Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗ (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Амӑшӗ ӑна сӗтел хушшине ларма чӗнсен те, вӑл пуҫ ыратать тесе ҫеҫ пӑрӑнчӗ.

Мать звала его к столу, по он отговорился головной болью.

XIX. Ирхи курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандовӑн канӑҫсӑр чунӗнче сутӑнчӑка вӗлерес тенӗ шухӑшӗ вӑй илсен, шухӑшне комитет председательне пӗлтериччен малтан, вӑл ҫавӑн ҫинчен ҫӗрне-кунне шутламасӑр пуҫ ҫавӑрчӗ, амӑшӗ хӑйӗн юратнӑ ачине артакласа пӑхнӑ пек вӑл хӑйӗн шухӑшне ӳстерчӗ…

И когда мысль об убийстве предателя зародилась в мятущейся душе Кандова, он, прежде чем сказать об этом председателю комитета, много ночей подряд вынашивал ее в своем сердце, пестовал любовно и заботливо, как мать обожаемого ребенка…

XVIII. Кандов // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

«Таса кӗрешӳшӗн пурнӑҫна пама хатӗр пул!» тесен, тӑван ҫӗршывшӑн чиркӳ хӑйӗн пупне парать, шкул — учительне, уй-хир — сухаҫне, амӑшӗ ывӑлне парать.

И когда им говорили: «Будь готов пожертвовать своей жизнью!» — церковь отдавала родине священника, школа — учителя, поле — пахаря, мать — сына.

XVI. Ӳсӗрӗлнӗ халӑх // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Камӑн амӑшӗ кӑна йӗмест-ши ҫав ӗренкесӗре пула, — терӗ Димчо пуп.

— Сколько матерей плачут из-за него, изверга, — сказал поп Димчо.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Чарӑннӑ пул, Гинка, — кӑшкӑрса пӑрахрӗ ӑна амӑшӗ.

— Гинка, замолчи! — прикрикнула на нее мать.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Апат-ҫимӗҫ хатӗрлекен амӑшӗ хӗрӗ енне пӑхми те пулчӗ.

Мать, занятая стряпней, перестала обращать внимание на дочь.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Мӗн пулчӗ сана, Лалка? — ыйтрӗ амӑшӗ.

— Что с тобой, Лалка? — спросила ее мать.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Пӳлӗмрен йӑпӑрт тухрӗ те аялти хутри амӑшӗ патнелле анчӗ.

Выскользнув из комнаты, она спустилась в нижний этаж, к матери.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫакӑн пек тем пысӑкӑш пуҫлӑ килмен-кайман ҫынна, ҫурма чурӑс улӑпа, хӑйне ӑна амӑшӗ те кӑкӑр ӗмӗртсе ӳстермен, пӗр-пӗр упа ами ӳстернӗ пуль темелле, — ҫакӑн пек ят пани пит те тӗрӗс пек туйӑнать.

Трудно было придумать более подходящее имя для этого большеголового, неотесанного, полудикого великана, который, казалось, был вскормлен не женщиной, а медведицей.

XXXV. Хӗл каҫмалли вырӑнта // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Вара пӗр тӑхтаса тӑмасӑр килне кӗрсе тухнӑ, ҫамрӑк арӑмне амӑшӗ патне ӑсатнӑ, пиҫиххинчен пуртӑ хӗстернӗ, пӑшалне йӑтнӑ, тӑшмана тавӑрма тесе тусӗсене хуса ҫитме яра панӑ.

Не задерживаясь ни на минуту, он вернулся домой, проводил молодую жену к ее матери, заткнул за пояс топор, взял ружье и побежал догонять друзей, чтобы мстить вместе с ними.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эс-и ку, учитель? — ыйтрӗ Петр амӑшӗ, куҫҫульне шӑпӑртаттарса.

— Это ты, учитель? — спросила мать Петра со слезами на глазах.

ХХХIII. Ҫӗнтерекенсем ҫӗннисене хӑналаҫҫӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Намӑсне ниҫта чикеймесӗр пуҫне сӗнкнӗ вӑл, амӑшӗ ӑна тем мӑкӑртатса калать те, аптраса ӳкнипе ӑна та пулин пӗр сӑмах та калаймасть.

Она не подымала глаз и так растерялась, что даже не могла ответить матери, невнятно говорившей ей что-то.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рачко амӑшӗ ним тӑва пӗлмесӗр аптраса ҫитрӗ.

Мать Рачко в отчаянии не знала, что делать.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Милка ашшӗ тем кӑшкӑрашать, амӑшӗ, йӑваран хуса кӑларнӑ чӗп амӑш пек, пӗр ҫӗртен тепӗр ҫӗре ҫитсе, такмакласа йӗрет.

Милкин отец кричал, мать причитала и, как вспугнутая наседка, носилась с места на место.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Таса тур амӑшӗ ҫӑлтӑрах, вӑл та Христина пек пулса тӑрас пур, пӑлхавҫӑсене пытарса пурӑнакан пулӗ, унран та тикансем кулма тытӑнӗҫин…

Пресвятая богородица, скоро и она будет не лучше Христины, и она будет прятать мятежников, и над ней будут измываться даже цыгане…

XXI. Хур кӑтартма хӑтланни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Эсӗ ху ылханлӑ ҫын! — ӑна хирӗҫ кӑшкӑрса ячӗ ун хыҫӗнчех ларакан Фратю господинӑн амӑшӗ.

— Сама ты проклятая! — не выдержала за ее спиной, матушка господина Фратю.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Фратю господин амӑшӗ, ывӑлӗ ытла пысӑк инкеке ҫакланнине туйса, сӑнчӑрланӑ тӑлӑпа тертленсе асап курса, ҫийӗнчен тата халӑх та нимӗн чухлӗ ун майлӑ маррине сиссе, нимӗн тӑва пӗлмесӗр аптраса тӑчӗ.

Матушка господина Фратю, увидев, в каком прискорбном состоянии находится ее сын, обремененный тяжелыми цепями и всеобщим негодованием, растерялась, не зная, как поступить.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫурҫӗр ҫитнӗ, тӗрмере кичем, телейсӗр ача амӑшӗ ахлатса сывлать — ҫакӑ пӗтӗмпех куракансене ирӗксӗр хӗрхентерсе тӑрать.

Полуночный час, мрачная темница, вздохи несчастной беспомощной матери — все это разжалобило зрителей.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чарӑн! — пӑшӑлтатрӗ амӑшӗ.

Замолчи! — шептала ей мать.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Амӑшӗ ӑна ыталаса илчӗ, кӑкӑрӗ ҫумне тытса пӑчӑртарӗ, хӗрне куҫҫуль витӗр чуп тӑва-чуп тӑва илчӗ.

Мать обняла ее, прижала к груди и со слезами на глазах осыпала поцелуями.

XI. Рада пӑшӑрханӑвӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех