Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

такамран (тĕпĕ: такам) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку сӑмахсене эпӗ такамран пӗрре илтнӗччӗ…

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ӑҫта хӑй — Эльгеев ӑҫта? — хаяррӑн такамран ыйтрӗ Санников исправник.

Куҫарса пулӑш

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Кушак аҫи хӑрах куҫлӑ пулнипе такамран куҫ хӗссе йӗкӗлтенӗ пекех туйӑннӑ.

Который, казалось, все подмигивал и ухмылялся про себя.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Хапха умӗнче тӑракан ҫынсем хыҫӗнчен, пӗшкӗнсе, такамран пытаннӑ пек, вӑрӑм алӑллӑ, лутрашка ҫын урам варринелле йӑпшӑнса сиксе тухрӗ, хӑйӗн хыҫҫӑн темӗнле йывӑр, кӗмсӗртетекен, вӑрӑм… япала сӗтӗрсе, пролетка хирӗҫ талпӑнчӗ.

Из-за толпы у ворот, пригибаясь, словно как бы крадучись, вывернулся на панель низкорослый рукастый человек и двинулся навстречу пролетке, тяжело волоча за собой что-то грязное, гремучее, длинное…

XXXVII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Урине ҫирӗпрех те шанчӑклӑрах илсе пусма тӑрӑшрӗ вӑл, анчах шӑпах ҫавӑн пек ҫирӗпрех те шанчӑклӑрах утма юри тӑрӑшнипе Бауманӑн «вӑрттӑнлӑха» хӑнӑхнӑ куҫӗ ним иккӗленӳсӗр вӑл кам иккенне уйӑрса илчӗ: ку ҫын камран та пулин пытанать иккен, такамран хӑрать вӑл — халӗ вокзалра тӑраканнисенчен пулмалла.

Он старался ступать уверенно и твердо, но именно по этой нарочитой уверенности и твердости опытный баумановский «нелегальный» глаз определил без колебаний: этот человек от кого-то прячется; этот человек боится кого-то — из тех, что сейчас на вокзале.

XXI сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Ленька такамран илтнӗ, хӑйне килӗшнӗ сӑмахсене каларӗ.

Ленька повторял чьи-то слова, которые ему понравились.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Тепӗр кунне вара такамран таса та лайӑх тумтир тупса тӑхӑнчӗ те ҫав ҫын патне тепӗр хут пырса кӗчӗ.

А на другой день занял у кого-то чистую одежду, переоделся и снова отправился к тому человеку.

Ӑслӑ ҫынпа кӑмӑллӑ хуҫа ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Тӑван ачи такамран пек, юнран тӑван мӑнукне те кӗрсе курма шутламасть вӗт-ха вӑл, иҫмасса.

Куҫарса пулӑш

10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Тата вӑл ҫакӑнтах — пӗр старик пӑрахут ҫинче ӑрӑскал пирки мӗн каланине аса илнӗ, ҫавӑн пекех, пурнӑҫ ҫинчен тунӑ тӗрлӗрен асӑрхавсем, ӳпкелешӳсем, йӳҫӗ сӑмахсем, тахҫан такамран илтнӗскерсем, унӑн асне килнӗ.

Ему вспомнились слова о судьбе, сказанные стариком на пароходе, и много других замечаний о жизни, упреков ей и горьких жалоб на нее, которые он мельком слышал от разных людей.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Аван-и ман ывӑл? — тесе ыйтнӑ вӑл такамран.

Хорош у меня сын? — спросил он кого-то.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Калаҫасса вӑл такамран та аван калаҫать.

А рассказывает он, как никто.

5. Хӗрӳллӗ кунсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Вӑл такамран ман пирки ыйтрӗ.

Она спрашивала у кого-то обо мне.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Сӑрласса та такамран маттур сӑрлатӑп эс.

Куҫарса пулӑш

7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Такамран эпӗ илтрӗм: ҫав ӗмӗрех ӳсӗр ҫӳрекен ҫын Хусанти академире вӗреннӗ, архиерей пулма пултарнӑ терӗҫ, — эпӗ ҫавна ӗненмерӗм.

От кого-то я узнал, что этот на всю жизнь пьяный человек учился в Казанской академии, мог быть архиереем, — я не поверил этому.

XIX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Е такамран тата: — Акӑ, пурӑнса та ҫитрӗ — ну? — тесе ыйтать.

Или спросит кого-то: — Вот и дожила — ну?

I. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурте кунта, такама хӑваланӑ пек, е такамран тарнӑ пек, хӑвӑрт чупать, хӑвӑрт иртет.

Все бежали так быстро, точно гнались за кем-то или от кого-то скрывались.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Анчах эпӗ парӑнмастӑп! — пӑшӑлтатрӗ вӑл тӗлӗкре аташнӑ, ҫав вӑхӑтрах тата такампа тавлашнӑ, такамран хӳтӗленнӗ пек.

— Но я не сдамся! — прошептал он, словно защищаясь и споря с кем-то в бреду.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫакӑ мана питӗ кулӑшла пек туйӑнчӗ, «пурте такамран пытаннӑ пекех».

Меня это очень забавляло, «как будто все спрятались от кого-нибудь».

XIV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Такамран тарса, йӗрне пытарасшӑн пулнӑ евӗр, симӗс тӳпемлӗхсем хушшипе авкаланса выртать вӑл.

Она петляла между зелеными холмами, точно, убегая от кого-то, хотела замести свои следы.

Белогорка шывӗ хӗрринче // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Соньӑн ӳпкисем шыҫнӑ пулас, — терӗ Кааля Чочоя хуллен, ку сӑмаха такамран илтнӗскер.

— У Сони, наверное, воспаление легких, — тихо сказала Кааля Чочою, повторяя чьи-то слова.

Соньӑна ҫӑлас пулать // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех