Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Унсӑрӑн (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӑратман ахӑр, унсӑрӑн Стерс ун пирки каламаллахчӗ.

— Верно — нет, иначе Стерс должен был говорить о нем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 147–152 с.

Арендӑшӑн тӳле те тасал кунтан, унсӑрӑн эпӗ сана сак-кун статйисене тӗп-тӗрӗссӗн никӗслесе кӑларса перетӗп».

Плати аренду и ступай вон, иначе я выселю тебя на точном основании статей закона».

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Кунсӑр пуҫне халӑха шахтӑран аяккарах чакса тӑма хушӑр, унсӑрӑн каллех инкек пулма пултарать.

Кроме того, прикажите публике отступить подальше от шахты, чтобы не произошло новых несчастий.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

— Мана карланкӑран хытӑ ан пусӑр, паркет вӗҫкӗнӗ, унсӑрӑн сире кӳлленчӗке тытса перетӗп.

Не нажимайте мне на кадык, паркетный шаркун, или я низвергну вас в лужу.

Мӗн пулнӑ пулнах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 109–113 с.

Унсӑрӑн ӗшенсе ҫитетӗр те кӑнтӑрлахи апата ӗлкӗрейместӗр».

А то устанете и к обеду опоздаете».

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Кухньӑран иртсен Рене алӑк умӗнче чарӑнчӗ, унта ҫурта ҫутмах тиврӗ, — унсӑрӑн уҫҫа та, ҫӑра шӑтӑкне те курма-тупма ҫӑмӑлах мар.

Пройдя кухню, Рене остановилась перед дверью, вынужденная зажечь свечу, — без этого нельзя было рассмотреть ключ и скважину.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Манӑн ведомоҫ сана кунтан кайма ыйтать, унсӑрӑн цифрӑсене арпаштарса яратӑп.

Моя ведомость просит тебя уйти, а то я спутаю цифры.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Халӗ вара, пӗлетӗр-и, кунтан пӑрӑнӑр, унсӑрӑн тарҫӑсем ывӑссемпе килсе тулӗҫ те сире тӗрткелесе пӗтерӗҫ.

А теперь, знаете, отойдите, потому что, как набегут слуги с подносами, то вас так и затолкают.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 405–414 с.

Ҫав вӑхӑтра Смит шлюпкӑпа пуш-пушӑ океанра ҫапкаланса ҫӳрерӗ; хумсем питӗ хытӑ алхаснӑран Смит авӑсни усса каймарӗ; кӗсменсем ӑна шлюпка сӑмсине хумпа пӗр шайлӑн тытса пыма ҫеҫ пулӑшаяҫҫӗ, унсӑрӑн вӑл ҫаврӑнса ӳкме пултарать.

Между тем Смит носился в шлюпке среди пустынного океана; волнение было так сильно, что он не мог грести; весла служили ему только для того, чтобы держать нос шлюпки в разрез волны, иначе шлюпка могла перевернуться.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

— Ҫырас тӑк ҫырас, — терӗ вӑл, — унсӑрӑн эпӗ журнала хупатӑп та хуратӑп.

— Писать — так писать, — сказал он, — а то я закрою журнал.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Телее — вӗсем япӑх переҫҫӗ, унсӑрӑн эпӗ халӗ ҫак каютӑра тӑмастӑмччӗ.

Счастье, что они плохо стреляют, иначе я не стоял бы теперь в этой каюте.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Унсӑрӑн, — Гутан сассине юнавлӑн хулӑнлатрӗ, — эпӗ петӗм хулипе… сирӗн ятӑра яратӑп.

Иначе, — Гутан угрожающе понизил голос, — я осрамлю вас на весь город.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӑл пулла икӗ-виҫӗ сӑмахранах, сутлашмасӑрах туяннине те кӑмӑлламасть, — унсӑрӑн унӑн хуҫалӑхри хӑй тӗллӗнлӗхӗ вуҫех ҫухалать, мӗншӗн тесен капла нимӗн пирки те вӗриленсе калаҫаймастӑн, нимӗне те хирӗҫлейместӗн.

Он не любил, если даже рыбу покупали с двух слов, без торга, здесь отлетал дух его хозяйственной самостоятельности, так как не на что было возражать и не о чем кипятиться.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Ҫыру йӗркелӳҫисем, ахӑртнех, ӑна кам та пулин вуласси тӗлӗшпе хытӑ иккӗленнӗ, унсӑрӑн, тен, эпир лару-тӑрӑва туллин уҫса паракан анлӑ документпа паллашӑттӑмӑр.

Составители письма, видимо, сильно сомневались в возможности его оглашения, иначе, быть может, мы имели бы дело с пространным, исчерпывающим положение документом.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Епле пурӑнӑпӑр унсӑрӑн, ӑҫта кайӑпӑр?

Как без него будем, куда пойдем?

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

«Авель ҫӗҫӗсӗр ҫӳренӗ, ку уҫӑмлӑ, — ҫамкине пӗркелентерчӗ Дюк, — унсӑрӑн вӑл Каина хырӑмӗнчен пуҫӗпе чышса ӳкереетчӗ, аякӗнчен ҫӗҫӗпе чашлаттараятчӗ. Каина ҫакса вӗлерменни те тӗлӗнтерет. Пӗр сӑмахпа — ырӑ мар ӗҫ».

«Авель ходил без ножа, это ясно, — размышлял он, — иначе мог бы ударить Каина головой в живот, сшибить и всадить ему нож в бок. Странно также, что Каина не повесили. В общем — неприятная история».

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Тата — манран тыт, унсӑрӑн, эсрел чӗрнисемпе тупа тӑватӑп, ҫил сана чӗчӗ ачине тытса пенӗн ҫапса ӳкерет.

И держись за меня, иначе, клянусь копытами сатаны, ветер опрокинет тебя, как грудного младенца.

«Тӑватӑ ҫил» штурманӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 117–123 с.

Хӑвӑртрах илсе тух ӑна, унсӑрӑн Калюков, чӑнах та, хӗҫпӑшалсӑр ҫамрӑксенчен тарса ӗлкӗрме пултарать.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унсӑрӑн тепре ура ҫине тӑма йывӑр, мӗншӗн тесен халӗ пӗр-пӗр ҫӗрте кама та пулин ҫаратсанах милиционерсем каллех ӑна пур ҫӗрте те шырама тытӑнӗҫ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Унсӑрӑн Калюков вӗсене хӑйӗн ҫыннисем урлӑ хӑрушлӑх ҫинчен систерме пултарать.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех