Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

филька (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хулпуҫҫийӗ ҫинчен шуса аннӑ кӗрӗкне ҫӗртен илчӗ: — Ара, ку пӗртте тӗрӗс мар-ҫке, Филька, — терӗ вӑл, пӑшӑлтатса.

Дошка соскользнула с ее плеча и упала на пол: — Но ведь это все неправда, Филька, — сказала она шепотом.

XVI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька тӳп-тӳрӗ тӑрать.

Он стоял прямо.

XVI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таньӑпа Филька ӑна кашни кунах ашшӗн килне кайса кураҫҫӗ, хӑшпӗр чух кӑнтӑрлахи апат ҫиме те юлаҫҫӗ.

Таня с Филькой каждый день навещали его в доме отца, нередко оставаясь обедать.

XVI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька, Филька… — терӗ хыттӑн Таня та, Филька хӑй кунта ҫук пулин те.

— Филька, Филька! — повторила громко Таня, хотя Фильки не было здесь.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька, Филька чупса пычӗ пирӗн пата, — терӗ ашшӗ ҫиле хуплас пек кӑшкӑрса.

— Филька… Филька прибежал к нам, — сказал отец.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ку йытӑсем Филька ялан каланӑ пек хаяр та мар, ытлашши вӑйлӑ та мар иккен.

— Эти собаки не так уж злы, как об этом беспрестанно твердил мне Филька, и не так сильны на вид.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька пӗр самант йӗлтӗрсем ҫинче хӑй мӗн курни ҫинчен, Таня ҫинчен, ҫил ҫинчен тата хӑй ҫинчен шухӑшласа ларчӗ.

Он посидел немного на лыжах, размышляя о том, что видел, о ветре, о Тане и о себе самом.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька чупма чарӑнчӗ вара.

Филька остановился.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька, крыльца ҫинчен сиксе анса, йӗлтӗрне сыриччен нарта чылай аякка кайма ӗлкӗрчӗ.

Пока Филька успел соскочить с крыльца и надеть на ноги лыжи, нарта была уже далеко.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ан кӑшкӑр, — терӗ Таня, — ан кӑшкӑр, ырӑ Филька!

— Молчи, — сказала Таня, — молчи, милый Филька!

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗн тӑватӑн, Таня! — кӑшкӑрса ячӗ хӑранипе Филька.

— Что ты делаешь, Таня! — крикнул в испуге Филька.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька крыльца ҫинче йӗлтӗрӗсене юртан тасатса тӑрать, вӑл сасартӑк хӑй ҫывӑхӗнче Таня хашкаса тӑнине курчӗ те тӗлӗннипе ун умӗнчен каялла чакрӗ.

Он стоял на крыльце, очищая свои лыжи от снега, и, увидев вдруг рядом Таню, дышавшую громко, в изумлении отступил перед ней.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Халӗ те ак Филька ӑна шкулта спектакль курма кӗтет, тата уҫӑ хапха умӗнче унӑн ӗлӗкхи тусӗсем кӗпӗрленсе тӑраҫҫӗ.

Да и сейчас Филька ждет ее в школе на спектакле, и у открытых ворот толпятся ее старые друзья.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька сана тӗрӗс каланӑ.

Филька сказал тебе правду.

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Эсӗ чирлесе ӳкетӗн, Филька, — терӗ вӑл.

— Ты заболеешь, Филька, — сказала Таня.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька куҫӗсенче вара куҫҫуль ҫуталса кайрӗ.

А на глазах у Фильки загорелись слезы.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗн эсӗ, Таня, ку пӗртте сиенлӗ мар, — терӗ Филька.

— Что ты, Таня, это вовсе не вредно, — сказал Филька.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗн тӑватӑн эсӗ, Филька? — кӑшкӑрса ячӗ вӑл.

— Что ты делаешь, Филька? — закричала она.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька вара, чӑнах та, пихта ҫинче ҫунакан ҫуртана илчӗ те, вӗрсе сӳнтерсе, чӑмлама пуҫларӗ.

А Филька на самом деле снял с пихты горящую свечку, задул ее и начал жевать.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Филька пуҫне пӑркаларӗ.

Филька покачал головой.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех