Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Аслӑ ҫын арӑмӗ пулма, ҫав вӑхӑтрах унӑн мӗлки хыҫне лексе ҫухалмасӑр юлма ҫав тери йывӑр.

Куҫарса пулӑш

Йывӑр та телейлӗ пурнӑҫ // Вера Дридзо. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 4-8 с.

Директорпа арӑмӗ алӑк патне ҫитсе тӑнӑ та ӗнтӗ.

Директор с супругой были уже возле двери.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ку вӑл Хородничану господинӑн арӑмӗ Элеонора пулчӗ.

— Это была госпожа Хородничапу.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Фэника-а!.. — хӑраса ҫухӑрса ячӗ тепӗр алӑкран килсе кӗнӗ Фабиан арӑмӗ.

— Фэника-а!.. — в ужасе закричала супруга Фабиана, появляясь из другой двери.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Директор арӑмӗ шӑпланчӗ.

Директорша замолчала.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

— Эсӗ ытлашши ҫемҫешке, Фэника, — хирме тытӑнчӗ Фабиана арӑмӗ, — темле ытла та йӑвашланса кайрӑн.

— Ты слишком мягок, Фэника, — принялась пилить Фабиана жена, — слабохарактерный ты стал какой-то.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Фабиан арӑмӗ питне-куҫне ӳпкелешнӗ пек пӗркелентерчӗ.

Госпожа Фабиан состроила укоризненную мину.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Аслӑраххисем те Фабиан арӑмӗ ҫине тӗлӗнсех пӑхрӗҫ, ӑна Фретич патне кайма хушрӗҫ.

Ребята постарше, тоже не сводя с нее глаз, направили ее к Фретичу.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Унтан зала кӗтмен ҫӗртенех директор арӑмӗ, Флорида госпожа пырса кӗчӗ.

Затем в зале неожиданно появилась госпожа Флорида, жена директора.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫак кактус умӗнче Фабиан господинпа унӑн шыҫмак та чӑркӑш арӑмӗ кофе ӗҫсе тӑнине час-часах курма пулатчӗ.

У этого кактуса часто можно было видеть господина Фабиана, попивающего кофе рядом со своей толстой сварливой супругой.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хресчен кӑна шӑлне вӑйсӑррӑн кӑчӑртаттарчӗ, унӑн арӑмӗ, мӗскӗн хӗрарӑм, питне пуҫ тутрипе хупласа, салтака тытса кайнӑ ывӑлӗшӗн, ют ҫынсен ырлӑхӗшӗн ҫӗрӗн-кунӗн тертленекен хӗрӗшӗн, вырса кӗртме ӗлкӗричченех сутма тивнӗ тырришӗн хурланса макӑрчӗ, хӑйӗн, хӗресчен арӑмӗн, чӗререн тухакан хаяр сассипе пӑшӑлтатса, килне-ҫуртне нушапа хӗн-хур кӳрекенсене пӗтӗм чунтан ылханчӗ.

Крестьянин только бессильно скрежетал зубами, а жена его, забитая мужичка, уткнувшись лицом н головной платок, потихоньку оплакивала сына, забритого в солдаты, дочку, посланную в услужение к чужим людям, урожай, проданный еще на корню, и горячим топотом посылала проклятья — тяжкие проклятья крестьянки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Хородничану господинпа танлаштарсан, ӑна пӗртте унӑн арӑмӗ теме май ҫук — ҫамрӑк сӑнлӑ пирки вӑл учителӗн хӗрӗ пек кӑна туйӑнать.

Элеонору с виду можно было принять за дочь Хородничану.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Килӗнче вара илемлӗ, ӑна лайӑх ӑнланакан арӑмӗ Элеонора упӑшкине мӗнле лӑплантармаллине аван пӗлет.

Дома красивая, хорошо понимавшая Хородничану супруга Элеонора умела его умиротворить.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Арӑмӗ епле хитре юрлать.

Куҫарса пулӑш

Суя пурнӑҫ — ҫур кунлӑх // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 62–66 с.

Акӑ, сӑмахран, Ванин — пӗрле ӗҫсе-ҫиекен ҫын, арӑмӗ кашни вырсарникунах хура кӑрӑҫ ҫиме хӑнана чӗнет.

Куҫарса пулӑш

Суя пурнӑҫ — ҫур кунлӑх // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 62–66 с.

Асту, манса ан кай, вӑхӑтра таврӑн! — кӑшкӑрса юлчӗ арӑмӗ упӑшкине лартнӑ ҫӑмӑл машина кайнӑ еннелле аллисемпе сулкаласа.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.

— Ман халь пӗччен малашне мӗнле пурӑнас, кама шыв йӑттарас, кама кӗпе ҫутарас, кам урай сӗрсе парать, кама улма шураттарас, — пӑшӑрханса юлчӗ арӑмӗ машина ӑшне кӗрсе ларнӑ упӑшки ҫине пӑхса, — каҫхине килетӗн пулӗ-ха.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.

— Тимоша, эсӗ чӑнах чирлӗ-и вара, — ыйтрӗ арӑмӗ, — ма паҫӑрах каламарӑн?

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.

Арӑмӗ тултанах янӑраса кӗрет.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.

Арӑмӗ хура шыв витри йӑтса тӑкма тухать.

Куҫарса пулӑш

Ҫын ҫинчи — йывӑҫ ҫинчи // Геннадий Мальцев. Мальцев Г.С. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: кулӑшла каласем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 80 с. — 57–62 с.