут ҫапни-тапнине туйма чарӑнсан, юнпа хупланнӑ пуҫне аллисемпе ярса тытсан Энниока инҫетрен килекен уҫӑмлӑ сасӑ илтӗннӗн туйӑнчӗ; сасӑ Энниок тинтерех ҫеҫ каланӑ сӑмахсене сапаларӗ:

Принимая последние, добивающие удары фанатиков, Энниок, охватив руками голову, залитую кровью, услышал явственный, идущий как бы издалека голос; голос этот повторил его собственные недавние слова:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ырӑ мар, тӗлӗнмеллерех ҫак шӑплӑх темиҫе саманта тӑсӑлчӗ; сасартӑк, ӑнсӑртран, хӗрлӗрех хӗлхемчӗк хӑйӑр ҫинче Гнор пӑшал кӗпҫипе е патак таткипе ҫырнӑ сӑмахсене курчӗ:

Еще продолжалось неловкое и странное молчание, как вдруг, случайно, на искристом красноватом песке Гнор прочел фразу, выведенную дулом ружья или куском палки:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Чӗмсӗр вӑрман ҫак сӑмахсене аванах тӑнларӗ, анчах нимӗн те хушса каламарӗ.

Безответный лес выслушал эти слова и ничего не прибавил к ним.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

«Сирӗн канӑҫсӑрлӑхӑр сӑлтавсӑр тата шӳт майлӑрах», — Энниока ӑшӗнче каланӑ ҫак сӑмахсене яккӑр сӑнчӑрӗ тискеррӗн кӗмсӗртетни татрӗ.

Зверский треск якорной цепи перебил мысли Гнора на том месте, где он говорил Энниоку: «Ваше беспокойство напрасно и смахивает на шутку».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Вӗсен хутшӑнӑвӗсем яланах — пӗр-пӗрне хисепленин, тимлӗхпе евӗклӗхӗн тӗслӗхӗ; иккӗшне ӳлӗм темӗнле паллӑ мар тупӑшура тавлашма пӳрнӗ тейӗн — вӗсем, хальлӗхе ӑнланмасӑр, шухӑшӗсене, сӑмахӗсене хире-хирӗҫ тӑратаҫҫӗ, пӗр-пӗрне пӑхса тата аллисемпе хӑлаҫлана-хӑлаҫлана, кулӑпа, шӳтпе, сӑмахсене — кӑмӑл-туйӑм хӗҫ-пӑшалне — ҫивӗчлетсе тупӑшаҫҫӗ, чӗмсӗрленсе тавлашаҫҫӗ.

Их отношения всегда были образцом учтивости, внимания и предупредительности; как будто предназначенные в будущем для неведомого взаимного состязания, они скрещивали еще бессознательно мысли и выражения, оттачивая слова — оружие духа, борясь взглядами и жестами, улыбками и шутками, спорами и молчанием.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫак сӑмахсене вӑл хӑвӑрт, кӑштах улшӑнчӑк сасӑпа каласа хучӗ, вара ҫавӑнтах, тӗлӗннӗ Гнора хускавсӑр, кӑмӑллӑ куҫӗсемпе сӑнаса, ахӑлтатса кулма пикенчӗ.

Эти слова произнес он быстро, чуть-чуть изменившимся голосом, и тотчас же принялся хохотать, глядя на удивленного Гнора неподвижными, добрыми глазами.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Тутине вӑраххӑн вылятса Гнор ӗнерхи сӑмахсене сасӑпа тепӗр хут каларӗ; шуҫӑмпа шуйхатнӑ хыҫҫӑн ӗнтрӗк халхавӗнче ҫухалнӑ кайӑксем евӗр — ҫӑвартан ҫӑвара вӗҫсе куҫнӑ сӑмахсене.

Медленно шевеля губами, Гнор повторил вслух некоторые слова, сказанные вчера вечером; слова, перелетевшие из уст в уста, подобно птицам, спугнутым на заре и пропавшим в тревоге сумерек.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Пӗлтерӗвӗн официаллӑ ятне, ҫавӑн пекех иккӗмӗш каттӑркӑҫа пырса тивекен сӑмахсене сиктерсе хӑварса Гелли акӑ мӗн вуларӗ:

Пропустив официальный заголовок объявления, а также то, что относилось к второму каторжнику, Гелли прочла:

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тӑрӑхлавран, йӗплеврен шикленни ӑна самаях хӑюллӑ сӑмахсене мӑнаҫлӑн каласа хума хистерӗ.

Затем боязнь насмешки или укола заставила ее гордо выпалить довольно смелое заявление.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Нумай йӑнӑшлӑ, анчах вӑрттӑнлӑхлӑ, хӑрушӑ сӑмахсене вулать Тарт.

Малограмотные, но загадочные, ужасные строки прочел Тарт.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Кирек кам та ҫут тӗнче ячӗпе калама пултарнӑ ӑна ҫак сӑмахсене, анчах — Бильдер мар.

Кто угодно мог бы сказать это, только не он.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ҫапла вара Сигби чӗлхине кӑларса хурса, тӑрӑшса ҫырнӑ сӑмахсене вуласа тухрӗ.

И вот, сжав кулаки, прочел он то, что, высунув от усердия язык, писал Сигби.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Ку сӑмахсене те Митя ашшӗ кӗнеки ҫине ҫырса хучӗ.

И это желание Мити было записано в ту же книжку.

Тӑватӑ ӗмӗт // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 3–6 с.

Вилес умӗн, пӗчченскер, вӑл ҫак сӑмахсенех калать — ҫирӗп те пысӑк, черчен ӗненӳпе тата тунсӑхпа тулнӑ сӑмахсене:

Умирая, одинокий, он скажет те же, полные нежной веры и грусти, твердые большие слова:

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Такӑна-такӑна, сӑмахсене арпаштара-арпаштара, вӗсене пӗр-пӗринпе пӳле-пӳле, ӑнтӑлса чупакан ушкӑнри ҫын евӗр, Аян — хӑйӗн шухӑшӗпе — Стеллӑна мӗн кӑсӑклантарма пултарнине пӗтӗмпех каласа кӑтартрӗ.

Сбивчивыми, спутанными словами, запинавшимися друг о друга, как люди в стремительно бегущей толпе, выложил Аян все, что, по его мнению, могло интересовать Стеллу.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вара эпӗ штурман ҫӑварӗнчен тухнӑ ҫӗнӗ, анчах пичетлеме юраман сӑмахсене илтрӗм, вӗсене вӑл акӑ мӗнле вӗҫлерӗ:

И я услышал из уст штурмана новую, но уже негодную для печати речь, которую он закончил следующими словами:

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Эпӗ ӑна хускатма хӑтланни усса килмерӗ, эпӗ вӑй хурса муталани ӑна уртарать ҫеҫ, вӑл усал сӑмахсене сирпӗтсе кӑларать; тӳпепе тамӑка, хупахҫӑсене, мана хирӗҫ тата нимӗнпе те айӑпа кӗмен «Тӑватӑ ҫиле» хирӗҫ, — ҫакскер мол патӗнче икӗ катерпа юнашар тӳлеккӗн тӗлӗрет пулин те.

Я тщетно пытался сдвинуть его, все мои усилия повели только к взрыву проклятий, направленных против неба, ада, трактирщиков, моей особы и ни в чем не повинной шхуны «Четыре ветра», мирно дремавшей у мола в соседстве двух катеров.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Ҫав самантра, пӗлӗшӗсем аса илнӗ тӑрӑх, вӑл питех те паллӑ ҫак сӑмахсене каланӑ имӗш: «Манӑн хаклӑ Бетси, эпӗ сана ҫарататӑп е эпӗ пушӑ хваттерти кӗлмӗҫ пек ҫӑткӑн пулса тӑтӑм тесе ан шухӑшла; тупӑкран тӑрса лар кӑна — эпӗ сана манӑн тӳмесенчен хулӑнрах, тӑватӑ фунтлӑх хӑлха ҫакки туянса паратӑп».

При этом, как передают, им были сказаны следующие знаменательные слова: «Не думай, милая моя Бетси, что я хочу тебя обокрасть или что я стал жаден, как нищий в пустой квартире; стоит тебе встать из гроба — и я куплю тебе сережки в четыре фунта, потолще моих пуговиц».

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех