Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тата чӗрӗк сехетрен Сӑпани ӑна чайнӑйӑн хӑна пӳлӗмӗсем енне тухакан алӑк кантӑкӗнчен курчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кашкӑр Мӗтрине юлташлӑх укҫи ӑҫта упраннине кайса пӗлтерсе, яла пирвай — милиционерсем, каярах — Крапивин килмелле тунӑ хыҫҫӑн, ӑна ун чухне самантлӑха кӑна курчӗ пулин те, Сӑпани тек ӗнтӗ Хӗлимунсӑр пурӑнма пултараймассӑнах туйрӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Крапивин ӑна курчӗ ҫеҫ — пӗтӗм тавралӑх ҫуталса кайнӑн туйӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Курчӗ вӑл: Ҫемен питӗнче те савӑнӑҫ палӑрчӗ, анчах самантлӑха кӑна; ҫавӑнтах тем пулчӗ ӑна, вӑл пиччӗшне алӑ панипех ҫырлахрӗ, ӗнер кӑна сиввӗн уйрӑлнӑ пек, «Ну, салам!» — терӗ те, сӗнессе кӗтмесӗрех, тӗпелелле иртрӗ, малти пӳрт алӑкӗ ҫумӗнчи сак ҫине ларчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Мамӑк утиял айӗнче юнашар выртакан Санюкӑн ачаш ӳт-пӗвне пир кӗпе витӗрех таччӑн туйрӗ, туйрӗ кӑна мар, паҫӑр ҫурӑм ҫума пынӑ чухнехи пекех, куҫпа та курчӗ темелле.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Лешӗ ӑна курчӗ те каллех чайнӑя илсе кайса хӑналарӗ, калаҫасса та евӗккӗн калаҫрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Чӑваш хӗрарӑмӗн тивӗҫне ҫухатсах чӑн-чӑнласа юратса курчӗ вара ҫав килӗмсенчен пӗринче Крапивина.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унта та кунта чӑмӑртанма тытӑннӑ ытти кооперативсен ӗҫӗ-хӗлӗпе паллашрӗ, каяр ах чӑваш ҫӗрӗ ҫинчи пирвайхи совхозсене те кайса курчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫав вӑхӑтра вӑл, аманнӑ хыҫҫӑн сипленме таврӑннӑ хӗрлӗ армеец, ялти ҫӗрме пуян Кашкӑр Микули ҫӑварӗнче… ашшӗн чӗлӗмне курчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вара Антун шыв ӑсма тухнӑ пӗр хӗрарӑма курчӗ те ун патне пычӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ҫапла Ванькка 1921 ҫулхи август уйӑхӗн варринче, кайма-килме тӑватӑ кун ирттерме тивнипе, тӑван Экеҫре виҫӗ кун пулса курчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Майоров хӑйне локомобиль юсама хушнипе усӑ курчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Куҫне уҫрӗ те… тӳрех Улькана курчӗ, савӑннипе йӑл кулам пекки те турӗ, ҫавӑнтах, унталла-кунталла пӑхкаларӗ те нимӗн те ӑнланманнипе канӑҫсӑррӑн туртӑнса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗлип, чӗлпӗртен вӗҫерӗнсе, тепӗр енне пӑлтӑрт! сирпӗнсе ӳкрӗ, тарӑхса кӑшкӑрса ячӗ, ҫавӑнтах тата, Тӑвӑл юр ӑшне пашлатнине курчӗ те, ҫиллине чарчӗ, юлташӗсем пулӑшнипе ура ҫине тӑрса, ахӑлтатса кула пуҫларӗ:

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Шурӑ поляксен аллине тыткӑна лексе те курчӗ, унтан тарса тухсан, каллех Хӗрлӗ Ҫарта хӗсметре тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Такӑна-такӑна, пӑшалне пӑлхануллӑн силлесе вӑл вунӑ утӑм чупрӗ, каллех Тарта курчӗ те — хӗрӳлӗхӗ сасартӑк тамалнине туйрӗ, — Тарт пӳрни пускӑҫ ҫинче, вӑл Блемера кӑкӑрӗнчен тӗлленӗ.

Спотыкаясь, взволнованно размахивая ружьем, он пробежал с десяток шагов, снова увидел Тарта и почувствовал, что возбуждение его вдруг упало, — Тарт целился ему в грудь, держа палец на спуске.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тарт шӑппӑн малалла утӑмларӗ, чӗр чуна тӗм хыҫӗнчен кӑларас тесе кӑшкӑрасшӑнччӗ, анчах ӳсен-тӑранӑн ешӗл серепи ӑшӗнче сасартӑк хура куҫ йӑлтӑрккине курчӗ, тӳрленсе тӑчӗ те кӗтменлӗхе пула шартах сикрӗ.

Тарт тихо шагнул вперед и хотел крикнуть, чтобы животное выскочило из кустов, но вдруг, в самой глубине зеленой сети растений, поймал черный блеск глаза, выпрямился и вздрогнул от неожиданности.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тарт ҫывӑхри, шӑллӑ тирӗк евӗр путӑклӑ ҫулҫӑсен ҫыхланчӑклӑхне курчӗ те — пиҫсех ҫитеймен слива евӗрлӗ темӗн пӗчӗк те симӗсскере асӑрхарӗ.

Тарт перевел взгляд на ближайшие сплетения вогнутых, как зубчатые чашки, листьев и заметил маленькое, зеленоватое нечто, похожее на недозрелую сливу.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Кӑштахран Ассоль хӑй пуринчен те лайӑхрах пӳлӗмре — каютӑра — тӑнине курчӗ.

И скоро Ассоль увидела, что стоит в каюте — в комнате, которой лучше уже не может быть.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Кӗтесрен кӗтеселле утнӑ май ҫаврӑнчӗ те — сасартӑк тӳрех Ассоле курчӗ; пӳрте ӑнтӑлса, пӗр сассӑр кӗнӗскер — хӗрӗ ашшӗ умне нимӗн шарламасӑр пырса тӑчӗ.

Похаживая из угла в угол, он на повороте вдруг сразу увидел Ассоль; вошедшая стремительно и неслышно, девушка молча остановилась перед отцом.

VI. Ассоль пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.