Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Жилин: «Кӳр, тӳрлетсе парам», — тенӗ.

Жилин говорит: — Давай, починю.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин сӗтне ӗҫсе янӑ та: «Аван», — тенӗ.

Выпил он молоко, «хорошо», — говорит.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл унта шыв пулӗ тенӗ, унта сӗт пулнӑ иккен.

Думает, вода, а там молоко.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин пуканине илнӗ те хӗрсене: «Мейӗр, илӗр», — тенӗ.

Жилин снял куклу, подает им.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Анненӗн маншӑн тӳлесе илме ӑҫтан ун чухлӗ укҫа тупмалла? Вӑл хӑй те-ха эпӗ янӑ укҫапа тенӗ пек анчах пурӑнатчӗ. Унӑн 500 тенкӗ тупас тесен, пӗтӗмпех ҫука ермелле. Турӑ пулӑшсан, хамах ҫӑлӑнӑп-ха», — тесе шухӑшланӑ вӑл.

«Где, — думает, — матери столько денег взять, за меня заплатить. И то она тем больше жила, что я посылал ей. Если ей пятьсот рублей собрать, надо разориться вконец. Бог даст — и сам выберусь».

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй Жилин патне пынӑ та хулпуҫҫийӗнчен турткаланӑ: «Санӑн аван, манӑн аван», — тенӗ.

— Подскочил, треплет по плечу: — Твоя хорош, моя хорош!

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Каҫхине анчах илӗп, — тенӗ.

На ночь только снимать буду.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин тӑлмача каланӑ: «Чим-ха, эсӗ ӑна кала, вӑл пире лайӑхрах ҫитертӗр, лайӑх тумлантартӑр, иксӗмӗре пӗр ҫӗрте усратӑр, пире пӗрле пурӑнма авантарах пулӗччӗ, каскасене илтертӗр», — тенӗ.

— Погоди еще, — говорит Жилин переводчику, — скажи ты ему, чтоб он нас кормил хорошо, одел-обул, как следует, чтоб держал вместе, — нам веселей будет, и чтобы колодку снял.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан Жилина хулпуҫҫийӗнчен ҫапса: «Ҫыр», — тенӗ.

Сунул Жилину, хлопнул по плечу, показывает: «пиши».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ сире пӗрре каларӑм ӗнтӗ, унтан ытла нимӗн те памастӑп; вӗлеретӗр пулсан, вӗлерер — вӗлерсен, сире нимӗнле усӑ та пулас ҫук; 500 тенкӗрен ытла ыйтса ҫырмастӑп, — тенӗ.

Я, — говорит, — как сказал, так и будет; хотите убивайте, — пользы вам не будет, а больше пятисот рублей не напишу.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан вӑл Жилина каланӑ: «Акӑ эсӗ пӗрмай ҫилленетӗн, санӑн юлташу йӑваш, вӑл киле ҫыру ҫырчӗ, ун валли пилӗк пин тенкӗ укҫа яраҫҫӗ. Ӑна ҫитерессе те авантарах ҫитерӗҫ, усрама та лайӑх усрӗҫ», — тенӗ.

— Вот, — говорит Жилину, — ты все серчаешь, а товарищ твой смирный; он написал письмо домой, пять тысяч монет пришлют. Вот его и кормить будут хорошо и обижать не будут.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑлмачӑ каланӑ: «Халӗ ӗнтӗ эсир иксӗр те пӗр хуҫанӑн, кам маларах укҫа парать, ҫавна вӑл киле те маларах ярӗ», — тенӗ.

Перевел переводчик, что они теперь оба одного хозяина, и кто прежде выкуп даст, того прежде отпустят.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин хӑйӗннех пенӗ: «500 тенкӗрен ытла памастӑп, вӗлерсен, нимӗн те илеймӗр», — тенӗ.

Жилин стал на своем: «Больше пятисот рублей не дам. А убьете, — ничего не возьмете».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӑй пӗрмаях кулнӑ; унтан тӑлмача темӗскер каланӑ та, тӑлмачӑ Жилина: — Эппин, 1000 тенкӗ пар, — тенӗ.

И сам смеется; сказал что-то переводчику, а переводчик говорит: — Тысячу рублей дай.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫапла вӗсем нумайччен шавланӑ, унтан хура тутарӗ сиксе тӑнӑ та Жилин патне пырса: «Вырӑс йӗкӗт, йӗкӗт вырӑс!» — тенӗ.

Долго лопотали, вскочил черный, подошел к Жилину: — Урус, — говорит, — джигит, джигит урус!

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Эпӗ сиртен, йытӑсенчен, нихӑҫан та хӑраман, малашне те хӑрассӑм ҫук, — тенӗ.

Не боялся, да и не буду бояться вас, собак!

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин шухӑшланӑ: «Вӗсенчен мӗн чухлӗ хӑратӑн, вӗсем ҫавӑн чухлӗ пусмӑрлаҫҫӗ», — тенӗ; унтан ура ҫине тӑрса тӑлмача каланӑ:

«Эх, — думает Жилин, — с ними, что робеть, то хуже»; вскочил на ноги и говорит:

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Киле ҫырмасан, сана шӑтӑка лартӗҫ, пушӑпа ҫаптарӗҫ, — тенӗ.

А не напишешь, в яму посадят, наказывать будут плетью.

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин пӑртак шухӑшласа тӑнӑ та: «500 тенкӗ парӑп», — тенӗ.

Жилин подумал и говорит: «Пятьсот рублей».

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӑлмачӑ: «Мӗн чухлӗ парас тетӗн?» — тенӗ.

Перевел переводчик, говорит: «Сколько же ты дашь?»

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех