Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Грек ачи Уча хӑйӗн кулнӑ пек, хӑранӑ пек курӑнакан питне пирӗн еннелле ҫавӑрчӗ те пӑшӑлтатса илчӗ:

Гречонок Уча повернул к ним шутливо-испуганное лицо и зашептал:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Уча туйипе Илюха ҫӗлӗкне ҫаклатрӗ те ӑна тӗмӗсем хушшинелле ывӑтрӗ.

Уча поддел костылем Илюхину шапку и закинул ее в кусты.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Урисене мар, пуҫӗсене, — манпа килӗшмерӗ Уча.

— Не ноги, а головы, — возразил Уча.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Палач пур тата! — кӑшкӑрса илчӗ Уча, — Ҫавӑн пек старик, пуртӑллӑскер, патша хушнӑ тӑрӑх ҫынсен пуҫӗсене касса татаканни.

— И палач! — выкрикнул Уча, — с топором! По царскому приказу головы отрубает.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Чухӑнӗ — чухӑн та, ҫапах та чее, — терӗ Уча.

— Бедняк-бедняк, а хитрый! — проговорил Уча.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ҫакна илтсен Абдулка Цыган сиксе тӑчӗ, Уча тарӑхнипе хӑйӗн ҫурӑк туйипе курӑка ҫапса илчӗ:

Абдулка Цыган даже привстал, а Уча с досады стукнул своим расщепленным костылем по траве:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Шахтер, кӑмрӑк пар-ха пӑртак! — ӳлерӗ Уча.

— Шахтер, угольку дай! — вопил Уча.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Уча, хашкама ерсе, хырӑмӗ ҫине выртрӗ те хӑлхине ҫӗр ҫине хурса итлеме тытӑнчӗ.

Уча, запыхавшись, упал на живот, приложил ухо к земле и сделал вид, будто слушает, что делается под землей.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Кӗтесре пире ачасем тӗл пулчӗҫ — манӑн кӳршӗ Абдулка Цыган тата грек ачи Уча.

На углу нас догнали ребята Абдулка Цыган и гречонок Уча.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Уча тӑрӑхламалла ыйтрӗ:

Уча ядовито заметил:

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Турри хӑй хӑш чӳречерен пӑхать-ши? — ыйтрӗ Уча, Илюха ҫине икӗ нӑрӑ пек хура, чее те хаваслӑ куҫӗсемпе чалӑшшӑн пӑхса.

— А богово окошко где? — спросил Уча, косясь на Илюху черными, как два жука, хитрыми глазами.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Мансӑр тата Васькӑсӑр пуҫне виҫҫӗн пычӗҫ: грек Уча — ҫивӗч куҫлӑ та курпун сӑмсаллӑ ырханкка чӑлах ача; Абдулка Цы-ган — унӑн ашшӗ халь тӗрмере ларать; тата хӗрлӗ ҫӳҫ-пуҫлӑ Илюха — унӑн ашшӗ мунчара ӗҫлет.

Кроме меня и Васьки пришли гречонок Уча, худенький мальчик-калека с черными глазами и горбатым носом, Абдулка Цыган, чей отец, дядя Хусейн, теперь ни за что сидел в тюрьме, и рыжий Илюха, его отец работал банщиком.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Хӑрах ураллӑ, хуп-хура сӑн-питлӗ грек ачи Уча, туйи ҫине тӗренсе, пуринчен те инҫерех сикрӗ.

Одноногий чернолицый гречонок Уча, опершись о костыль, прыгнул дальше всех.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Уча, тӑпри ҫӑмӑл пултӑр, ун пеккисем сайра ҫуралаҫҫӗ, — вӗсене пуриншӗн те тавӑрчӗ.

Такие, как Уча, будь ему земля пухом, редко рождаются, воздастся им сторицею.

40 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча урӑх ҫук текен шухӑш килсе кӗнипе Павӑла та вилӗм шиклӗхӗ ҫавӑрса илчӗ.

При воспоминании о том, что Уча умер, что его уже нет, его охватило ощущение смерти.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Кӗпер леш енче Уча кӗтнӗ пек туйӑнать мана!.. — пӑшӑлтатрӗ унпа юнашар выртакан Бояна.

— У меня такое ощущение, будто Уча ждет меня за мостом, — шепнула ему на ухо Бояна, лежавшая рядом.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Калаҫу вӑхӑтӗнче пӗрмаях ӑна Уча ҫинчен шухӑшлани асаплантарчӗ.

Во время разговора его неотступно мучила мысль об Уче.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча вилнипе килсе тухнӑ хурлӑх Павӑл чӗрине чул пек пусрӗ.

Тоска по Уче легла тяжелым камнем на сердце.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча вилнине пӗлнӗ хыҫҫӑн, Павӑл Морава урлӑ тем пулсан та, мӗнле пулсан та хӑвӑртрах каҫса, отряда сыхласа хӑварма кирлине ӑнланчӗ.

Под впечатлением известия о гибели Учи Павле больше чувством, чем разумом, страстно желал как можно скорей перейти Мораву и любой ценой сохранить отряд.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча вилнӗ тетӗн-и? — кӑшкӑрса ячӗ Павӑл, шалтах тӗлӗнсе.

— Уча погиб? — воскликнул Павле и замер.

38 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех