Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кусем (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кусем чарӑнсан, лешӗ те чарӑннӑ.

Они остановятся — и оно остановится.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем каллех стена хыҫне пытанса ларнӑ.

Сели опять, притаившись под стенкой.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вилнӗ ҫынни те курӑк ҫинче пӗр сиккеленмесӗр выртать, кусем те вилнӗ ҫын пекех пӗр сиккеленмесӗр лараҫҫӗ; чинара ҫулҫисем анчах ҫилпе силленкелесе, шавласа лараҫҫӗ.

Мертвый лежит на траве, не шелохнется, и они сидят как мертвые; не шевельнется ни один; только слышно, на чинаре листочки от ветерка поворачиваются.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Варринчи ушкӑн ҫывӑхара пуҫласан, кусем ҫаксем анчах пулӗ тесе, тутарсем сиксе тухӗҫ.

Вот как станут средние подходить, они подумают, что мы все тут,— выскочат.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем ӗнтӗ хӳме урлӑ та каҫа пуҫланӑ-мӗн.

Они уже полезли через стену.

Хурсем Рима хӑтарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл вара халӑха каланӑ: «Кусем Нумитор хӗрӗн ачисем, вӗсене Амулий шыва ярса вӗлересшӗнччӗ», — тенӗ.

И сказал народу, что это внуки Нумитора, что Амулий хотел утопить их.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫакна илтсен, Нумитор тӗлӗннӗ: «Кусем хам хӗрӗн ачисемех мар-ши?» — тесе шухӑшланӑ.

Нумитор удивился и подумал: не его ли это внуки?

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем хыҫӗнчен тӳре Бауакаспа уксаха чӗнсе илет.

Тогда позвали Бауакаса и калеку.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем тухса кайсан, аш сутаканпа ҫу сутакан пырса кӗреҫҫӗ.

Когда эти ушли, вошли мясник и масленник.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрӗсем патне пынӑ та, вӗсен ҫемҫе ҫӗлӗкӗсене хыпаласа пӑхса: «Кусем хайхи ачасем пулас», — тенӗ.

Оставил мальчиков и пошел к дочерям, ощупал на них мягкие шапочки.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унччен те пулмасть, кусем хуйхӑрса калаҫнине илтсе, хайхи Пӳрнеккей чӳрече патӗнчен: «Акӑ, эпир кунтах-ҫке!» — тесе кӑшкӑрса та ярать.

А мальчик с пальчик услыхал из-под окошка и говорит: «А мы вот они!»

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем ман ачасем, хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен мана качча илчӗ, эпир шыври патшалӑхра пурӑнатпӑр, — тенӗ Маруҫӗ.

Маша сказала, что это ее дети, что уж взял ее замуж и что она живет с ним в водяном царстве.

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хӗрне чуптӑва-чуптӑва: «Ӑҫта пурӑнатӑн эсӗ, кам ачисем кусем?» — тесе ыйтнӑ.

И стала целовать Машу и спрашивать ее, где она была и чьи это дети?

Хурӑн пуҫлӑ ҫӗлен // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пурӑнсан-пурӑнсан, пӗрре кусем: «Пиртен кам ӑсларах, кам ӗмӗрне авантарах пурӑнса ирттерӗ?» — тесе тавлашма тапратнӑ.

Они стали спорить, кто из них умнее и кто лучше проживет.

Атӑлпа Вазуза // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрри кусем кайнине илтсен: «Акӑ ӗнтӗ хайхи япаласене каллех пухам та чӳречерен тухса шӑвам», — тесе выртать.

И слышит вор, что они уходят, и думает: «Теперь все опять соберу и вылезу в окно».

Пӗр вӑрӑ хӑйне хӑй тыттарни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Раса йӑлисемпе пурӑнӑҫ условийӗсене тата профессине пула тӗрлӗрен костюм тӑхӑнса ҫӳрекен национальноҫсем ҫавӑн пек пӗрле хутӑш тӑнине куҫ умне кӑларса тӑратӑр; кусем ҫумне тата хура ӳт-тирлӗ негрсене — офицерсен грумӗсене е юнашар сеттльментри плантаторӑн посыльнӑйсене хушӑр: вӗсем пӗчӗк ушкӑншарӑн тӑрса, хӑйсем хушшинче калаҫса тӑнӑ пек е тата тӳремлӗхре фургонсем хушшинче ним тӗлсӗр сулланса ҫӳренӗ пек вӗсене шухӑшпа хӑвӑрт умӑра кӑларса тӑратӑр; урапасем ҫинче пӗр мӑшӑр йывӑр тупӑ; оригиналлӑ пуласшӑн парусина айӗнче ҫывӑрма тӑрӑшакан офицерсем йышӑннӑ пӗр-ик шурӑ палатка; штыклӑ винтовкӑсем пӗр виҫ-тӑват винтовка, — ҫаксене пурне те шухӑшпа хӑвар умӑра кӑларса тӑратӑр та, сирӗн куҫсем умне вара Техас чиккинчи, цивилизаци хӗрринчи ҫар форчӗн чӑн картини тухса тӑрӗ.

Вообразите себе эту пеструю толпу людей в разнообразных национальных костюмах, в военной форме; добавьте еще чернокожих негров — офицерских грумов или же посыльных плантатора из соседнего сеттльмента; представьте себе, как они стоят небольшими группками и болтают между собой или же гуляют по равнине между фургонами; пару тяжелых орудий на тележке; одну или две белые палатки, занятые офицерами, предпочитающими из оригинальности спать под прикрытием парусины; несколько винтовок со штыками, — представьте себе все это, и перед вашими глазами встанет правдивая картина военного форта, находящегося на границе Техаса, на окраине цивилизации.

IX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кусем шывлӑ ҫырмасем пулнӑ.

Это оказаись реки.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кусем — фургонсем, вӗсене кашнинех шап-шурӑ шӑналӑксемпе карса лартнӑ.

Это фургоны с полукруглым ребристым верхом, обтянутым белоснежным полотном.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Кусем мана тытса кайӗҫ тесе, хӑранипе эпӗ нимӗн тума та пӗлмерӗм: каялла тарма та, малалла иртме те хӑратӑп.

Я не знал, что мне делать; я боялся бежать назад и боялся пройти мимо них: я думал, что они схватят меня.

Пӗр ача хай суккӑр ыйткалакансенчен хӑрама чарӑнни ҫинчен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

«Кусем пит пурӑнасшӑн пулмалла, ҫавӑнпа вӗсем ҫапла хытӑ тӑраҫҫӗ», — тесе шухӑшларӑм.

Я подумал: видно, нужно им жить, если они так крепко держатся за жизнь.

Ватӑ тирек // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех