Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кусем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Бараксем, хӳшӗсем, ҫуртсем — кусем пурте сайра тӗл пулакан хурт-кӑпшанкӑ шырама ҫителӗклӗ, аван вырӑн.

Бараки, шалаши, хижины — всего этого было более чем достаточно для поисков всяких редкостных насекомых.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кусем те, шӑтӑксенчен тухса, пурте ҫие пуҫларӗҫ.

И все пролезли в дырочки и принялись есть.

Пурҫӑн хурчӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Константин Иванов, Николай Шупуҫҫынни, Федор Павлов, Трубина Мархви — кусем хӑйсем те улӑпсем.

Куҫарса пулӑш

«Чӑваш пулар та итлесе пӑхар...» // Геннадий Волков. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с. — 5–8 с.

(Кусем — вуннӑмӗш класс хӗрачисем, вӗреннӗ хушӑрах колхоза ҫӗр-улми кӑларма-турттарма пулӑшакансем.)

( Это были десятиклассницы, помогавшие колхозу убирать картошку.)

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Капла, чӑн та, чисти ӳппӗн-теппӗнле, — кусем Кӗҫенин пӑшӑрханчӑк сӑмахӗсем пулчӗҫ.

— Нехорошо это как-то,— обиженно поджала бледные губы Ксения.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кусем чутун ҫул мастерскойӗсем валли, — тет Мария Ильинична, коробкӑсен пӗр купине аяккалла шутарса.

— Это для железнодорожных мастерских, — говорит Мария Ильинична и отодвигает груду коробок в сторону.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кусем — большевикла листовкӑсем.

Это большевистские листовки.

«Уйӑхлӑ каҫ» соната // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кусем пур енчен те йӗркеллӗ ҫамрӑк ҫынсемех, — хӑйӗн сӑмахне хӑй ӗненсе калаҫрӗ кил хуҫи арӑмӗ.

Это вполне благопристойные молодые люди, — уверенно заключила хозяйка.

Кӑвайтсем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кусем выҫӑпа вилнӗ ҫынсем пулнӑ.

Это были жертвы голода.

Пӗтӗм халӑх ӗҫӗ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Тӳрӗ чунлӑ ырӑ ҫынсем шутсӑр нумай, кун пеккисем вара сахал, лешсем хушшинче кусем — чейри теин пек тутлӑ эрехри ырӑ шӑршӑ пек; кусем лешсене вӑй-халпа техӗм парса тӑраҫҫӗ, кусем чи лайӑххисенчен лайӑххисем, двигательсен двигателӗсем, ҫӗр сӗткенӗн сӗткенӗ.

Велика масса честных и добрых людей, таких людей (как Рахметов. — Примеч. авт. ) мало; но они в ней — теин в чаю, букет в благородном вине; от них ее сила и аромат; это цвет лучших людей, это двигатели двигателей, это соль соли земли.

Питӗ лайӑх кӗнекесем // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кӗнекисене сӗтел ҫине хурса тухать — кусем унӑн вӗрентекенӗсем, нумаййӑн вӗсем: Кантпа Гегель, Дарвин, Чернышевскипе Добролюбов тата, паллах ӗнтӗ, Маркспа Энгельс.

Он раскладывает на столе книги — это его учителя; их много: Кант и Гегель, Дарвин, Чернышевский и Добролюбов и, конечно, Маркс и Энгельс.

Яланлӑхах // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Дейер, кӑмӑл туса, пуҫне Канчер енне сӗлтет, кусем те сӗлтеҫҫӗ.

Дейер благосклонно кивнул головой в сторону Канчера, и они кивают.

Суд // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Йывӑҫ тӑлӑсем, сӑнчӑрсем, ӑнланмалла мар хурӑмлӑ ҫӗҫӗ — кусем йӑлтах чура сутуҫисен япалисем.

А колодка, цепи, нож странной формы — то были орудия работорговцев.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Иккӗмӗш класс хыҫҫӑн виҫҫӗмӗш кулать, — кусем негрсем — йӑлт хура.

За вторым надвигался третий класс, черный от негритья.

Сифилис // Аркадий Ӗҫхӗл. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 134–142 с.

— Ҫапла, тӗрӗс, кусем ахаль страуссем ҫеҫ, — ҫирӗплетрӗ Гаррис.

— Да-да, обыкновенные страусы, — повторил Гаррис.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Апла пулсан, мӗнле чӗрчунсем-ха кусем? — ыйтрӗ Дик Сэнд.

— В таком случае, что же это за животное? — спросил Дик Сэнд.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫапла, анчах кусем жирафсем пулчӗҫ вӗт! — кӑшкӑрсах ячӗ Дик Сэнд, американец асӑрхаттарнине хӑлхана чикмесӗр.

— Да, но ведь это были жирафы! — воскликнул Дик Сэнд, пропустив мимо ушей замечание американца.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кусем вӗт авторитета сума сумасӑр, чина, ӗҫри стажа манса кайса ҫапаҫҫӗ.

А эти критикуют, не щадя авторитета, ни чина, ни стажа, ни должности.

Пуҫлӑх ҫын // Николай Евстафьев. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 110–112 с.

Амӑшӗ, Оля тата Митя ҫулҫӳреве хатӗрленеҫҫӗ; тӑватӑ пукана пӗрле лартаҫҫӗ — кусем ҫунасем.

Мама, Оля и Митя готовятся к путешествию: сдвинули вместе четыре стула — это сани.

Хӗллехи каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кусем вара пысӑк ҫынсем ӗнтӗ, вӑйӗ таврашӗ вылямаҫҫӗ.

Но это были взрослые мужчины, и им было не до игры.

Кивӗ венец урамӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех