Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӗрулми сăмах пирĕн базăра пур.

ҫӗрулми (тĕпĕ: ҫӗрулми) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Анчах вӑл ӗҫлеме пачах хӑнӑхман, ӑна ҫӗрулми шуратма тата котлет валли аш турама вӗрентсе ҫитериччен Гриша чылай асапланчӗ.
Но он был совсем непрактичен, и Гриша немало намучился с ним, пока научил чистить картофель и молоть мясо для котлет.

X // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Виҫӗ витре ҫӗрулми!
Три ведра картошки!

VI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗрулми пиҫнӗ вӑхӑтра вӗсем ҫапла Женька планӗсем ҫинчен калаҫса ларчӗҫ.
Они беседовали о Женькиных планах, пока пеклась картошка.

Женька // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Вӑрмана вӗсем ҫӗрулми, симӗс сухан тата тӑвар чиксе килнӗччӗ.
Они с собой принесли картошек, соли и зеленого луку.

Ращара ҫӗрулми пӗҫерес тесе вут чӗртсе ячӗҫ.
В роще разожгли костер, чтобы испечь картошку.

Женька вӗсене ҫӗрулми хумалли шӑтӑк миххе тултарчӗ, тымарӗсем те, тӑпри те ҫаплах кайрӗҫ.
Женька нес сдавать лекарственные растения в дырявом мешке от картошки, с корнями и даже с землей.

Килти улшӑнусем // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Кил-йыш валли вӑл пӗр михӗ тӗштырӑ, тата пӗртак ҫӗрулми туртса пынӑ — уйрӑм саласенче вӑл ҫавна ҫеҫ тупма пултарнӑ.
Тащил он семье мешок зерна да немного картошки — все, что сумел добыть в разоренных селах.

9 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Ҫӗрулми хуппи маншӑн праҫник апачӗ пулнӑ.
Картофельная шелуха была для меня пиром.

8 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

— Вӑтӑр виҫӗ ҫӗрулми те утмӑл ултӑ кашӑк ҫӑнӑх, — пӑшӑлтатса илчӗ те Матрёна, макӑрса ячӗ.
— Тридцать три картошки и шестьдесят шесть ложечек муки, — прошептала Матрена и заплакала.

5 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Лавсем ҫинче кӗмӗл тӗслӗ купӑста куписем мӑкӑрӑлса тӑнӑ; ҫав тери ҫирӗп арбузсем пӗр-пӗринпе ҫапӑнса хуллен янранӑ; темӗн пысӑкӑш михӗсенчен шултра ҫӗрулми курӑннӑ; помидорсенчен юн сӑрхӑннӑ; клеткӑсенче чарусӑр автансем хыпкаланнӑ, кӑвакалсем нартлатнӑ, кӗрен тӗслӗ сысна ҫурисем тӗнче ҫине тӗлӗнсе пӑхса пынӑ; салху мужиксем вӑкӑрсене вӑрӑм ҫапӑсемпе хаяррӑн ҫапнӑ; лавсем ҫумӗнче нимӗҫ салтакӗсем хуллен те кахаллӑн утса, пурте чӑмласа пынӑ.
И на возах вздыбились горы серебристой капусты; тугие, как бубны, арбузы глухо гудели, ударяясь друг о друга; из огромных мешков выпирала грудастая картошка; помидоры сочились кровью; в клетках метались неистовые петухи, солидно крякали утки; розовые поросята с тупым удивлением взирали на мир; хмурые мужики длинной хворостиной сердито стегали волов; а подле возов медленно шагали немецкие солдаты и все жевали.

— Хӗрӗх сакӑр ҫӗрулми те сакӑрвун пӗр кашӑк ҫӑнӑх, — пӑлханса пӑшӑлтатрӗ Матрёна.
— Сорок восемь картошек и восемьдесят одна ложечка муки, — тревожно шептала Матрена.

— Аллӑ тӑватӑ ҫӗрулми те сакӑрвун ҫичӗ кашӑк ҫӑнӑх…
— Пятьдесят четыре картошки и восемьдесят семь ложечек муки.

— Утмӑл ҫӗрулми те тӑхӑрвун виҫӗ кашӑк ҫӑнӑх, — пӑшӑлтатрӗ Матрена, тарӑннӑн сывласа.
— Шестьдесят картошек и девяносто три ложечки муки, — шептала, вздыхая, Матрена.

— Утмӑл ултӑ ҫӗрулми те тӑхӑрвун тӑхӑр кашӑк ҫӑнӑх… пӑшӑлтатрӗ Матрёна, ҫунса кайнӑ ҫынсен ачисем ҫине пӑхса.
— Шестьдесят шесть картошек и девяносто девять ложечек муки… шептала Матрена, глядя на детей погорельцев.

Халь вӗсен ҫӗр ҫитмӗл кашӑк ҫӑнӑх, тата сакӑрвун тӑватӑ ҫӗрулми юлнӑ.
Теперь у них осталось сто семнадцать ложечек муки и восемьдесят четыре картошки.

4 // Леонид Агаков. Горбатов Б.Л. Парӑнманнисем (Тарас килйышӗ): повесть; Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1944. — 159 с.

Вара кунне виҫшер ҫӗрулми илме, тата шӳрпе ӑшне виҫшер кашӑк ҫӑнӑх яма хушнӑ.
И приказала брать в день три картофелины и класть в суп три ложечки муки.

Хӗрарӑм вӗсене валли пӗртак ҫӑнӑх, тата ҫӗрулми хӑварнӑ.
Женщина оставила им немного муки и картошки.

— Эсир ҫӗрулми ҫинчен темскер каларӑр пулас?
— Вы сказали что-то про картошку?

— Сакӑрвун тӑватӑ ҫӗрулми те ҫӗр вунвиҫӗ кашӑк ҫӑнӑх, — тесе сасартӑк хуллен пӑшӑлтатса илчӗ хӗрарӑм.
— Восемьдесят четыре картошки и сто семнадцать ложечек муки, — вдруг тихо прошептала женщина.

Тата час-часах ӑна кухньӑна ҫӗрулми шуратма, ӗҫӗ ҫӑмӑл пулин те ним вырӑнне те шутланман ӗҫе ямалла тунӑ.
Еще чаще назначали его не в очередь на кухню чистить картошку, что считалось работой хоть и легкой, но унизительной.

VIII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика