Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Тин ҫеҫ пӗҫерсе кӑларнӑ улма куклисене Укҫине аппа таса пирпе витрӗ те, ҫийӗнчен кӑшт шывпа пӗрӗхсе йӗпетрӗ (ҫапла тусан, кукӑль тулӗ калама ҫук ҫемҫе пулать, ҫу сӗрме те кирлӗ мар вара ыраш чустинчен тунӑскере).

Куҫарса пулӑш

1 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Курупкине шур шуҫран тунӑ, пӗчӗк арча майлӑскер, йӗс хӑлӑплӑ, ҫийӗнчен темӗн тӗрлӗ чечек ӳкерчӗкӗсемпе илемлетнӗ, хупӑлчи ҫине урлӑ каҫа ылтӑн саспаллисемпе «Дюшес» тесе ҫырнӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Аллӑ метр тӑршшӗ ҫак ҫул тайлӑмпа улӑхать те кӗтмен ҫӗртен ҫӗр ҫийӗнчен сакӑр метр ҫӳллӗшӗнче татӑлать; кунта ҫутӑ ӗнтӗ, тӗмсен ҫакӑнса усӑннӑ турачӗсем ҫитме май ҫук ҫывӑхрах ҫӳлти ҫутӑн кӑвак йӑрӑмӗнче ҫилпе силленеҫҫӗ.

Такой путь, протяжением метров пятьдесят, шел по уклону вверх и внезапно обрывался на высоте восьми метров от земной поверхности; здесь было уже светло, и свисающие зеленые ветви кустов недосягаемо близко обозначались на голубой полосе верхнего света.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргиана ҫурма пӑвнӑ Гервака тӗртсе ывӑтнӑ хушӑк кӳлӗрен пуҫланать те вашмӑкланса тинӗселле анать, ун ҫийӗнчен ик ҫӗр метр ҫӳллӗшӗнче тӑсӑлать; унтан чӑнкӑ тайлӑма кӗрсе ҫыран хӗрринчи хӑйӑрлӑ ахаль варпа вӗҫленет; кунта — ҫӗр тата чул катрамӗсем.

Трещина, куда Моргиана столкнула полузадушенную Гервак, начиналась от озера и, снижаясь, шла к морю на высоте двухсот метров к его поверхности; затем, рассекая крутой склон, оканчивалась у береговых песков обыкновенным оврагом, засыпанным землей и камнями.

XIX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Савӑтран тумламсем ӳкрӗҫ те шывра кӗленче тӗслӗн йӑрлатса сапаланчӗҫ; кӗҫех — пӗтӗмпех малтанхи пекех, курка ҫийӗнчен нӳрлӗ тӗтӗм евӗрскер ҫеҫ ҫухалчӗ.

Из склянки выпали капли, образовав в воде струи цвета стекла; затем все получило обычный вид, лишь над бокалом исчез влажный дымок.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ну, пӗр машшина вутӑ килсе тӑкрӗҫ тейӗпӗр умна, ҫийӗнчен тепри симӗс кӗленче ыйтать-ха тата.

Куҫарса пулӑш

III // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Унӑн пӗр вӗҫне плащ ҫийӗнчен кӑларса янӑ та, ҫил хумӗ килсе перӗнмессерен вӗл-вӗл варкӑшать лешӗ: питҫӑмартине сӗртӗнсе пӑхать, тутаран чуптӑвать, кӑкӑрсене пырса ӳкет, хӑлхаран пӑшӑлтатать…

Куҫарса пулӑш

I // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ҫийӗнчен председатель Елиса мӗншӗн улталатӑн тесе купарчинчен чӗркуҫҫипе тапрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӗне сутнӑ кун // Николай Ларионов. https://chuvash.org/lib/haylav/7558.html

Шыв ҫийӗнчен ӑнтӑлса сикекен хӗвел тапӑнӑвӗ умӗнче вӑл тытӑнса тӑраймасть, халь-халь шӑппӑн ҫаврӑнма пуҫлать тейӗн.

Казалось, не устоя пред нашествием отскакивающего с воды солнца, она вот-вот начнет тихо кружиться.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Вӗҫен кайӑксен вӑйсӑр сассисем шыв ҫийӗнчен ту ҫӳллӗшнелле ҫитсе ахрӑмланаҫҫӗ.

Крики птиц слабо доносились с воды на горную высоту.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Пуля сӗтел ҫийӗнчен йывӑҫа чӗлсе ҫӳлелле вӑркӑнтарчӗ те — шӑна ҫухалчӗ.

Пуля стругнула на поверхности стола высоко взлетевшую щепку, и муха исчезла.

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫийӗнчен тата «таварнӑй продукци» тетпӗр-ҫке-ха ӑна.

А потом еще ее мы еще называем «товарной продукцией».

Ӗҫ паттӑрӗ // М. Андр.. «Капкӑн», 1935, 2№, 6 с.

Ҫийӗнчен тата беженецсем вунӑ пине яхӑн…

Да тысяч десять беженцев…

4 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Саша Трубка, ҫырӑва хӑй тӗллӗнех вӗреннӗскер, аллӑ сакӑр ҫула ҫитиччен пурӑнса, пӗтӗм Россия тӑрӑх — тарҫӑ пулса та, выльӑхсем пӑхса та, стряпкӑра ӗҫлесе те, вӑрман пристанӗсенчи хура ӗҫпе тертленсе те — витӗрех тухнӑскер, пиллӗкмӗш ҫулта виҫӗ тӑван пиччӗшне ҫухатнӑскер, ҫийӗнчен тата тӗнче вӑрҫинче — икӗ ывӑлӗпе упӑшкине ҫухатнӑскер, — ку тарана ҫитсе ҫавах та хӑйӗн ни чӗрӗ чунне, ни вӑйне пӗтермен; халӗ те акӑ пин ҫынлӑ халӑх ушкӑнӗпе вӑл хӑйӗн тӑван ывӑлӗсемпе калаҫнӑ пекех ӑшӑ кӑмӑллӑн, пӗтӗм чӗринчен калаҫса тӑрать.

Саша Трубка, самоучкой выучившаяся грамоте, за свои пятьдесят восемь лет исходившая Россию и батрачкой, и скотницей, и стряпухой, и чернорабочей на лесных пристанях, потерявшая в пятом году трех родных братьев и в великую войну — двух сыновей и мужа, — не растратила ни свежести души, ни сил, и сейчас перед тысячной толпой говорила, как в сердечный час со своими сыновьями.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Бекешине вӑл хывса пӑрахнӑ, ҫийӗнчен салтак кӗпи ҫирӗп кӑкӑрне ҫӑттӑн тытса тӑрать, ҫухави хӗррийӗ тарланипе хуралса тӗксӗмленнӗ.

Бекешу он сбросил, военная рубашка обтягивала его крепкую грудь, край ворота потемнел от пота.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫавах та, снабжени организацийӗсем пӗр енчен вӑйсӑр, тепӗр енчен тата ӗҫсене юриех чӑрмантарса пынӑ пулин те, нумайӑшӗсемшӗн кадровӑй офицерсене ҫара калла йышӑнни тискер, ӑнланмалла мар япала пулнӑ пулин те, окопсенче тӑватӑ ҫул хушши ларса ирттернӗ ҫынсем вӑрҫӑран йӗрӗнсе ҫитнӗ пулин те, ҫийӗнчен тата ял пуҫӗпех хӑйӗн ӗҫӗ ӑшне — чухӑнсем кулаксене хирӗҫ кӗрешес ӗҫ ӑшне путнӑ пулин те, — ҫавах та Хӗрлӗ ҫар кӗлеткин малтанхи йӗрӗсем палӑра пуҫланӑ.

Все же, несмотря на беспомощность и саботаж снабженческих организаций, на то, что для многих дик и непонятен был возврат кадровых офицеров, несмотря на отвращение к войне людей, просидевших четыре года в окопах, и также на то, что деревня была с головой погружена в свои дела, в борьбу бедноты с кулачьем, — начали обозначаться первые очертания костяка Красной армии.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӑл отрядра, паек шучӗпе, ҫын пуҫне пӗрер кӗрепенке ҫӑкӑр та кӑшт типӗтнӗ пулӑ, ҫийӗнчен тата ача пуҫне чӗрӗк кӗрепенкешер ҫӑкӑр парса тӑнӑ.

Там давали фунт хлеба и сушеную рыбу да по четверке хлеба на детей.

8 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫийӗнчен тата мӗншӗн мужик — лачака, мужик — тӑшман пулать-ха вӑл!»

И потом — почему это: мужик — болото, мужик — враг!..»

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Кӗрӗк ҫийӗнчен вӑл кукӑр хӗҫ ҫӑкса янӑ, сарлака пиҫиххийӗ икӗ наган тата граната чиксе хунӑ.

Кривая шашка волочилась за ним по полу, за поясом торчали два нагана и граната.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫӗрле те, кивӗ пиншакпа пуҫ ҫийӗнчен витӗнсе, Васькӑпа юнашар выртнӑ чух, хам тӗллӗн шӑппӑн: «юлташ», «юлташ»… — тесе выртаттӑм.

Даже ночью, укрывшись с головой старым пиджаком и чувствуя спиной теплую спину Васьки, я твердил про себя тихонько: «Товарищ, товарищи…»

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.