Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илме (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Мӗншӗн тесен вӑл Иван Иванович ятлӑ пулсан та, ӑна Хворостянкинран уйӑрса илме ҫукчӗ.

Потому что хоть он и был Иваном Ивановичем, а отличить его от Хворостянкина было невозможно.

V // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл темӗн пек хытӑ шухӑшласан та, хӑй темшӗн сасартӑк кунта юлма йышӑннине ӑнланса илме пултараймасть.

Он мучительно думал и не мог понять: почему как-то вдруг пришло к нему такое решение?

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Виктор ҫырмалли пӗчӗк кӗнеке илме магазина кӗчӗ те Татьянӑна курчӗ.

Виктор зашел в магазин купить записную книжку и увидел Татьяну.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Эпӗ ӑнланса илме пуҫлатӑп ӗнтӗ, — терӗ те Сергей, пӗчӗк турат хуҫса илчӗ.

— Я уже начал осознавать, — сказал Сергей и отломил веточку.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах Сергей нимӗн те ӑнланса илме пултараймарӗ, тӗлӗннипе куҫхаршисене кӑна сиктерсе илчӗ.

Сергей ничего не понял, только удивленно сдвинул брови.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Инкекӗ вӑл ҫавӑн пек, юлташ, хӑйӗн йӑнӑшне йышӑнма хӑюлӑх ҫитереймесен, вӑл, критикӑна шута илме пӑрахса, хӑй ҫинчен тата хӑйӗн вӑйсӑр енӗсем ҫинчен яр-уҫҫӑн калама хӑрасан пуҫланса каять, ун пек ҫын халӑхран уйрӑлать те руководительтен тухса ӳкет…

Беда случается тогда, когда такой товарищ не имеет мужества признать свои ошибки, когда он не принимает во внимание критику и боится открыто сказать о своих слабостях.

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Эпӗ тавҫӑрса илме пуҫлатӑп…

Я начинаю догадываться…

XXIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӑнасене кӗтсе илме пурте хатӗр-и?

Все ли готово к приходу гостей?

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Мачтӑран пуҫласа шлепке ҫакӑнса тӑнӑ кашта вӗҫне ҫитиччен икӗ аршӑнтан кая марччӗ, ӑна илме те вӗренпе мачтӑна алӑран вӗҫертмесӗр май ҫукчӗ.

От мачты до конца перекладины, где висела шляпа, было аршина два, так что достать ее нельзя было иначе, как выпустить из рук веревку и мачту.

Шыва сикни // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 3–7 стр.

— Вӑл кӳршӗ хӗрарӑмӗ патне пӑрӑҫ илме кайрӗ, эпӗ тӗк тататӑп, — унӑн хӗсӗк куҫӗсем хӑравҫӑллӑн йӑлтӑртатса илчӗҫ.

— Она ушла к соседке за перцем, а я общипываю… — его узкие глаза боязливо заблестели.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тырӑ виҫнӗ ҫӗре илме пултараймастӑп, тырӑ патне яма хӑрушӑ сана, — Федор Лукич кулса ячӗ.

Мирошником тебя взять не могу, к зерну тебя, как того хлебного жучка, допускать опасно, — Федор Лукич рассмеялся.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тимофей Ильич мӗншӗн хурланнине Тутариновсен ҫуртӗнче пурӑнакансем ниепле те ӑнланса илме пултарайман.

В доме Тутариновых по могли понять, почему Тимофей Ильич был так опечален.

XVIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Тимофей Ильич хӑнасене кӗтсе илме хапха умне тухнӑ.

Тимофей Ильич, исполняя обязанности гостеприимного хозяина, стоял у ворот.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Шӑматкун Тутариновсен ҫуртӗнче хӑнасене кӗтсе илме хатӗрленчӗҫ.

В субботний день в доме Тутариновых готовились к встрече гостей.

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кун пек пулассине те шута илме кирлӗ мар.

Это обстоятельство тоже можно не принимать в расчет.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Темскер килӗшмест мана унра, мӗн килӗшменнине ниепле те ӑнланса илме пултараймастӑп, — шутларӗ вӑл, ҫырла тӗшшине шӑлпа ҫыртса. — Ҫамрӑк-ха, симӗс-ха, ку чӑннипех ӑна килӗшӳллӗ пулмалла…» йӗпеннӗ тӗшше ҫӑварӗнчен кӑларса ал лаппи ҫине хучӗ те вӑл шухӑша кайрӗ.

«Что-то мне в ней не нравится, а вот что именно, понять не могу, — думал он, пробуя зубами косточку. — Молодо-зелено — это, пожалуй, как раз к ней и подходит…» Он вынул изо рта мокрую косточку, положил ее на ладонь и задумался.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Килнисем Мишуткӑпа калаҫнӑ хушӑра Татьяна хӑвӑрт тумланчӗ, ҫивӗтне аран-аран ҫыхкаларӗ, темшӗн хӗрелме ӗлкӗрнӗ пит-куҫне йӗпеткелерӗ, ҫул майӑн тӗкӗр ҫине пӑхса, хӑнасене кӗтсе илме тухрӗ.

Пока приезжие разговаривали с Мишуткой, Татьяна наскоро оделась, кое-как закрутила на голове косу, сполоснула лицо, горевшее румянцем, мимоходом взглянула в зеркальце и пошла встречать гостей.

X // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Красный кавалерист»-ра Хворостянкин пулман пулсан, унта халь мӗн пурри нимӗн те пулас ҫуккине унӑн хӗрарӑм ӑсӗ ӑнланса илме пултараймасть.

Бабский ее ум не может того уразуметь, что ежели б не было в «Красном кавалеристе» Хворостянкина, то ничего того не было бы, что есть там зараз.

VII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑн пек йӑхлӑ лаша ӳстерсе ҫитӗнтернипе вӑл Социализмлӑ Ӗҫ Геройӗ ятне илме тивӗҫлӗ пулнӑ.

За что и удостоен был звания Героя Социалистического Труда.

IV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫавӑнпа ун ҫине пурте тӗлӗнсе пӑхаҫҫӗ: шкул доски ҫине хура йӗрсемпе йӗрлесе пӗтернӗ шурӑ хут листи мар, киноэкран ҫакса янӑ пек туйӑнать ҫынсене, ун ҫинче вара вӗсене хӑйсем пӗлекен, ҫав вӑхӑтрах тата палласа илме те ҫук улшӑнса кайнӑ Родниковски картина ҫинчи пек курӑнса тӑнӑн туйӑнать.

И по этой причине на него смотрели так, точно на ученической доске был приколот не лист белой бумаги, испещренный линиями, а развешан киноэкран и на нем живой картиной рисовалась знакомая и неузнаваемая Родниковская.

III // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех