Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сулса (тĕпĕ: сул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Чижик пуҫне сулса вечеринка кунти ҫинчен пӗлтерчӗ.

Чижик кивком подтверждает, что здесь вечеринка выпускников.

Вӗренсе тухакансем // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

— Ҫавана ярса илеттӗм те сулса яраттӑм, курӑк йӑванса ҫеҫ ӳкетчӗ!

— Как возьму косу, размахнусь, так трава и падает!

Леночка мӗншӗн ҫивӗтне пӗтӗрнӗ // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Хуҫа аллипе сулса анасларӗ.

Хозяин махнул рукой и зевнул.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тухтӑр сулахай аллине сарлакан сулса ячӗ.

Доктор широко развел левой рукою и продолжал.

Улттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Музӑк команди умӗнче пыракан офицер атӑ кунчинчен хура патак туртса кӑларчӗ те, йӗнер ҫинчен ҫӳлелле вӗҫсе каяс пек, икӗ аллине те сулса ячӗ.

Офицер, ехавший впереди музыкантской команды, вынул из сапога черную палочку и, точно собираясь вспорхнуть с седла на воздух, взмахнул обеими руками.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Вӑл хайӗн чукмар пек чӑмӑрне ман пуҫ ҫинех сулса ячӗ.

Он занес свой огромный кулак надо мною.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Ылхан ҫиттӗр ӑна! — тет Кольхаун, йӑлтах аптӑраса ҫитнипе аллине сулса.

— Будь она проклята, несчастная тварь! — восклицает Кольхаун с жестом отчаяния.

ХСI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Утӑ ҫулакансем карӑш йӑви пӑтне ҫулса ҫитсен, пӗри ҫавине сулса янӑ та карӑш ами пуҫне каснӑ татнӑ; ҫӑмартисене хӗвне илсе чикнӗ, унтан ачисене выляма панӑ.

Когда косцы дошли до дергачиного гнезда, один мужик махнул косой и срезал дергачихе голову, а яйца положил за пазуху и отдал ребятам играть.

Карӑшпа ами // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Акӑ пӗр ҫынни ҫавине сулса ярать те ҫӗлене ҫурмаран касса пӑрахать.

Когда он увидал, что один мужик махнул косой и разрезал пополам змею.

Карӑшпа ами // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл та йӑва ҫавӑрса чӗпӗсем кӑлартӑр тесе, ҫуначӗсене мӗнпур вӑйӗпе сулса, ӑна ҫӗр ҫине ҫӗклесе каҫарнӑ.

А из последних сил замахал крыльями и перенес на землю, чтобы он свил себе гнездо и вывел детей.

Ҫӑханпа чӗпписем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атте пӳрт ҫинчен пӗр йывӑрлӑх туртса антарчӗ те, валашка пуҫӗ ҫине хурса, ӑна пуртӑпа хыттӑн сулса, часах таткаласа пӑрахрӗ.

Отец сдернул с крыши жердь, положил на колоду, взмахнул топором, живо перерубил.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мильтон ман ҫине ҫавӑрӑнса пӑхать те, хӳрине сулса, каллех чӑн йӗрӗпе каять.

А Мильтон оглянется на меня, махнет хвостом и пойдет опять по настоящему следу.

Мильтонпа Булька // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Питне-куҫне хаваслӑ кулӑпа хуҫкаларӗ те, пуҫне сулса:

Он скривил лицо в веселую улыбку и, кивнув головой, ответил:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Икӗ туземец ун патнелле сиксе ӳкрӗҫ, анчах унӑн пӑшалӗпе чукмарпа сулнӑ пек сулса ячӗ те, икӗ хӑвалакан та пуҫӗсем шӑтнипе ҫӗре тӳнчӗҫ.

Двое туземцев бросились к нему, но великан взмахнул своим ружьем, как палицей, и оба преследователя упали с проломленными черепами.

Улттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пуҫне, лӑс сулса ярса, сасӑ еннелле пӑрчӗ.

Обернулась на голос.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Дина алӑк патне ҫитрӗ, хӑй еннелле тӗмсӗлсе пӑхӑкан Виталие: «Сывӑ пул, часрах тӳрленсе ҫит», — тесе хӑварчӗ те сылтӑм аллипе саламлӑн сулса, палатӑран тухса та ҫухалчӗ.

Дина дошла до двери, обернулась и помахала на прощанье Виталию рукой: — До свидания… — и вышла из палаты.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Дэви каллех пуҫӗпе сулса илчӗ.

Дэви кивнул.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Дэви пуҫӗпе сулса илчӗ.

Дэви кивнул.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Вӑл пуҫӗпе сулса илчӗ, анчах хӑйне ҫавӑнтах аван мар пулса кайрӗ.

Он кивнул, и от напряжения ему сразу же стало плохо.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Дэви пуҫӗпе сулса илчӗ.

Дэви кивнул.

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех