Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Шинкӗл (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Самай хӗрсе ҫитнӗ Шинкӗл лашасем тытма кайрӗ.

Шингель, разгоряченный теплом и выпитой водкой, пошел посмотреть кандюковских лошадей.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Епле-ха апла, Шинкӗл тете, ҫаплах пулнӑ-и вара? — ыйтрӗ Тухтар.

— А неужели все так и было на самом деле, дядя Шингель? — и верил, и не верил услышанному Тухтар.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ну, тата кӑшт сыпса ярар, а тулӗккӗш виҫеллӗ, — сӑмахне пӗтерчӗ Шинкӗл.

Ну, давай еще помаленьку, но только в меру, в меру, — завершил свой рассказ Шингель.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Кукша Шинкӗл йӑнӑшмасть, каларӗ тесе калӑн, вӗсен Нямаҫӗ те Манюр папай хурӑмах, каснӑ-лартнӑ ҫавӑ пулать.

Вот когда-нибудь скажешь: лысый Шингель знает, что говорит, у них в роду теперь новый Манюр бабай есть — Нямась, точь-в-точь в него пошел, в деда.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл ҫав хушӑра ҫатӑрка пуҫтарса килчӗ, вут чӗртсе ячӗ.

А Шингель в это время собрал хворосту и разжег костер.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

«Кӳр-хӑ эппин», — терӗ вӑра вӑл, аллине Шинкӗл енне тӑсса.

— Ну давай, — протянул он руку к Шингелю.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Эх, Тухтар шӑллӑм, Шинкӗл тетӳ ҫичҫӗр ҫитмӗл юрӑ пӗлет пуль те юрласса хирте кӑна юрлать.

Эх, братец Тухтар, да дядя Шингель знает этих песен — все семьдесят семь, только поет их всего-навсего в поле!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл ҫамкине аллипе сӑтӑрса илчӗ, майӗпен ҫеҫ юрласа ячӗ:

— Шингель потер лоб и негромко запел:

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ӑшӑм лӑштах пусӑрӑнчӗ, — терӗ Шинкӗл малалла.

А Шингель продолжал все оживленнее и веселее: — Душа совсем было поникла.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл аллинчи кӗленчине ҫӗклерӗ те, хӑрхӑмлатнӑ турашӑль пек шӗвӗр сухаллӑ пуҫне каҫӑртса, эрех сыпрӗ.

Шингель поднял бутылку и, вздернув черноволосую острую бороденку, сделал несколько глотков.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эп сыпмастӑп, Шинкӗл тете, хӑвах сып, усса пытӑр.

— Я не пью, дядя Шингель, а ты пей, на пользу ежели.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл хӑйне хӑй улталаса ҫӳреме ухмах тетнем?

Небось Шингель сам себя обманывать не станет, не дурак!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Лар эс те ҫакӑнта, ларса кан-ха пӑртак, — хистерӗ Шинкӗл Тухтара.

— Присаживайся, отдохни малость, — пригласил он Тухтара.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл чаппанне курӑк ҫине сарса пӑрахрӗ.

Шингель бросил чапан на траву, расстелил.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Тӗрӗс, Шинкӗл тете, тӗрӗс.

— Все верно, дядя Шингель, все верно…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл тете, эс кунта пӗчченех те, лашусем пайтах вара, — терӗ Тухтар.

— Дядя Шингель, ты тут один, а лошадей у тебя вон сколько… — сказал Тухтар…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл кирек хӑҫан та пӗр-пӗр халап ярать е чӑн пулнинех хӑйне май юптарса кала-кала парать.

Заведет Шингель какую-нибудь побасенку или даже быль и ну по-своему, на свой манер рассказывать.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шинкӗл кӑштах хӗрӗнкӗ, кӑмӑлӗ уҫӑ чухне чӗлхи япшар.

Шингель слегка навеселе, язык у него в такие минуты ух какой разговорчивый!

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Эпӗ-ҫке, Шинкӗл тете.

— Я, дядя Шингель…

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫывӑха ҫитсен, Шинкӗл хӑех сӑмах хускатрӗ:

Когда подошел ближе, Шингель первым заговорил с ним:

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех