Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Унӑн ывӑҫ тупанӗ ҫинче сарӑ та йӑлтӑркка виҫӗ япала.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Мавран ывӑҫ тупанӗ ҫинче темӗнле сарӑ йӑлтӑркка япала выртать.

Куҫарса пулӑш

V // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Самантлӑха вӑл, хӑй мӗн тӑвасса та асӑрхаймасӑр, йӑлтӑркка куҫӗсене Микула ҫине тӗллерӗ.

Куҫарса пулӑш

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Зоя Сергеевна пуҫне йӑлтӑркка кӑвак бархатран ҫӗлетнӗ ҫӗлӗк, ҫине хӑмӑр пустав пальто тӑхӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

Петӗрпе матушка // Геннадий Пласкин. Пласкин Г. А. Ҫавраҫил: Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1993. — 288 с.

— Йӑлтӑркка япала курсан ытараймасть, тӳрех хыпса ҫӑтать.

Куҫарса пулӑш

Ҫӑткӑн // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 40–43 с.

Аппа, темрен тӗлӗннӗ пек, хура йӑлтӑркка куҫӗпе пӑхкаласа тӑрать.

Куҫарса пулӑш

Улӑхра // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Хапха ҫывӑхӗнче стражник тӑрать, хутран-ситрен йӑлтӑркка сӑран аттипе шаккакаласа илет.

Куҫарса пулӑш

Хӗллехи каҫсенче // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

— Йӑлтӑркка хура шӑлаварпа?..

— В плисовых черных шароварах?..

Киремете пуҫ ҫапни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йӑлтӑркка ҫиҫем ҫиҫсе ячӗ те пӳрт ӑшчикки пӗр вӑхӑтлӑха ҫуталсах тӑчӗ.

Куҫарса пулӑш

Юлташ сӑмахӗ // Валентин Урдаш. «Ялав», 1948, 11№ — 27–28 с.

Ҫав пусма кӗпе-йӗм, чӑнкӑ тӑрӑллӑ карттус, йӑлтӑркка ҫутӑ атӑ тӑхӑннӑ илемлӗ ҫамрӑка курсан Савтепи яланах Ивука аса илсе тӑнипе кӑна вӑл ҫапла туйӑнать пулӗ.

Одет в такие же блестящие, как у Ивука, сапоги, высокий картуз и в фабричные рубаху и шаровары, увидит красивого парня Савдеби, и на ум почему-то приходит Ивук.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ларма хӑтланса йӗри-тавра пӑхкаласа илчӗ те йӑлтӑркка хура шӑлаварне вараласран хӑраса ниҫта та лармарӗ.

Оглядевшись вокруг — на что бы присесть, — он, однако, не стал садиться: побоялся, видно, испачкать плисовые шаровары.

Утарта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кӗпи-тумтирри те ҫавах ун: е тӑвӑр (сӑмахран, кӗпи — вӑл хӗрлӗ пусма кӗпепе, карттусӗ — чӑнкӑ тӑрӑллӑ карттус), е шалпар (атти; ӑна вӑл таса тикӗтпе ҫутатнӑ пулнӑ та, халь ун ҫумне тусан ҫыпӑҫса тулнӑ; шӑлаварӗ — йӑлтӑркка хура шӑлавар).

Одежда, хоть и дорогая, производит не лучшее впечатление: она или мала, взять, к примеру, рубашку из красного ситца и картуз с крутым верхом, или, наоборот, чересчур просторна — сапоги, хоть и начищены были до блеска товарным дегтем, велики и непривлекательны — на них осела вся дорожная пыль; в черных плисовых шароварах он так и путается.

Юлташсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Кио артист, илемлӗ пурҫӑн хитон тӑхӑннӑскер, пуҫне темиҫе хут авраса чалма ҫыхнӑскер, юмахри магараджа-князь пек курӑнать. йӑлтӑркка шуҫтанкӑсемпе илемлетнӗ пурҫӑн пӗркенчӗкӗ ҫӑлтӑрлӑ пӗлӗт пек ялтӑрать.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Кунта пысӑк тӗкӗрсем, йӑлтӑркка комодсем, кӗмӗл кашӑксем, фарфор савӑтсем куҫа илӗртеҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

5 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Ҫав тери йӑлтӑркка куҫсем те, шурӑха пуҫланӑ куҫ хупанкисем те ӗлӗкхи пек вӗлт-вӗлт выляйман.

Куҫарса пулӑш

4 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Моргианӑн ҫӳлти чӳречи ҫав-ҫавах ҫутӑ; унталла шанмасӑртарах пӑхкаласа Гобсон Кука мӑй ҫыххи тӑхӑнтартрӗ, унтан хура, йӑлтӑркка та типӗ куҫлӑ йытта пӳлӗме ҫавӑтса кӗчӗ, анчах хирӗҫ тухакан Детрея курчӗ.

По-прежнему светилось верхнее окно Моргианы; с подозрением взглянув на него, Гобсон прикрепил к ошейнику Кука цепь, затем ввел черную, с блестящим, сухим взглядом, собаку в комнату, но увидел шедшего навстречу Детрея.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Ӗнер вӑл кӑмӑл вылявӗпе йӑлтӑркка ҫеҫ куратчӗ, паян вара кашни япала ӑна хӑйӗн хакне вӑтам тӗрӗслӗхпе евитлет.

Вчера видела она только прихоть и блеск; сегодня каждая вещь с приблизительной точностью указывала ей свою цену.

XIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Фавнсемпе вакханкӑсен кӳлеписемпе ылтӑн хашакасенчи пысӑк тӗкӗрсем йӑлтӑркка сӑнарлавсене кӗмелли ҫӗрте йӗри-тавра хурса тухнӑ ылтӑн кӑшӑлсем евӗр.

Огромные зеркала с золотыми рамами из фигур фавнов и вакханок были как золотые венки вокруг входов в блестящие отражения.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Тӗплӗн шаккаса тасатнӑ кавирсем, алӑк хӑлӑпӗсемпе камин решеткисен йӑлтӑркка пӑхӑрӗ, апатланмӑшри тата ҫывӑрмӑшри чечексем, — пӗтӗм япала Моргиана пӑхасса кӗтсе пурӑнма тытӑннӑ тейӗн.

Тщательно выколоченные ковры, блестящая медь дверных ручек и каминных решеток, цветы в столовой и спальне, — все вещи начали жить, ожидая ее внимания.

XII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Хӑйӗнчен хӑй кулма хӑтланнӑн тӗмсӗлнӗ те — умӗнче йӑлтӑркка, тӗксӗм куҫсене курать, вӗсем Гленара шеллевпе те эрлӗкпе тӗсеҫҫӗ.

Пытаясь выразить улыбкой, что улыбается по своему адресу, Гленар увидел темные, блестящие глаза, взглянувшие на него с сочувствием и досадой.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.