Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кунах (тĕпĕ: кун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫак ӗҫ хамран килнӗ пулсан, эпӗ сана калӑттӑм: ыран та, тепӗр кун та, кашни кунах, чунӑм, тейӗттӗм.

— Если бы я только мог, я бы сказал тебе: да, завтра, и послезавтра, и каждый день, моя любимая!

XXXII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ачисене вӑрмана леҫнӗ кунах ашшӗ укҫа тупнӑ.

Случилось так, что в тот самый день, как отец с матерью отвели детей в лес, отец получил деньги.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кашни кунах, кашни сехетре тенӗ пекех вӑл азотейӑна улӑхса, ҫул ҫинелле пӑхнӑ.

Каждый день, почти каждый час она поднималась на азотею и смотрела на дорогу.

XXVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Сан-Францискӑна ҫитнӗ кунах, Джемс Уэлдона васкавлӑн алӑ тытса, хисеплӗ ученӑй хӑйӗн кабинетне питӗрӗнсе ларчӗ те ӗҫе тытӑнчӗ.

В день приезда в Сан-Франциско, наспех пожав руку Джемсу Уэлдону, достойный ученый заперся в своем кабинете и тут же принялся за работу, словно доканчивая фразу, недописанную накануне.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав кунах Сан-Францискӑна янӑ телеграмма Джемс Уэлдона арӑмӗпе ывӑлӗ кӗтмен ҫӗртен тӑван ҫӗршыва таврӑнни ҫинчен пӗлтерчӗ.

Телеграмма, отправленная в тот же день в Сан-Франциско, уведомила Джемса Уэлдона о неожиданном возвращении на родину его жены и ребенка.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сунара кайма тата канма кашни кунах чарӑннине июлӗн 8-мӗшӗ тӗлне кимӗ пӗтӗмпе те ҫӗр мильӑна яхӑн ҫеҫ кайрӗ.

Из-за почти ежедневных остановок для охоты и нескольких часов отдыха каждую ночь пирога к 8 июля прошла в общей сложности лишь около ста миль.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫав кунах каҫкӳлӗм ҫак вырӑнтан пӗр ҫирӗм мильӑра кимӗ кӗтмен ҫӗртен чарӑнса ларчӗ.

В тот же день под вечер, милях в двадцати от этого места, пирога внезапно остановилась.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Каюра шӑтӑкне ҫав кунах тӗплӗн питӗрни, ытти тыткӑнри ҫынсене хытӑрах сыхлама пуҫлани ҫинчен калама та кирлӗ мар.

Излишне упоминать, что кротовая нора была тщательно засыпана в тот же день и что за оставшимися пленниками установили еще более строгий надзор.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кашни кунах караван кӑвак ҫутӑлла ҫула тухать, кӑнтӑрла ҫеҫ пӗр сехете канма чарӑнать.

Ежедневно караван выступал на заре и только в полдень делал остановку на один час.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ара, иккӗшӗ те пӗр кунах, пӗр вӑхӑталлах пырса кайрӗҫ вӗт-ха больницӑна, пӗри маларах та, тепри каярах.

И приходили они в тот день в больницу вместе, почти в одно время.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ваттал та, хуйхӑпа тӑвӑннӑ Ваттал, нумай тӳсеймен иккен, Явраҫа пытарнӑ кунах савнийӗ ҫакӑннӑ туратранах кайса ҫакӑнать.

Не вынес Ваттал горя, через день после похорон повесился он на том самом дереве, что и Яврась.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кашни кунах «Эхо» хаҫат вуласа, Мария Александровна хӑй ывӑлӗн — Владимирӑн ӗҫне курать, революци шӑпи унӑн пурнӑҫӗнчи тӗп ӗҫ пулса тӑнине ӑнланать.

Читая ежедневно «Эхо», Мария Александровна узнает руку своего сына Владимира, понимает, что судьба революции — дело его жизни.

Анне патне канма // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Ҫав кунах Ульяновсем патне ватӑ манах килчӗ.

В тот же день к Ульяновым пришел старый монах.

Ҫурт сутни // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Малтан асӑннӑ иккӗшӗ кашни кунах 10 сехетрен пуҫласа 20 сехетчен (ҫу-авӑн уйӑхсенче — 10-ран 22 сехетчен).

Двое, упомянутые вначале, работают каждый день с 10 часов до 20 (в период мая-августа — с 10 до 22 часов).

Туалета тытса тӑма та укҫа кирлӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/27349.html

— Аван-ха, мур илесшӗ, — терӗ савӑнӑҫлӑн Гаррис, — тыткӑнри ҫынсене сутма уйрӑмах ҫак ҫыран хӗрринче кунран кунах йывӑрланса пырать пулин те, ӗҫсем пит Португали влаҫӗ — пӗр енчен, акӑлчансен крейсерӗсем тепӗр енчен, пур майсемпе те чурасене турттарса каяссине пӳлеҫҫӗ.

— О да, тысяча чертей, — воскликнул Гаррис, — хотя с каждым днем торговать невольниками становится все труднее, особенно на этом побережье, португальские власти, с одной стороны, и английские крейсера — с другой всячески препятствуют вывозу рабов.

Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Кашни кунах ҫапла пулса иртнӗ.

Так было изо дня в день.

6. Хӗр // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Килӗр пирки ан пӑшӑрханӑр: эпӗ кашни кунах кунта пулӑп.

За дом не беспокойтесь: я каждый день буду здесь.

Ҫыру // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Кашни кунах гимназирен таврӑнсан Митя Маняшӑна уроксене часрах хатӗрленме васкатать, ӑна часрах ҫыхма лартасшӑн.

И каждый раз, вернувшись из гимназии, Митя торопит Маняшу с уроками, хочет, чтобы она поскорее кончила вязанье.

Ҫип вӗҫӗнче // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Арестленисене кашни кунах ӗҫлеме е кӑштах та пулин уҫӑлтарма ушкӑнӑн-ушкӑнӑн илсе тухаҫҫӗ.

Каждый день группы арестованных под конвоем выводили на работу.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Ҫакӑнтан пуҫласа Наташа кашни кунах чул хӳме ӑшӗнчи тӗксӗм те илемсӗр ҫурт патӗнчен чылайччен иртсе ҫӳреме пуҫларӗ.

С этих пор Наташа каждый день прохаживалась много времени мимо мрачного дома, находившегося за каменной оградой.

Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех