Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Чи малтанах большевиксем влаҫа хӑйсен аллине тытса илесшӗн, кирек мӗнле условисенче те — ан тив хӑть сепаратлӑ мир туса пултӑр, — хӑйсем каланӑ пек каласан, «империализм» вӑрҫине чарса лартасшӑн, ҫӗре — хресченсен, фабрикӑсене рабочисен аллине парасшӑн.
Большевики хотят прежде всего захватить власть в свои руки, на любых условиях кончить, как они выражаются, «империалистическую» войну, хотя бы даже путем сепаратного мира, — земли передать крестьянам, фабрики — рабочим.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казак ҫӗре лаплатса ӳкрӗ, енчен-енне сулкаланса ура ҫине тӑчӗ.
Казачишка упал, потом вскочил на ноги, покачиваясь.

Кула-кулах ҫӗре таптаса пурӑнчӗ Митька кашкӑрӑнни пек ҫӑмӑл урисемпе.
Улыбаясь, топтал Митька землю легкими волчьими ногами.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шӑп ҫав вӑхӑтра часовой помощникӗ винтовкинчен персе янӑ та, Степан вара тӳрех ҫӗре персе аннӑ.
А подчасок выстрелил, и упал Степан.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Степан чышкипе пӗрре паклаттарсах часовоя ҫӗре ҫапса ӳкернӗ.
Кулаком сшиб с ног Степан немца-часового.

Томилин Иван пӳрчӗн хӑрах стени урам еннелле мӑкӑрӑлса тухнӑ: кӗҫ-вӗҫ йӑтӑнса анасран ӑна ҫӗре алтса тӗкӗленӗ кукӑр туратлӑ тӗкӗ ҫеҫ тыткаласа тӑрать, — ахӑртнех, хаяр шӑпа харсӑр артиллериста хӑйне те, наводчикра ҫӳренӗ чух, нимӗҫ тата вырӑс ҫыннисен ҫурчӗсене нумай аркатнӑшӑн тавӑрас тенӗ пулмалла.
У Томилина Ивана падала на улицу стена хаты, держала ее врытая в землю рогатая подпорка, — видно, мстила лихому артиллеристу судьба за те немецкие и русские домики, которые разрушил он, будучи наводчиком.

Пӗрремӗш залп хыҫҫӑнах Григорий, пуля пырса тивнипе, ахлатса ҫӗре ӳкрӗ.
После первого же залпа, сбитый с ног пулей, Григорий, охнув, упал.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Лешӗ путмар сакки ҫинчен вӑрт ҫеҫ сиксе тӑчӗ, ахаль те усӑк сӑмсине яшка тӗлӗнче пушшех курпунлантарса шӑршларӗ, унтан каялла кайса ларчӗ те, урине ӳркевлӗн ҫӗклесе, сак хӗрринчи котелока ҫӗре тӗртсе ӳкерчӗ.
Тот рывком поднялся с нар, сгорбатил и без того вислый нос над щами, откинулся назад и ленивым движением ноги сбил передний котелок на землю.

Постра тӑракан часовой, тӗреклӗ те тӑлпан хул-ҫурӑмлӑ нимӗҫ, хӑйне ҫӗре ҫавӑрса ҫапнӑ хыҫҫӑн та парӑнасшӑн пулмарӗ — чылай хушӑ ҫавӑркаласа тӑчӗ вӑл хӑйӗнчен ҫакӑннӑ ҫурма ҫарамас Григорие, кӑшкӑрма хӑтланса пӑхрӗ, аллине ҫыхтарасшӑн мар пулса та пайтах тӗрмешрӗ.
Сбил с ног стоявшего на посту часового, и он, здоровый, коренастый немец, долго кружил повисшего на нем полуголого Григория, порывался кричать и никак не хотел, чтобы его связали.

Анчах ҫак самантра Степан урине пуля шӑтарса кӗрет, вара вӑл, йӗнер йӑранинчен вӗҫерӗнсе, ҫӗре чикеленсе ӳкет.
Но тут пуля хлестнула Степана по ноге, и он, оторвавшись от стремени, упал навзничь.

Вилӗм хӑрушлӑхне кӗретех курнипеле минресе анкӑ-минкӗленнӗ ҫынсем, ҫӗре тымар янӑ пек, пуҫӗсене ҫӗклемесӗр, шӑпӑрт выртаҫҫӗ.
И обезумевшие люди врастали в землю, лежали, не поднимая головы, не двигаясь, опоенные ужасом смерти.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Нимӗҫ пулисем вӗҫсе ҫитеймен вырӑна тухрӗҫ; казаксем, тӗрлӗ енчен пӗр ҫӗре пуҫтарӑнса, шутласа пӑхрӗҫ, пӗлчӗҫ: лӑпах иккен ҫурри тухмасть сотньӑри казаксенчен.
Очутившись вне действия огня, казаки стеклись кучкой, — недосчитались половины людей.

Вӑрманта, ҫӗре лӑчӑртаттарса, рота ҫывхарса килни илтӗнсе кайрӗ.
По лесу зачмокали шаги подходившей цепи.

Нимӗҫӗн ҫири шинелӗ хулпуҫҫийӗ ҫинчен ҫӗре анса ӳкрӗ, хӑрах еннелле тӳмелемелле тӗссӗр симӗс мундирӗ хул айӗнче хутланса пӗрӗнчӗ, ҫӳлелле ҫӗклесе тытнӑ ӗҫре пирченӗ пысӑк аллисем чӗтреме пуҫларӗҫ, пӳрнисем, куҫа курӑнман тӳмесене хыпашланӑ пек, вӗттӗн-вӗттӗн сиккелесе чӗтренчӗҫ.
Шинель упала у него с плеч, подмышками морщинился рябью однобортный серозеленый мундир, поднятые большие рабочие руки тряслись, и пальцы шевелились, словно перебирая невидимые клавиши.

Ун хыҫҫӑн чӗркуҫҫипе тӗртсе тӑваттӑмӗш алӑка уҫса ячӗ те, унта ют чӗлхепе янӑравлӑн кӑшкӑрса чӗннӗ сасса илтсе, чут ҫеҫ ҫӗре тӗшӗрӗлсе анмарӗ:
Пинком растворил дверь четвертой и едва не упал от чужого металлического оклика:

— Кая-атӑп, — хуравларӗ Валет, ҫӗре тӳплетсе, унтан тата шыв кӳлленсе тӑракан шӑтӑкалла кутӑн шуса кайса.
— И-иду, — ответил Валет, падая и задом сползая в налитую водой воронку.

Салтаксем урисемпе ҫӗре хыпашласа, асӑрханса кӑна утаҫҫӗ; хушӑран хӑшӗ те пулин ҫӗре тӳплетсе ӳкет те усал сӑмахсемпе илтӗни-илтӗнми ятлаҫса илет.
Солдаты шли, осторожно щупая почву ногами, иногда какой-нибудь падал, вполголоса тихо матерился.

Бунчук, тутине ункӑлантарса, ҫӑварӗнчи тӗтӗме чӗлхи вӗҫӗпе тӗртсе кӑларчӗ те чикаркка тӗпне ҫӗре пӑрахрӗ.
Бунчук, округляя рот, вытолкнул языком клубочек дыма, бросил окурок.

I // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Сӑрт хыҫӗнчен хӗвел тухса, тӗтрене ҫӗре ҫапса антарчӗ.
Из-за горы вставало солнце, и его лучи прижимали туман к земле.

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей пӳрте кӗнӗ ҫӗре Тимофей Ильичпа Ниловна ҫывӑрма выртнӑ.
Тимофей Ильич и Ниловна уже легли спать, когда Сергей вернулся в хату.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика