Шырав
Шырав ĕçĕ:
Унпа пӗрле ҫак тӑвӑр пӳлӗме пӗчӗк Джекпа ватӑ Нэн вырнаҫрӗҫ.В этой тесной каморке вместе с нею поселились маленький Джек и старуха Нэн.
Иккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Вӑтӑралла ҫывхарнӑ, ҫирӗп сывлӑхлӑ хастар хӗрарӑм пӗчӗк караппа океанра ишессинчен пӗртте хӑрамарӗ.Ей было около тридцати лет, и она отличалась завидным здоровьем.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Пӗчӗк Джек майӗпен чиртен сывалнӑ, Уэлдон миссис вара тинех ҫула тухма пултарнӑ.Когда маленький Джек оправился от болезни, она стала собираться в дорогу.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Анчах ҫула тухас умӗн пӗчӗк Джек йывӑр чирлесе ӳкнӗ, ашшӗ вара, васкавлӑ ӗҫсем пуррипе, арӑмне, ачине, Бенедикт пиччӗшне Окленда хӑварсах, Америкӑна тухса кайнӑ.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Ӑнӑҫсӑрлӑх кит тытакан мухтавлӑ ҫынна чунтанах пӑшӑрхантарчӗ: пӗрремӗш хут ҫакӑн пек пӗчӗк тупӑшпа таврӑнма тиврӗ ӑна.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Чӑннипе илсен, пӑр катрамӗсем — ӑшӑ шывра ҫуркаланса, якалса кайнӑ пӗчӗк айсбергсем ҫеҫ ӗнтӗ, вӗсенчен чылайӑшӗ Атлантикӑра е Лӑпкӑ океанта хӑвӑрт ирӗлсе пӗтет.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Карап ҫинчи хатӗрсем лайӑх, тыткалама меллӗ пулнипе вӑл пӗчӗк командӑпах Ҫӗрӗн Кӑнтӑр ҫурчӑмӑрӗнче талккӑшӗпех выртакан пӑрсем патне ҫитме те пултарать.
Пӗрремӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.
Шӗвӗр сӑмсаллӑ пӗчӗк тӑлмачӑ офицер мӗн ыйтнине хӑвӑрт куҫарса каларӗ.
Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Унӑн ҫемйи — арӑмӗ, шкула каякан икӗ ачи тата чи пӗчӗк хӗрӗ Светлана — хальхи вӑхӑтра ӑҫта тата кам патӗнче пурӑнни нимӗн те паллӑ мар.
Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӗчӗк сӑртна мӑка рифмӑсемпе шалчаларӗҫ, — ҫапла-ши сӑвӑҫпа сывпуллашмаллаччӗ?В холм тупые рифмы загонять колом — разве так поэта надо бы почтить?
Сергей Есенина // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 58–64 с.
Вӗсенчен пӗри пӳрте кӗрсенех пӗчӗк хунар ҫутатса ячӗ.
Вуниккӗмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Ҫӳлтен тӑкӑнакан ҫулҫӑсем ҫемҫен кӑшӑртатса вӗҫеҫҫӗ, хушӑран тата каҫхине апат шырама тухнӑ темӗнле пӗчӗк кайӑксем ҫинҫе сасӑпа ҫихӗрсе йӗрмӗшеҫҫӗ.Мягко шуршали опадавшие листья, изредка тонко попискивали лесные зверьки.
Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Пӗчӗк чӑлана та кӗрсе тухрӗ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.
Малта шурӑмпуҫ сарӑлать, унӑн ҫемҫе те ӑшӑ ҫутинче Кремлӗн ҫӳлӗ башнисем, Мускав ҫумӗнчи пӗчӗк хула, тӑван килпе тӑван шкул куҫ умне тухса тӑнӑн туйӑнаҫҫӗ…
57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Каякан ачасем пӗр пӗчӗк ушкӑнпа кӗтсе тӑраҫҫӗ.
57 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ачасене таҫта хӑйсем хушшинче ҫинҫе пӗчӗк хурӑн ҫулҫисене ҫӑтӑлтаттарса ларнӑ пек туйӑнчӗ…Ребятам показалось, что где-то среди них тихо шелестит ветвями тоненькая белая березка…
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Николай Михайлович ун аллине тытрӗ, хӑйӗн ывӑҫӗнче пӗчӗк пӳрнесем пулнине туйса илчӗ.Николай Михайлович взял его руку, ощутил в своей ладони тонкие, слабые пальцы.
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӗчӗк отряд ун умне йӗркеленсе тӑчӗ: ачасем галстук ҫакнӑ, ялава сарса тытнӑ.Маленький отряд торжественно выстроился перед ним: галстуки были повязаны, знамя развернуто.
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Оксана пӗчӗк чӳречене михӗпе питӗрчӗ те коптилка ҫутса лартрӗ.
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ҫӗр пӳртсене ҫирӗп тӑваҫҫӗ, вӗсенче кӑмакасем те, пӗчӗк чӳречесем те пур.
56 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.