Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

самантрах (тĕпĕ: самант) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ сирӗншӗн чӑнах та ҫӗнӗ ҫын-ши? — терӗ Дэзи пӗр-пӗриншӗн пытанчӑк, кӗске унчченхи вӑхӑта Робод хӑйӗн сассипе самантрах каялла тавӑрсан.

— Правда, я как будто новое существо для вас? — сказала она, мгновенно возвращая ему звуками голоса все их короткое, таящееся друг от друга прошлое.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Хӑпартланӑвӗн ҫутинче ун умӗпе япала хыҫҫӑн япала куҫса иртет, кӗҫех вӑл алӑка курчӗ, ӑна самантрах кӑмӑлласа пӑрахрӗ, мӗншӗн тесен Дэзи кӗрсе тухакан алӑк шӑпах ҫапла сӑнарланнӑччӗ.

Предмет за предметом проходили перед ним в свете его восторга, и он увидел дверь, мгновенно полюбив ее, потому что вот так выглядела дверь, через которую проходила Дэзи.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Тепри пулсан-и… — эпӗ сире мӗнле кӑна сӑмахпа ҫунтарнӑшӑн ҫавӑнтах, самантрах татӑклӑ ҫапӑҫу пуҫламалла, эсир… эсир эхлететӗр-мехлететӗр ҫеҫ.

Другой бы за десятую часть того, чем я вас огрел, вступил бы в немедленный и решительный бой, а вы только покрякиваете.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Пӗчӗк хӗр ача тӑрӑланӑ кӗтменлӗх, ялав евӗр пурне те курӑнаканскер, пушӑлла пенӗн самантрах витӗм кӳчӗ.

Неожиданность, венчаемая малюткой, видимой подобно знамени всем, произвела мгновенное действие холостого выстрела.

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Вӑл хавхалансах кайрӗ, ҫак сӑмахсене витӗмлӗрех те мӑнаҫлӑрах янӑратмашкӑн тунката ҫине хӑпарса тӑчӗ; тепӗр хут ӑнтӑлса та тарӑхса хыттӑн кӑшкӑрчӗ ҫеҫ — ҫав самантрах сиксе анчӗ те Жан хыҫне пытанчӗ, «Ай!» — тесе ҫеҫ ӗлкӗрчӗ.

Она воодушевилась, проголосив эту тираду стремительным и сердитым звонком, но тут же соскочила с пня, на который встала ради величия, и спряталась за Жана, успевшего только закричать: «Ай!»

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Вӑл тетӗшне кӗпинчен ҫатӑрласа тытнӑ, арҫын ача хӑй тӗллӗнлӗх пирки ас туса вӗҫерӗнме хӑтланнӑ кашни самантрах хӗр ача ӑна тӗрте-тӗрте малалла уттарать.

Уцепившись за братнину рубашку, девочка резко дергала ее каждый раз, как только мальчик, вспоминая о мужской самостоятельности, начинал вырываться крича:

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Вӑл пӗр ҫаратуҫа урипе ҫапса ӳкерчӗ, лешӗ самантрах вилсе выртрӗ.

Он сшиб лапами одного грабителя, упавшего замертво.

V. «Эпир ку». Арӑсланпа шакалсем. Арӑслансем мӗнрен хӑраҫҫӗ. Вӗҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Шӑпах ҫакна курчӗ Шухӑ урампа Юпа урамӗн кӗтесӗнче харӑсах вӑтӑр икӗ ҫын, паллах, нумай-нумай лашана шутламасӑр; вӗсен урисем, мӑйӗсем, хӳрисемпе ҫилхисем пӗр самантрах тӳрӗ йӗре куҫрӗҫ, янӑравлӑ «и-хо-хо!» па ӑҫта куҫ курнӑ ҫавӑнталла тапа-тапа сикрӗҫ.

Именно это увидели на углу Залихватской и Остолбенелой улиц сразу тридцать два человека, не считая множества лошадей, ноги, шеи, хвосты и гривы которых мгновенно составили прямые линии, ринувшиеся с великим «и-го-го!» куда попало.

IV. Сысна. Икӗ «арӑслан» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вӑл самантрах урӑлчӗ, Астарота питӗрсе хучӗ, унтан пуҫне ярса тытса телефон патне лӗпӗстетрӗ.

Он мгновенно протрезвел, запер Астарота, схватился за голову и побежал к телефону.

III. Ҫӗнӗ «таркӑн» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 66–73 с.

Вӑл ларчӗ, ӗҫрӗ; самантлӑх ларнӑ ҫӗртех ҫывӑрса кайрӗ, ҫав самантрах вӑранчӗ.

Он сел, выпил; на мгновение заснул, сидя, и мгновенно проснулся.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Алӑк каллех уҫӑлчӗ те виҫӗ кондуктора кӗртрӗ; вӗсен сӑн-питӗнченех, виҫҫӗшӗ те Шамполион аллисем ҫине пӑхнинченех вӑл ҫав самантрах ӑнланчӗ: унӑн ҫул ҫӳревӗ вӗҫленчӗ ахӑр…

Снова открылась дверь, пропустив трех кондукторов, и по непроизвольному движению их лиц, выдавших нападение прямым взглядом на руки Шамполиона, он мгновенно сообразил, что путешествие кончено.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Вӑл ӑнсӑртран ҫакланчӗ; иккӗленмесӗр: малтанхи меллӗ самантрах тухса шӑвӑнать.

Он попался случайно, не сомневаясь, что убежит при первом удобном случае.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ҫӗрӗ Йӑр-йӑрӑн икӗ куҫӗнчен те лекрӗ, ҫак самантрах вӗсем курма пуҫларӗҫ.

Кольцо тронуло оба глаза Струи, и рыба прозрела.

Йӑр-йӑр // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 10–14 с.

Нӑйлатнӑ сасӑ илтӗннӗрен рульҫӑ ҫамки самантрах тарпа витӗнчӗ.

Раздался ноющий звук, от которого у рулевого выступил пот.

Гленац няньки // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 387–391 с.

Ҫак самантрах вӑл вуҫех вилчӗ.

Это усилие совершенно умертвило ее.

Ҫӗлен // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 381–386 с.

Ҫак самантрах пирӗн питсем ҫине кӑнтӑртан килсе лекрӗ.

В тот же момент пахнуло нам в лицо с юга.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Ҫак вӑхӑтра эпир ҫыран хӗррине ҫитсе тӑтӑмӑр, ҫав самантрах унта ӑнтӑлуллӑ хум юхӑма касса шыв тӑрӑх вирхӗнчӗ, пысӑк кимӗсен япӑх ҫирӗплетнӗ парӑсӗсем хут шартлак пек персе ярса каялла чакса кайрӗҫ те сывлӑшран тӗревленчӗҫ.

Мы в это время подошли к набережной, где немедленно, на разрез течению, бросился по воде овал стремительной ряби, а плохо закрепленные паруса барок, выстрелив, как бумажные хлопушки, выпятились и уперлись в воздух.

Уы-Фью-Эой ҫул ҫӳревҫӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 377–380 с.

Лару-тӑрӑвне самантрах ӑнкарни куллине татрӗ те наркӑмӑшлантарчӗ.

Сознание положения отрезало и отравило смех этот коротким вздохом.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 347–370 с.

Хӗр сӑнӗ самантрах тата тӗлӗнмелле улшӑнчӗ; унччен чипер пулнӑскер, — халӗ вӑл чипертен те чипер; хӗрарӑмӑн пурӑнас килеслӗхпе тапса тӑракан, савӑнӑҫлӑ сӑн-пичӗ.

Мгновенно и чудесно изменилось ее лицо: прекрасное раньше, оно было теперь более чем прекрасным, — радостным, страстно живущим лицом женщины.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ҫав самантрах Энниока пуҫӗнчен ҫивӗч япалапа туртса ҫапрӗҫ, вӑл ҫӗрелле тӑрӑнчӗ; ӑна хаярлӑх тӑвӑлӗ ҫавӑрса пусӑрӑнтарчӗ: кӗлетки вӗттӗн-вӗттӗн чӗтрерӗ те тӑсӑлса выртрӗ.

В то же время режущий удар по лицу свалил Энниока; взрыв ярости пронесся над ним; тело затрепетало и вытянулось.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех