Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтартман (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эп ӑна, тӑван ывӑлӑма, пӗлейместӗп-ха, — вӑл хӑйӗн чунне ман умра уҫса кӑтартман

— Я его, сына родного, не знаю, — он души своей не открывал предо мной…

XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Цюнь-цзы, паллах, ун ҫинчен пӗлнӗ, анчах вӑл ӑҫта пурӑннине кӑтартман, унӑн ятне те каламан.

Цюнь-цзы, конечно, знала об этом, только она не указала места, где он скрывался, и даже под пыткой не назвала его имени.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ача хӑйӗн ашшӗ пирки ҫынсем ятлаҫса калаҫнине час-часах итлекеленӗ, анчах ӑна-кӑна хӑлхине чикмен, ашшӗне те нихҫан та элеклесе кӑтартман.

Мальчик часто слышал, как поругивали его отца, но не обращал на это внимания и никогда не передавал отцу того, что слышал о нем.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Темӗн чул кӗлӗ пӗлекенскер, Фомана вӑл пӗр юмах та ярса кӑтартман.

Зная множество молитв, она не рассказывала Фоме ни одной сказки.

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Мана вӑл хӑй мӗн пӗлнине пурне те каласа кӑтартман пек тупӑнатчӗ; унӑн тата темскер, хӑй каласа кӑтартас темен япала пур пек туйӑнатчӗ.

Мне казалось, что он говорит не все, что знает; есть у него еще что-то, о чем он не хочет сказать.

XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Епле тумланни тата ҫӳҫне тураса тирпейлени енчен пӑхсан, Софья Ивановна ҫамрӑк сӑнлӑ пулма тӑрӑшни палӑрать, унӑн ҫӳҫӗнче кӑвакарнӑ пайӑркасем пулас-тӑк, вӑл вӗсене ҫынна кӑтартман пулӗччӗ.

Софья Ивановна, судя по одежде и прическе, еще, видимо, молодилась и не выставила бы седых буклей, ежели бы они у нее были.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Сергей Смирнов хӑй «Герои блока смерти» кӗнекинче тупӑннӑ ҫичӗ ҫын ятне асӑнать: Виктор Украинцевпа (Ростов облаҫӗнчи Новочеркасск хулинчен) Иван Битюков (Луганск облаҫӗнчен) — вӗсем Австри бургомистрӗн хуторӗнче пӗр вӑхӑт пурӑнса кайран малалла тараҫҫӗ, Иван Баклановпа (Курган облаҫӗнчен), Владимир Соседко (Краснодартан) — вӑрманта пытанса пурӑнса ҫӗнтерӗве те унтах кӗтсе илеҫҫӗ, Александр Михеенковпа (Смоленск облаҫӗнчен) Владимир Шепетя (Полтавӑран) — Австрири хресченсен сарайӗнче пӗр вӑхӑт пурӑнса илнӗ хыҫҫӑн кайран малалла каяҫҫӗ, Иван Сердюк (Донбассран) — мӗнле хӑтӑлнине ҫырса кӑтартман.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

И.М. Матросовпа В.М. Бурмистровӑн «В Бресте, в 1941-м…» кӗнекинче 60-мӗш страницӑра виҫ сӑмахпа ҫырса кӑтартнӑ 333-мӗш полкри Степанов писарь (унта ятне кӑтартман) вӑлах пулнӑн туйӑнать, мӗншӗн тесен Брест крепоҫне киличчен вӑл Новозыбков хулинче взводри стена хаҫатне кӑларса тӑнӑ, Брест крепоҫне килсен те ҫав ӗҫе вӑлах тума пултарнӑ.

Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Хусанта ӗҫлени ҫинчен те кӑтартман

Умолчали и о том, что работали в Казани…

XVI // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Санӑн аҫу та, мучу та патшана служить туман, — тесе пӳлсе каларӗ Дутлов, — эсӗ ху та, улпутсене те, халӑха та усӑ кӑтартман, ӗҫкӗпе супса ҫуренӗ кӑна, ачусем те уйӑрӑлса пӗтнӗ санран.

— У тебя ни отец, ни дядя царю не служили, — в одно и то же время говорил Дутлов, — да и ты-то ни господам, ни миру не служил, только бражничал, да дети от тебя поделились.

V // Михаил Сироткин. Толстой Л.Н. Поликушка: повесть; М. Сироткин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1935. — 98 с.

Кам-кам та, анчах эпӗ сана хур кӑтартман пулӑттӑм.

Кто-кто, а я тебя бы не подвел.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпӗ ӑнланса илме пултараймастӑп: мӗнле-ха ҫак этем, вӑрманта пире шӑхличсем туса параканскер, ларкӑч ҫине лартса катаччи чуптараканскер, ҫур тӗнчене тепӗр май ҫавӑрса лартма пултармалла хӑватлӑ мускуллӑ ҫын, хӑйне ырӑран пуҫне урӑх нимӗн те кӑтартман ҫынна вӗлерес шухӑша тытма пултарнӑ?

Я не мог понять, как этот человек, вырезывавший нам пищики в лесу, катавший на козлах, огромный, сильный, свитый из мускулов, решился на убийство человека, который ему ничего не сделал плохого.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Джемма унтан ним ҫинчен те ыйтса пӗлмен, ӑна хӗрхеннине нимпе те кӑтартман.

Джемма никогда не расспрашивала его о причине его грусти, не выражала вслух своего сочувствия.

II // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

«Уставра кӑтартман пек» вӗҫнӗшӗн ӑна ҫакӑнта нумай хут лартнӑ.

Много раз доставалось ему за «неуставные полеты».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Анчах Чкалов тунӑ аслӑ пилотаж фигурисем ун чухне «уставра кӑтартман положенисем» шутӗнче хисепленнӗ.

Но тогда чкаловекие фигуры высшего пилотажа еще входили в рубрику «неуставных полетов».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Ҫапах та ку хутӗнче часть командованийӗ Чкалова айӑпламан, ӑна уставра кӑтартман пек вӗҫнӗшӗн хыттӑн асӑрхаттарнӑ кӑна.

На этот раз, однако, командование части ограничилось тем, что вынесло Чкалову за неуставные действия строгое предупреждение.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

«Кирлӗ пулӗ, ахальтен пурӑпа сӑрласа кӑтартман пулӗччӗҫ!

«Значит, надо, зря чертить не станут!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Ольга ӗнтӗ нумайранпа Илья ҫинчен каласа кӑтартман, анчах ҫӗнӗ Петр Артамонов, кӳреннӗ ҫын, хӑйӗн аслӑ ывӑлӗ ҫинчен ытларах та ытларах аса илнӗ.

И давно уже Ольга ничего не рассказывала про Илью, а новый Пётр Артамонов, обиженный человек, всё чаще вспоминал о старшем сыне.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

— Эсӗ ун ҫинчен нихҫан та каласа кӑтартман.

— Ты никогда об этом не рассказывал.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Гестапора ӑна нимӗнле список та кӑтартман, вӑл хӑй подпольщиксен ячӗсене каланӑ пек туйӑнмасть-и сире, Александра Андреевна?

— А вы не допускаете, Александра Андреевна, что никакого списка ей в гестапо не показывали и она сама выдала подпольщиков?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех