Шырав

Шырав ĕçĕ:

Сӑнарӗ (тĕпĕ: сӑнар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Вӑл тимлесе сӑнарӗ те каллех йышӑнмарӗ.
Он внимательно посмотрел на мой рисунок и сказал:

II // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Ҫав ӳкерчӗкри шултра тискер чӗрчуна чӗрӗллех ҫӑтса янӑ удав (ҫӗлен) сӑнарӗ халь те куҫ умӗнчех.
На картинке огромная змея — удав — глотала хищного зверя.

I // Юрий Артемьев. Сент-Экзюпери Антуан де. Пӗчӗкҫеҫ принц: аллегориллӗ повесть-юмах. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 64 с.

Володя Ольӑна куҫ илмесӗр сӑнарӗ, вӑл хӗре темле питӗ кирлӗ те лайӑх сӑмах каласшӑн пулнине, анчах калама пӗлменнине Оля хӑех ӑнланса илессе шанса пӑхрӗ.
Куҫарса пулӑш

2. Вӑхӑт, каялла! // Леонид Агаков. Чаковский А. Б. Инҫетри ҫӑлтӑр ҫути: повесть / А. Б. Чаковский ; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1966. — 275 с.

Вӑл арӑмӗ шаклаттарса кайнине чылайччен сӑнарӗ.
Куҫарса пулӑш

XXXII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Пӗшкӗнсе ҫумкурӑксене тӑпӑлтарчӗ, кӑшман епле аталанса пынине сӑнарӗ.
Куҫарса пулӑш

XXVI сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Васса вара ҫӳл тӳпери ҫап-ҫутӑ ҫӑлтӑрсене сӑнарӗ.
Куҫарса пулӑш

V сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Ҫавӑнтах мӗншӗнне те пӗлтерет: Анка-пулеметчица — Чапаев дивизийӗнчи 50 яхӑн хӗрарӑм боецсен пӗтӗмӗшле сӑнарӗ.
Куҫарса пулӑш

Чапаев ҫинченех… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 65–67 с.

Кӗнеке авторӗ Чапаев сӑнарӗ пирки калакан абзаца ҫакӑн пек вӗҫлет (ку герой сӑнарне ҫутатать):
Куҫарса пулӑш

Чапаев ҫинченех… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 65–67 с.

(«Ленин сӑнарӗ — халӑх чӗринче» кӗнеке, 1972, 44 стр.).
Куҫарса пулӑш

Чапаев ҫинченех… // Василий Долгов. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 65–67 с.

Вунҫичӗ-вунсакӑр ҫулхи поэтӑн сӑнарӗ куҫ умне тухса тӑрать-ҫке.
Куҫарса пулӑш

«Асамлӑ самант» // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Юмахӗсенче ҫав чӑн малтанхи — аннене, амана пӗтӗмлетсе тӑракан карчӑк (е хӗрсен) сӑнарӗ те тӗл пулать, вӑл тӗп героя инҫетре йывӑрлӑхра пулӑшакан япала-хатӗр кӳрсе ҫул кӑтартса ярать («Тӗнчери мӗнпур чечексенчен пуҫтарса тунӑ кӗпе»).
Изначальный облик Бабы-Яги и есть мать-прародительница. Со временем образ подвергся трансформации, начал приобретать отрицательные черты. Двойственность свойств старухи как раз говорит о древности этого образа. Она выступает и как противник, и как помощник. Этот персонаж (иногда это девушка), как правило, выручает героя в трудной ситуации, передав ему чудесный предмет, показывающий дорогу («Рубашка, сшитая из всех цветков мира»).

Чӑваш паттӑр юмахӗсен тӗнчи // Н.Г. ИЛЬИНА. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 6-25 с.

В.Я. Пропп пулӑ сӑнарӗ юмахсенче мӗне ӑнлантарнине тата та тарӑнрах курать.
В.Я. Пропп семантику образа рыбы в сказках рассматривает глубже.

Шур сухаллӑ старик сӑнарӗ I ӗмӗрӗн ҫурринче Китайра хайланӑ сказанисен ярӑмӗнчи персонажа та ҫывӑх.
Подобный седобородому старику персонаж присутствует в цикле сюжетов, созданных в Китае в середине I века.

Н.И. Егоров шухӑшӗпе, юмахри старик сӑнарӗ ӑрулӑх тапхӑрӗнчи ҫемье пуҫне калӑпласа тӑрать:
По мнению Н.И. Егорова, в данном образе могло получить воплощение представление о старейшине рода.

«Ваҫҫилипа Иван» текстра «шыв хӗрринче ҫунакан вут тавра ҫаврӑнса выртнӑ шур сухаллӑ старик» сӑнарӗ питех те хӑйне май.
В сказке «Василий и Иван» весьма оригинален образ белобородого старичка, свернувшегося у костра на берегу реки.

Юмахсенче тата паттӑра ӑс паракан старик сӑнарӗ те тӗл пулать, вӑл яланах ырӑ енчен палӑрать.
В сказках есть и противоположный Чиге-старику герой — добрый старик, помощник, наставник, делящийся полезной информацией.

Чӑннипех те, Чике старик сӑнарӗ ӑрулӑх тапхӑрӗнче йӑхсем пӗр-пӗринпе хирӗҫсеҫапӑҫса пурӑннӑ тапхӑртанах упранса ҫитнӗ-тӗр пирӗн пата.
Чиге-старик действительно мог сохраниться с тех давних времен, когда родоплеменные отношения только складывались и имели место распри и вражда между родами.

А.К. Салмин шухӑшӗпе, Чике старик сӑнарӗ хӗрсене вӑрласа каякан ҫӗлене те, ҫав вӑхӑтрах пурнӑҫран уйрӑлса кайнӑ авалхи несӗле те калӑпласа тӑрать.
Как полагает А. Салмин, образ Чигестарика совмещает в себе черты и змея-похитителя, и предводителя родаплемени.

Чике старик хур сухал (ытти тӗрӗк халӑхӗсен юмахӗсенче: иргаил, гифрит, ифрит т. ыт. те) сӑнарӗ вырӑс юмахӗсенчи «мужичок с ноготок, борода с локоток» текен героя ҫывӑх илтӗнет.
Образ Чиге-старика (Чике старик хур сухал, букв.: «старик в локоть, а борода в два локтя»; в сказках других тюркских народов: иргаил, гифрит, ифрит и др. ) близок в русских сказках к герою «мужичок с ноготок, а борода с локоток».

Кӗпер ҫинче пулса иртекен ҫапӑҫу вӑл тӗрӗссипе — икӗ ӑру ҫӗрӗ чиккинче пулса иртекен ҫапӑҫу, ҫӗлен сӑнарӗ вара ют йӑха-ӑрӑва, унӑн вӑйне калӑпласа тӑрать.
Мост в подобных сюжетах заключает в себе идею взаимодействия двух миров, а в змее воплощена воинственность и враждебность чужого рода-племени.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика