Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хальхинче сăмах пирĕн базăра пур.
хальхинче (тĕпĕ: хальхинче) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче унӑн урӑх ӗҫ.

На этот раз у него было особое задание.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах хальхинче Сяо Сян пичӗ ҫинче ытларах та ытларах йӑлкӑшакан кулӑра Го Цюань-хай темӗнле ӑшӑ туйӑм, ӑшӑ кӑмӑл курчӗ.

Но в улыбке, которая все ярче разгоралась сейчас на лице Сяо Сяна, Го Цюань-хай улавливал что-то совсем необычное, какую-то новую проникновенность и задушевность.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Кирек те мӗн кала, анчах хальхинче унӑн тивӗҫӗ пысӑк, — ҫине тӑчӗ Тянь.

— Нет, что ни говори, а на этот раз у нее большая заслуга, — настаивал Тянь.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче пирӗн туртса илнӗ япаласем пӗркунхинчен нумай, хытсах тӑмӑпӑр.

Конфискованного имущества у нас сейчас больше, чем в прошлый раз, значит и скупиться нечего.

ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗр кӳренчӗ, вӑл кан ҫинчен тӑрса алӑк патнелле ыткӑнчӗ, анчах Сяо Сян хальхинче те тытса чарчӗ

Девушка обиделась, рванулась с кана, но Сяо Сян опять усадил ее:

XXI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче вӑл хӑй ятне каланӑ военнӑй куртка тӑхӑннӑ ҫын мӗн сӑмахланине тимлӗ итлерӗ.

Но сейчас он внимательно прислушивался к тому, что говорит этот человек в военной куртке, напомнивший Ослу Ли, что у него есть человеческое имя…

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

«Мӗнле тирне сӗвнӗ пек?» — хальхинче Дасаоцза тӗлӗнмеллипех тӗлӗнчӗ.

«Как шкуру сдирает?» — на этот раз уже искренне удивилась Дасаоцза.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Любовь Тарас патне тепӗр ҫыру янӑ, анчах хальхинче ӗнтӗ вӑл лӑпкӑрах та кӗскерех ҫырнӑ.

Любовь написала Тарасу еще, но уже более краткое и спокойное письмо.

XI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хальхинче карчӑк лайӑхах илтнӗ, анчах сӑмах мӗн ҫинчен пынине ӑнланса илеймен.

На этот раз старуха ясно расслышала, да только не уразумела.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Анчах калас пулать сире: хальхинче сирӗн питӗ те вырӑнлӑ пулчӗ.

Но, скажу вам, — в данном случае вы выбрали удачно…

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Хальхинче вӑл тактикӑна улӑштарчӗ.

На этот раз он изменил тактику.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Инҫех те мар, каллех пӑшал сассисем янӑраса кайрӗҫ, анчах хальхинче шоссе ҫинчен никам та пӑрӑнмарӗ.

Снова загремели выстрелы, уже ближе, но на этот раз никто не свернул с шоссе.

XIX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче соболь тирӗ ҫинчен калаҫатпӑр-ха.

Ныне про соболий мех беседуем.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Ван, Хань Лао-люна хӑтарассине хирӗҫ тӑчӗ пулин те, хальхинче хирӗҫмерӗ.

Сяо Ван, хотя сердце его и противилось освобождению Хань Лао-лю, на этот раз спорить не стал.

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Пухӑва кайнӑ чухне вӑл карчӑкне: «Хальхинче, Сяо начальникпе иксӗмӗр помещикпа татӑлатпӑрах», — терӗ.

Уходя на собрание, он тоном, не терпящим возражений, заявил старухе, что на этот раз он и начальник Сяо наверняка покончат с помещиком…

ХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сунь лавҫӑ хальхинче каймарӗ, анчах пухура пӗр сӑмах та шарламарӗ.

Возчик Сунь на этот раз не ушел, но и звука не произнес на собрании.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче ӑна хупса лартаҫҫех!

— Уж на этот раз его обязательно засадят!

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче ӑна кантӑкне ҫирӗп тимӗр сетка карнӑ пушӑ пӳрте хупса лартрӗҫ.

На этот раз его посадили в пустую лачугу с крепкой железной сеткой в окне.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хальхинче тата кампа кӗрешме шутлатӑр?

С кем теперь думаете бороться?

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Фома каллех хыҫалалла ҫаврӑнса пӑхнӑ, ун куҫӗсем хальхинче Медынская куҫӗсемпе тӗл пулнӑ.

Фома вновь обернулся назад, и глаза его встретились с глазами Медынской.

IV // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех