Чӑваш чӗлхи корпусӗ

«Хутрӑм ятӑм шур мунча, тӗтӗм тухрӗ явӑнса», — халӑх сӑмахлӑхӗ пуҫа пырса кӗчӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Таҫтан нухайсем йышлӑн пуҫтарӑннӑ хулана, вӗсем те Сиди улан ҫыннисемпе пӗрлех явӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

11. Кӑнтӑр енчи хапха // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Соня крыльца ҫинче ал сулса тӑни, унӑн кӑпӑш ҫивӗчӗ сулахай хулпуҫҫийӗ ҫинче илемлӗн явӑнса выртни куҫӗнчен ҫухалман — куҫ тӗлне ӳкнӗ сӑнӳкерчӗк пек туйӑннӑ.

Куҫарса пулӑш

6 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Хама ыйхӑ тӗлӗшпе вырӑн ҫинчен шыва персе ывӑтнӑн — чӗтренсе илтӗм те чул катрамӗ ҫине улӑхса тӑтӑм, унтан сиксе антӑм, ҫыран хӗррипе пырса хыҫӗнчен карап еннелле утатӑп, курткӑна темиҫе ҫӗртен ҫурса ятӑм: лианӑсемпе йывӑҫ вуллисем тӑчӑ-тӑчӑ явӑнса пӗтнӗ.

Встряхнутый так, как если бы меня, сонного, швырнули с постели в воду, я взобрался на камень и, соскочив, зашел берегом к кораблю с кормы, разобрав в клочья куртку: так было густо заплетено вокруг, среди лиан и стволов.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫамки сив тарпа витӗнчӗ, анчах ӑна хумлӑн-хумлӑн явӑнса тӑракан хура кӑтрисем хуҫи ӗҫ майӑн пуҫне ухса илмессерен шӑла-шӑла типӗтрӗҫ.

Куҫарса пулӑш

XI // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Вӗсем пыракан ҫыран тӑпри тикӗс мар, явӑнса сарӑлакан ӳсен-тӑранпа тулсах ларнӑ та — Гентпа Цаупере шарлаксенчен иртес тесе икӗ сехет нушаланчӗҫ, хура тара ӳкрӗҫ; кимме шыва аран-аран антарчӗҫ, — мӗншӗн тесен кунта путах-ҫыпҫӑнчӑк, ҫӳллӗ курӑк ӳсекен ӑшӑх вырӑн; Гент ҫаврӑнчӗ те — шалтах тӗлӗннипе малалла ярса пусаймасть.

Береговая почва, где они шли, была неровна и заросла таким обилием ползучих растений, что Гент промучился часа два, пока миновал пороги; он и Цаупере обливались потом; не без труда спустив лодку на воду, так как здесь была вязкая отмель, поросшая высокой травой, Гент, обернувшись, застыл в немом изумлении.

XIV. Н' Комбе король // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Энниок ҫурӑмӗ пӗкӗрӗлчӗ те йывӑҫ-тӗм тавра явӑнса ҫыхланнӑ ӳсен-тӑранӑн йӗплӗ тунисен ӑшне чӑмрӗ; ҫулҫӑсене чӑштӑртаттарчӗ те ҫухалчӗ.

Спина Энниока, согнувшись, нырнула в колючие стебли растений, сплетавших деревья; он зашумел листьями и исчез.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Ун ҫийӗнче явӑнса ӳсекен ешӗллӗхӗн бархат капламӗ тӑсӑлать.

По ней тянулись бархатные груды ползучей зелени.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Йӳҫӗ, ҫӑра табак тӗтӗмӗ, ирхи тӗтре пек, урайӗнчен маччана ҫитиччен явӑнса, йӑсӑрланса тӑрать.

Горький, густой табачный дым клубился от пола до потолка, словно утренний туман.

I // Эселе Петӗрӗ. «Капкӑн», 1931, 2№, 12–13 с.

Тӑмлӑ ҫӗрте пылчӑк тӑрантас кустӑрми ҫине явӑнса хӑпарать, чаркӑчласа пырать, тӑмлӑ ҫӗртен тухсан вара тӑрантасӗ, хура шӗвӗ пылчӑкра унталла-кунталла шукаласа, кӗҫ-вӗҫ тӳнессипе хӑратать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑхӑт хӗрӳ, архипелагра Китай пирачӗсем сӑпса евӗр явӑнса ҫӳреҫҫӗ.

Время горячее, китайские пираты вьются по архипелагу, как осы.

IV. «Гарнаш, Автан урамӗ» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Тюльпансен чи лайӑх сорчӗсем — кӗмӗл-сенкер, хӗрлӗ-кӑвак, кӗрен сӗмлӗ хура тӗслисем — газонсенче тиркевлӗн пӑрахса тухнӑ мӑй ҫыххилле явӑнса ӳсеҫҫӗ.

Лучшие сорта тюльпанов — серебристо-голубых, фиолетовых и черных с розовой тенью — извивались в газоне линиями прихотливо брошенных ожерелий.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Тиртен тунӑ ҫивитти ҫумӑр яман, шал енче ҫивитти ҫил кӗртмен, ҫапла вара сиен хӗлре те вигвамра явӑнса выртакан ҫулӑм патӗнче ҫынсене ӑшӑ пулнӑ.

Кожаная покрышка не пропускала дождя, а подкладка защищала от ветра, и даже в холодную зиму людям было тепло у костра, пылавшего в вигваме.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Сасартӑк унта, сӑрт тӳртӗнче, сӑрӑ тӗтӗм явӑнса ҫӗкленни курӑнчӗ, снаряд чашкӑрса иртрӗ, орудирен пенӗ сасӑ кӗрлесе кайрӗ.

Вдруг там, над гребнем, взвился желтый дымок, прошипел снаряд, раскатился орудийный выстрел.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Анчах пӗри те каялла ҫавӑрӑнмаҫҫӗ-ха, тӑвайкки ҫинчен ҫӗнӗрен те ҫӗнӗрен, хум ҫине хум явӑнса килнӗ пек, юланут речӗсем туха-туха килеҫҫӗ.

Но ни один не повернул, — все новые и новые волны всадников мчались с холмов, из-за вишневых порослей.

6 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Юлашки вӑхӑтра вӑл, юриех мана тарӑхтарма тӑрӑшнӑ пек, пӗрмай Тонька тавра явӑнса ҫӳрет, питне кашни кун ҫӑвать тата хӑйӗн саплӑклӑ, чӗркуҫҫисем малалла тухса кайнӑ йӗмне якатса тӑхӑнать.

Последнее время он, будто назло мне, увивался возле нее, начал каждый день умываться и даже утюжил свои латаные-перелатаные, вздутые на коленках штаны.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кунта тинӗсри майлах катрам хумсем явӑнса выртаҫҫӗ.

Волны ходили здесь почти морские.

10 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Эпӗ хулара пулман вӑхӑтра кунта фон Ортель гестаповец явӑнса ҫӳренӗ.

Во время моего отсутствия здесь подвизался гестаповец фон-Ортель.

Ӑсату // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Эпӗ пусма патнелле ыткӑнтӑм, — мана хирӗҫ ҫӑра тӗтӗм пӗлӗчӗ йӑсӑрланса хӑпарать, картлашкасем тӑрӑх хӗп-хӗрлӗ ҫӗленсем явӑнса шӑвӑнаҫҫӗ, ҫав вӑхӑтрах аялта, ҫенӗкре, такамӑн тимӗр шӑлӗсем йывӑҫа кӑшланӑ пекех шатӑртатни илтӗнчӗ.

Бросился к лестнице, — густые облака дыма поднимались навстречу мне, по ступенькам вползали багровые змеи, а внизу, в сенях, так трещало, точно чьи-то железные зубы грызли дерево.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Вӑл пӳрте кӗнӗ чухне хӗллехи сивӗ сывлӑш хумӗсем пӗлӗт пек явӑнса кӗчӗҫ.

Вместе с мим в избу ворвались клубы холодного пара.

XXV сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.