Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

асанне сăмах пирĕн базăра пур.
асанне (тĕпĕ: асанне) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ киле килесшӗнччӗ, анчах асанне ямарӗ.

Я хотела домой, только бабушка не пустила.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Эпир каятпӑр, асанне! — сиксе тӑрать Нюра.

— Мы пойдем, бабуся! — вскакивает Нюра.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Тато, эпир яла асанне патне кайса килетпӗр, — тет Нюра.

— Тато, мы к бабушке в село сходим, — говорит Нюра.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Халӗ асанне патне, Черкаса, унтан вара — Каховкӑна.

— Сейчас к бабушке, в Черкассы, а потом — в Каховку.

«Ашхабад» // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

— Кашни Марьен — хӑйӗн йӑли пур, ку чашӑк та кашӑк юратать, тепри — тӑхасем тата алкасем, кашни Марьех — асанне пулатех…

— У всякой Машки — свои замашки, эта любит чашки да ложки, а другая пряжки да сережки, а — все Машки будут бабушки…

XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

— Сывӑ-и, асанне? — тирпейсӗртереххӗн ыйтрӗ Малиша асламӑшӗнчен, ун ҫине кӑмӑллӑн пӑхкаласа.

— Ты жива, бабушка? — обратился к ней Малиша несколько небрежно и свысока.

33 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Асанне!

 — Бабка!

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Асанне, уҫ, ан хӑра!

— Бабушка, отворяй, не бойся!

25 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Анчах эсӗ, асанне, пӳртре кам пуррине каламарӑн? — каллех ыйтрӗ сыснасем хушшинче чӗркуҫленсе ларакан Йован.

А ты, бабушка, не сказала мне, кто у вас дома? — отвечал Йован, все еще сидя на корточках.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Сан пӳртре, асанне, кам пур?

 — А кто у тебя дома, бабушка?

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Асанне, ан хӑра!

— Бабушка, не бойся!

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Эпӗ вӑл вунпиллӗкмӗш ҫултанпа турӑ ҫынни пек пулма тӑрӑшнине, хӗлле те, ҫулла та ҫара уран ҫӳренине, мӑнастирсене пыра-пыра кайнине, хӑй юратнӑ ҫынсене пӗчӗк турӑшсем парса парнеленине аванах пӗлетӗп; унӑн ӑнланмалла мар сӑмахӗсене хӑшпӗрисем малашне мӗн пулассине систерни вырӑнне хураҫҫӗ; вӑл урӑхла пурӑннине нихҫан та никам та курман; сайра-хутра вӑл асанне патне кӗркелесе тухать, пӗрисем каланӑ тӑрӑх, вӑл пуян ҫынсен тивлетсӗр ывӑлӗ, таса чунлӑ ҫын; теприсем каланӑ тӑрӑх, вӑл ахаль хресчен ҫеҫ, ҫитменнине кахал хӑй.

Знаю только то, что он с пятнадцатого года стал известен как юродивый, который зиму и лето ходит босиком, посещает монастыри, дарит образочки тем, кого полюбит, и говорит загадочные слова, которые некоторыми принимаются за предсказания, что никто никогда не знал его в другом виде, что он изредка хаживал к бабушке и что одни говорили, будто он несчастный сын богатых родителей и чистая душа, а другие, что он просто мужик и лентяй.

V сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Эпир унта аппаланнӑ ҫӗре пирӗн асанне пасартан та килӗ, вара пире курӗ.

Пока будем возиться, бабушка с рынка вернется и захватит нас.

Манӑн ятӑм Шура пулса тӑчӗ // Аркадий Петров. Алексин А.Г. Сашӑпа Шура: повесть; А.Петров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 92 с.

— Майӑн вунпиллӗкмӗшӗнче манӑн ҫуралнӑ кун, асанне ҫичӗ тенкӗ ярса пачӗ.

— Пятнадцатого мая день рожденья, бабушка прислала семь рублей.

27 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Асанне, асанне, — хавассӑн тӗрткелесе илчӗ ӑна Ильсеяр.

— Бабушка, бабушка, — радостно затеребила ее Ильсеяр.

XIV // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Атя, асанне, ерипен пирӗн пата улӑхар.

— Пойдем бабушка, потихонечку поднимемся наверх.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ан пӑшӑрхан, Сарби асанне, мӑнуку ырӑ та сывах.

— Не тревожься, бабушка Сарби, здорова твоя внучка.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Эпӗ сана паллатӑп вӗт, асанне, сан мӑнукна, Зухре аппана та, паллатӑп.

Я ведь знаю и тебя и внучку твою Зухрэ-апа.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Ан хӑра, лӑплан, асанне, партизансем халех санӑн мӑнукна та илсе тухӗҫ.

— Не бойся, бабушка, сейчас партизаны спасут и твою внучку.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Тӑр, асанне, лар ак ҫакӑнта, — терӗ вӑл, хӑйӗн бешмечӗпе карчӑкӑн ҫӗтӗк-ҫатӑк кӗпи айӗнчен курӑнакан ырханкка хулпуҫҫине витсе.

— Вставай, бабушка, садись вот сюда, — сказала она и, сняв с себя бешмет, прикрыла им проглядывавшие из-под лохмотьев костлявые плечи старухи.

XIII // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех